Veldrijden niet spannend? Al het hele seizoen krijgen de fans spektakel te zien in de mannenwedstrijden, met vaak wedstrijden die pas in de slotronde worden beslist. Een duik in de uitslagenarchieven leert zelfs dat het eerste deel van deze campagne het spannendste ooit is. Hoe komt dat?
Na de wereldbekercross in Dublin hebben de veldrijders tien veldritten achter de rug waarin een titel (EK) of een klassement op het spel stond, en veertien als je de Exactcrossen meetelt. In beide gevallen wonnen al zeven verschillende veldrijders: Eli Iserbyt, Thibau Nys en Laurens Sweeck, Lars van der Haar, Michael Vanthourenhout, Niels Vandeputte en Joran Wyseure.
Zeven verschillende winnaars in de eerste negen klassementscrossen plus het EK is, sinds de eerste editie van de Wereldbeker in 1993/1994, niet uniek: dat viel al eens voor in 2004/2005 (met Zdenek Mlynar, Sven Nys, Vanthourenhout, Kamil Ausbuher, Tom Vannoppen, Richard Groenendaal en Erwin Vervecken) en in 2014/2015 (met Mathieu van der Poel, Sven Nys, Lars van der Haar, Wout van Aert, Kevin Pauwels, Tom Meeusen en Klaas Vantornout).
Kleine voorsprongen
De seizoenstart van 2024/2025 onderscheidt zich in de nog kleinere verschillen tussen de winnaar en de tweede: gemiddeld slechts 7,40 seconden. In 2014/2015 was dat 13,18 seconden per klassementscross, in 2004/2005 11,45 seconden. Ook in andere jaren, met minder verschillende winnaars, was het verschil nooit zo klein als dit seizoen.
In zeven van de belangrijkste tien veldritten bedroeg de voorsprong van de winnaar zelfs vijf seconden of minder. Alleen Lars van der Haar (34 seconden op de Koppenberg) en Eli Iserbyt (17 seconden in Antwerpen) sloegen een kloof van meer dan tien seconden. Iserbyt won de Exactcrossen in Heerderstrand en Kortrijk ook met 25 en 19 tellen, maar dat waren, niet toevallig, de zwakst bezet veldritten.
Ook opmerkelijk: in de belangrijkste tien crossen eindigden de top drie en top vijf ook dichter dan ooit, binnen de 14 en 33 seconden. In vijf van die tien wedstrijden (Overijse, EK, Merkplas, Hamme en Dublin) duurde de strijd om de zege ook tot in de slotronde. Net als in de Exactcrossen in Beringen en Essen.
🚴🇮🇪 | Wat een laatste ronde… Een klein foutje van Eli Iserbyt en alles gaat overhoop. Michael Vanthourenhout wint in Dublin 👏👏 #CXWorldCup
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) December 1, 2024
📺 Stream veldrijden op HBO Max pic.twitter.com/Rj1cvxcgcO
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Snelle omlopen
Dat zijn de feiten, maar wat is de verklaring voor de beklijvende gevechten, met vaak meerdere renners? Veel heeft te maken met het weer. 2024 mag dan wel het natste jaar ooit zijn in België, in het veldrijden was daar dit seizoen nog niet veel van te merken. Alsof het in het weekend plots stopte met (veelvuldig) regenen.
Een heel zware, trage moddercross kregen de renners nog niet voor de wielen geschoven. Alleen op de Koppenberg lag, door de zware klim, de gemiddelde snelheid van de winnaar, Lars van der Haar, onder de 20 kilometer per uur, met 17,9 kilometer per uur.
In Lokeren (door de vele bochten op en rond Mont Henri) en in Niel (waar wel een beetje modder lag) haalden winnaars Thibau Nys en Laurens Sweeck gemiddeld 21 kilometer per uur, maar in alle andere crossen lag het gemiddelde boven de 24 kilometer per uur. Het EK in Pontevedra was met een gemiddelde van ruim 29 kilometer per uur zelfs een van de vijf rapste veldritten van de laatste tien jaar.
🚴♂️🎙️🇪🇸🎉🇧🇪📺🥇 #EuroCross24 #cyclocross #veldrijden #thibaunys #felipeortslloret #eliiserbyt
— Samuël Grulois (@sangukaii) November 4, 2024
Le jeune Belge Thibau Nys, en plein doute il y a quelques semaines, est sacré champion d’Europe à Pontevedra!@Baloise_Trek @IserbytEli #velortbf pic.twitter.com/qHpBxsBTxf
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Gevolg: zonder nog grotere motoren als Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die op zulke rappe parcoursen wel het verschil kunnen maken, klit het pak door de drafting in het wiel meer samen, waardoor de verschillen tussen de besten beperkt blijven tot de finale.
