Sinds 14 maart ligt het boek ‘Top 1000 van de Belgische wielrenners’ in de Standaard Boekhandel. Tijdens de Ronde van Frankrijk brengen we elke dag passages uit dit werk. Vandaag: Romain Maes, de Tourwinnaar van 1935.
Romain Maes, het dertiende kind uit een gezin van vijftien, won in die Ronde van Frankrijk de eerste rit die van Parijs naar Lille ging. Hij had aan de aankomst één minuut voorsprong. Niemand die toen kon vermoeden dat hij de gele trui niet meer zou afstaan. Maes worstelde in die Tour nochtans met een paar inzinkingen en black-outs. Hij kwam er telkens bovenop. Zo was er de Pyreneeënrit tussen Perpignan en Luchon waarin Maes ziek aan de start verscheen, maar zijn streekgenoot Sylvère Maes (geen familie) alle aanvallen afsloeg. In tegenstelling tot Felicien Vervaecke die resoluut aanviel, hetgeen resulteerde in een felle controverse tussen beiden die pas 39 jaar later zou worden bijgelegd. Romain Maes zwijmelde in die voor hem zo pijnlijke rit bij momenten over de weg. Een staaltje van karaktersterke. Toch vroegen de Fransen zich herhaaldelijk af wanneer hij nou zou instorten. Maar hoe meer Romain Maes zich kon afbeulen, hoe liever hij het eigenlijk had. Toch kon Maes de rustdag in Luchon goed gebruiken om weer op krachten te komen. In de resterende ritten toonde hij zich superieur.
Romain Maes reed in die Tour 28 keer lek. Maar hij viel niet klein te krijgen. Ook niet toen hij in een tijdrit zijn frame brak. Hij stuurde verder met één hand, met de andere hield hij de twee buizen bij mekaar. Romain Maes overwon in die Tour ook zijn daalangst. Toen hij ook nog eens de laatste rit won, stond heel België in vuur en vlam. Intussen had de moeder van Romain Maes voor het eerst het West-Vlaamse dorpje Zerkegem verlaten om naar Parijs te gaan. Ze viel daar in de armen van haar zoon. Romain Maes werd als een nationale held onthaald en door koning Leopold III op het paleis ontvangen. Maar zijn ster zou snel verbleken.
Het is vreemd dat Romain Maes de Tour alleen in 1935 zou uitrijden. Hij was toen 22 en leek voor een gouden toekomst te staan. Maar uiteindelijk ging Romain Maes de geschiedenis in als de man van één Tour, als een fonkelende diamant die nooit echt schitterde en ten onder ging aan weelde en gemakzucht. Nochtans had Tourbaas Henri Desgrange hem in de Tour 1935, na zijn zege in de eerste rit, bewonderend een spierbal genoemd. Romain Maes, wiens dochter trouwde met ex-international en voormalig trainer Jef Vliers, had het er moeilijk mee dat hij na die Tourzege door velen werd bekritiseerd. Hoewel hij zeer aangenaam was in de omgang, trapte je best niet op zijn tenen.
Romain Maes wist na zijn carrière zijn status te verzilveren: hij opende aan het Brusselse Noordstation het café Au Maillot Jaune dat in een mum van tijd uitgroeide tot een goudmijn. Vooral West-Vlamingen hielden er graag halt. Om te keuvelen over de tijd van toen. Romain Maes was 70 jaar toen hij stierf.
‘Top 1000 van de Belgische wielrenners’ werd geschreven door Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, en uitgegeven bij Lannoo.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier