De belangrijkste overwinning voor Wout van Aert: minder ongeduld

Als er al twijfels waren na de Omloop Het Nieuwsblad veegde Wout van Aert die in Kuurne-Brussel-Kuurne helemaal weg. Met nog minder ongeduld en een grotere gemoedsrust kan hij nu toeleven naar zijn belangrijkste doelen.

‘Paradoxaal genoeg heb ik het gevoel dat ik vroeger veel ongeduldiger was’, antwoordde Wout van Aert zaterdag in een interview met La Dernière Heure op de zoveelste vraag of de tijd niet begint te dringen. Dit jaar, op zijn 29e, moet hij immers de Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix winnen, klinkt het. Hoe meer de buitenwereld blijft benadrukken dat hij ‘moet’, hoe meer Van Aert terugkeert naar de les die hij van mental coach Rudy Heylen heeft geleerd: focussen op de dingen waar hij controle over heeft. Niet te veel bezig zijn met wat anderen denken. Ook niet als er, zoals na de Omloop Het Nieuwsblad van zaterdag, wordt geopperd dat hij een te grote teamplayer is en als kopman egoïstischer zou moeten zijn. ‘Ik weet intussen dat het heel moeilijk is om goed te doen voor iedereen. Dat probeer ik ook niet meer’, zei Van Aert in Sportweekend.

De Herentalsenaar maakt en volgt rigoureus zijn weloverwogen keuzes. Zoals het plan, dat hij al samen met zijn ex-coach Marc Lamberts had opgesteld, om zijn voorbereiding en programma voor de kasseimonumenten van 2024 om te gooien: geen WK veldrijden, een competitieblok met de Ronde van Algarve en het Belgische openingsweekend, vervolgens een hoogtestage van drie weken op Tenerife – om het beste effect daarvan te sorteren in de ‘Heilige Week’, met de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Dat hij daarvoor de Strade Bianche en Milaan-Sanremo moet opofferen, het zij zo.

Hapering op de Berendries

Zoals bij elke topsporter zal ook bij Van Aert zo’n nieuw plan tot twijfels hebben geleid. Toch nam al tijdens zijn beperkte veldritcampagne de mentale rust de bovenhand, ondanks de dominantie van Mathieu van der Poel. Hij hoefde niet per se te winnen in Gavere of Koksijde. Zijn focus kon hij helemaal leggen op het nieuwe plan. Al tijdens zijn eerste januaristage in Spanje gaf Van Aert dat intern aan. Ook fysiek wierp het zijn vruchten af. Zelden stond Van Aert qua gewicht dan al zo scherp.

Het resultaat: in de Ronde van Algarve de eerste zege van het seizoen (in een niet geplande sprint, Van Aert blijft een winnaar) en mee koers gemaakt in de zware laatste rit. De tijdrit viel wat tegen, al had dat ook te maken met zijn niet specifieke voorbereiding. Van Aert begon vervolgens als topfavoriet aan de Omloop Het Nieuwsblad, dynamiteerde met Visma-Lease a Bike de wedstrijd, maar botste naar eigen zeggen op zijn limiet toen de Let Toms Skujins op de Berendries versnelde.

Ook op de Muur van Geraardsbergen had Van Aert geen overschot. Velen fronsten de wenkbrauwen. Ja, hij had al veel op kop gereden in de kilometers ervoor. Ja, de Berendries is een asfalthelling waar lichtere renners beter tot hun recht komen. Ja, Skujins is een onderschatte coureur. Maar in de Ronde van Vlaanderen kan hij tegen Mathieu van der Poel zich zo’n minder moment niet permitteren. Desondanks won Van Aert aan de finish in Ninove de sprint van het achtervolgend groepje, na ploegmaat Jan Tratnik en Nils Politt. Met zijn sprint is niks mis, dat bleek al in Algarve.

Goed hersteld

Als er bij Wout van Aert al enige twijfel was ontstaan door de hapering op de Berendries, dan veegde hij die zondag in Kuurne-Brussel-Kuurne helemaal van tafel. Hij reed weg in de heuvelzone, op de onverbiddelijke Mont Saint-Laurent, en deze keer zonder ploegmaats, terwijl hij evengoed had kunnen wachten op Dylan van Baarle, Christophe Laporte en Matteo Jorgenson, die kort erna volgden.

Van Aert wilde de puntjes op de i zetten en kreeg, mede door de snelle Laurence Pithie op de Côte de Trieu overboord te gooien, twee gedroomde metgezellen: Oier Lazkano en Tim Wellens. Die wisten dat ze geen kans maakten tegen de Kempenaar in de sprint, maar waren zo wel verzekerd van het podium. Het verwachtte scenario kwam uit: Van Aert won zijn eerste Kuurne-Brussel-Kuurne.

Niet toevallig zei hij nadien heel blij te zijn met hoe goed hij was hersteld van de Omloop (Visma-Lease a Bike is met zijn voedingsstrategie ook op dat vlak de allerbeste) én dat hij zelfs betere benen had dan zaterdag. Ook dat is Van Aert: in twee opeenvolgende harde koersdagen komt zijn grote motor nog meer op toeren in vergelijking met andere renners. ‘Goed voor het vertrouwen. Het is een teken dat de vorm oké is’, zei hij met een brede smile.

(lees verder onder de tweet)

🇧🇪 #KBK24

ＷＯＵＴ ❤️‍🔥 #beyondvictory pic.twitter.com/UKQNVo4S6m

— Team Visma | Lease a Bike (@vismaleaseabike) February 25, 2024

De zege in Kuurne gaf de bekende krachtsverhoudingen weer: dat Van Aert zonder de aanwezigheid van Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar en Mads Pedersen simpelweg de beste renner in het klassieke werk is. Nog belangrijker dan de overwinning op zich is echter de bevestiging en gemoedsrust dat zijn nieuwe plan hem naar zijn beste conditie zal leiden.

Vooral in de wetenschap dat hij de komende drie weken op de Teidevulkaan in Tenerife nog beter zal worden. Dat is in het verleden altijd het geval geweest wanneer hij op hoogtestage ging. Het doel: meer rode bloedlichaampjes kweken, en meer trainen op ‘de drempel’ om de opeenvolging van drie à vier minuteninspanningen in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix beter te kunnen verteren. En passant kan hij nog een tikkeltje afvallen tot zijn scherpste Tourgewicht. Zeker in de Ronde weegt immers elke kilo door.

Druk niet minder

Ondanks de winst in Kuurne-Brussel en de bevestiging van de nog grotere dominantie van Visma-Lease a Bike, zal de druk van de media en de fans niet minder zijn voor de twee kasseimonumenten. ‘Zelfs voor de uitvinder van de “Ik moet just niks”-mindset is dat niet makkelijk’, gaf Van Aert vorige week toe. Maar hij kan er als hyperperfectionist wel naartoe leven met minder ongeduld, zorgen en stress, waar hij naar eigen zeggen in het verleden weleens last van had.

(lees verder onder Instagrampost)

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Wout van Aert (@woutvanaert)

Want hij zal er alles voor hebben gedaan en allicht de allerbeste versie van zichzelf zijn. Of dat volstaat om de nog veel zwaardere Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix te winnen, is geen garantie tegen Mathieu van der Poel. Zeker niet als die even goed zou zijn als op het WK in Glasgow. Na diens ‘perfecte winter’ kan je daar ook vanuit gaan. Een hapering zoals op de Berendries zal de wereldkampioen meteen afstraffen. En wie weet, zet ook Mads Pedersen nog een stap vooruit.

‘Als het mislukt, zal ik erop afgerekend worden’, besefte Van Aert na zijn zege in Kuurne. Maar hij zal zichzelf dan tenminste niets hoeven te verwijten.