De dertiende etappe van de Ronde van Frankrijk was opnieuw een kolfje naar de hand van Mark Cavendish. In Carcassonne pakte hij zijn 34ste Tourzege en evenaart zo het record van Eddy Merckx. ‘Een zege zoals de andere’, aldus Cav.
Na 219,9 kilometer, met start in Nîmes en aankomst in Carcassonne, haalde de “Manx Express” het in een massasprint voor zijn Deense lead-out-koning Michael Morkov en Jasper Philipsen. De Spanjaard Ovan Garcia Cortina en de Nederlander Danny van Poppel vervolledigden de top vijf.
Het is al de vierde etappezege voor de 36-jarige Cavendish in deze Tour. Hij was ook de snelste in de vierde, de zesde en de tiende etappe.
Cavendish won zijn eerste etappe in de Tour in 2008 in Châteauroux. Eddy Merckx boekte zijn 34 zeges van 1969 tot 1975. Cavendish kan met mogelijke sprints in Libourne en Parijs het record nog aanscherpen in de 108e Tour.
De Sloveen Tadej Pogacar (UAE-Team Emirates) behoudt de gele leiderstrui.
Op 65 kilometer van de aankomst werd het peloton opgeschrikt door een valpartij. De Duitser Roger Kluge (Lotto Soudal) moest opgeven, net als de Brit Simon Yates en de Australiër Lucas Hamilton van Team BikeExchange.
Zaterdag legt het peloton 183,7 kilometer af tussen Carcassonne en Quillan, aan de voet van de Pyreneeën. Met twee beklimmingen van tweede categorie en drie cols van derde categorie is de overgangsrit best pittig. Na de Col de Saint-Louis, op 17 kilometer van de meet, gaat het in dalende lijn naar de finish.
‘Een zege zoals de andere’
Mark Cavendish moest na afloop op adem komen. ‘Ik ben steendood. Zo kapot’, pufte hij met rood aangelopen hoofd. ‘220 kilometer in deze hitte en met deze wind… Ik ging diep, zo diep. Ik zat zo op de limiet. Op het einde ging het nog een beetje bergop. Garcia Cortina deed een goeie sprong. Gelukkig had ik Morkov om hem terug te trekken. Hij speelde het heel kalm.’
Diep in de finale ging ‘Cav’ nog in beeld aanleunen tegen andere renners. ‘Na de eerste rit kwamen de commissarissen me zeggen dat ik Bouhanni een kopstoot gegeven had. Maar dat was niet zo. Het probleem is dat ik zo’n smalle schouders heb dat, als ik aanleun met mijn schouders, het erop lijkt dat mijn hoofd dichtbij is. Dus toen er vandaag renners dichtbij mij kwamen, moest ik er echt aan denken om bij het leunen mijn hoofd niet te gebruiken. Terwijl dat eigenlijk het veiligste is.’
Deze recordzege had volgens Cavendish niet veel meer betekenis dan de drie andere in deze Tour, of al die ervoor. ‘Dit is gewoon een ritzege in de Tour. Net zoals mijn eerste. Een rit winnen in de Tour: daarvan droomde ik als kind. En ik werkte er zo hard voor. We zien zo’n groei voor het wielrennen in Groot-Brittannië. Eigenlijk sinds ik hier rijd. Als één van mijn zeges de kinderen daar kan inspireren om de Tour of de Tour voor vrouwen te rijden, dan betekent dat het meeste voor me.’