Nieuwe generatie
De tweede reden voor het spannende seizoensbegin is de nivellering aan de top. In de hoogdagen van Sven Nys, Niels Albert en Zdenek Stybar, of in de eerste crossseizoenen van de jonge Van der Poel en Van Aert domineerden vaak één, twee of drie renners. Nu zijn meer toppers aan elkaar gewaagd. Mede omdat de jongere generatie een extra stap heeft gezet.
Jente Michels (21) behaalde een eerste podiumplaats in een klassementscross, in Lokeren (X2O). Joran Wyseure (23) bevestigde na zijn tweede plaats op het BK in Meulebeke met zijn eerste zege in een klassementscross, in de Superprestigemanche in Ruddervoorde.
🚴🇧🇪 | Wyseure wint zijn eerste cross bij de profs! En hoe?! 🤯🤯 #Superprestige #Ruddervoorde
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) October 20, 2024
📺 Stream veldrijden op HBO Max pic.twitter.com/KS8plIddQd
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Niels Vandeputte (24) was, na winst in Lille eind vorig seizoen, de voorbije weken een van de regelmatigste renners. In veertien crossen eindigde hij nog niet buiten de top zes en hij won ook in Hamme (X2O). En Thibau Nys (22) had, net als in de vorige campagne, drie vroege pieken, waaronder de Europese titel in Pontevedra, en een prestigieuze zege in Overijse.
Daarnaast klom Felipe Orts (29) hoger op de ladder met podiumplaatsen in vier klassementscrossen, als eerste Spanjaard die erin slaagde om een topdrieplaats in een van de drie regelmatigheidscriteria te veroveren.
Een nieuwe, maar vertrouwde naam is Toon Aerts (31), die een comeback maakte na een dopingschorsing. In het begin van seizoen werd hij nog gehinderd door een slechte startpositie. Maar intussen is hij goed voor een derde stek (op de Koppenberg) en twee tweede plaatsen (in Merksplas en in Dublin).
Ook andere, meer ervaren renners pikten hun graantje mee: Lars van der Haar (33) met een dominante zege op de Koppenberg (al kon hij daarna die lijn niet doortrekken), Laurens Sweeck (31) met drie zeges (nadat hij vorig seizoen het zonder overwinning moest stellen), Michael Vanthourenhout (31) met een deugddoende overwinning in Dublin na een moeilijke seizoenstart, en Eli Iserbyt (27), die eerst met veel ereplaatsen genoegen moest nemen, maar zijn gram haalde in Kortrijk en Antwerpen.
En dan heeft Joris Nieuwenhuis, die vorig seizoen won in Boom, Merksplas en Val di Sole, dit jaar nog geen cross gereden, wegens de aanslepende naweeën van gordelroos.
Wachten op Van Aert en Van der Poel
Mogelijk zullen de komende weken de onderlinge verschillen groter worden op zwaardere omlopen met meer hoogtemeters als Namen, Gavere, Zonhoven en Baal, zeker als ook de regengoden hun rol willen spelen.
Het is ook wachten tot de intrede van Wout van Aert (vanaf 23 december in Mol, voor zes crossen) en Mathieu van der Poel (allicht na Nieuwjaar, met een minicampagne van drie, vier wedstrijden).
⏱️ You’ve all been waiting for this …
— Team Visma | Lease a Bike (@vismaleaseabike) December 6, 2024
Here’s Wout cyclocross calendar pic.twitter.com/fDRBqj1hYr
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Vorig seizoen won de Nederlander dertien van zijn veertien veldritten, met gemiddeld 32 seconden voorsprong. Het seizoen daarvoor was de Belg de dominante figuur met negen zeges op veertien crossen, en een gemiddelde voorsprong van 37 seconden.
Of zoals Eli Iserbyt het onlangs in de ‘Kop over Kop’-podcast treffend verwoordde: ‘Elk jaar hoop ik dat ik een kans heb (tegen Van der Poel en Van Aert, nvdr), maar na twee minuten in hun wiel weet ik weer hoe groot het verschil is. Dan denk ik: laat maar, ik probeer het volgend jaar opnieuw.’
Waarom we het veldrijden nog altijd geen internationale sport kunnen noemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier