Elke dag blikken we vooruit op de volgende Vueltarit. Vandaag: etappe 8, met aankomst op de Colláu Fancuaya, een mini-Angliru. De tweede grote test voor leider Remco Evenepoel.
De eerste Vueltaweek eindigt met een tweedaagse in de Asturias. Maar opmerkelijk: deze keer geen Alto de l’Angliru op het programma, zoals in 2020, toen de start, net als in deze etappe, gegeven werd in Pola de Laviana. Parcoursbouwer Fernando Escartín heeft immers een nieuwe, steile wand gevonden om te beklimmen: de Colláu Fancuaya.
Met bovendien ervoor al een pittig traject, van ruim 3500 hoogtemeters. Bezaaid met vier hindernissen: de Alto de la Colladona (tweede categorie), de Alto de Mozqueta (tweede categorie, waar Thomas De Gendt in 2018 als eerste bovenkwam en punten raapte voor zijn latere bergtrui), de Alto de Santo Emiliano en Puerto de Tenebredo (beiden derde categorie).
De top van die laatste beklimming ligt wel 45 km voor de voet van de Colláu Fancuaya, al is die aanloop verre van vlak.
Al 20 km voor de finish begint de weg te stijgen, voor 10 km verder de slotklim officieel begint. Eerst met 3 km aan zo’n 5 à 6 procent, waarna de weg flink de hoogte inschiet in de laatste 7 km: gemiddeld zo’n 9 procent.
Maar heel onregelmatig, met pieken van 11 tot zelfs 19 procent, en vlak voor de finish nog een stukje van 17 procent, tot een hoogte van 1086 meter.
Geen Angliru, maar veel scheelt het niet. Meestal blijven op die muren de verschillen wel relatief beperkt tussen de beste klassementsrenners, maar wie een slechte dag heeft kan hier al de Vuelta verliezen.
Getraind op cadans en traptechniek
Voor leider Remco Evenepoel wordt dit een tweede, zeer belangrijke test. In aanloop naar de Vuelta heeft hij op de Passo di Mortirolo, in Italië, en op de El Miserat, in Spanje, veel getraind op dergelijke steile cols. En op de specifieke cadans en traptechniek die daarvoor vereist is. Op de Colláu Fancuaya zal blijken of dat werk zijn vruchten heeft afgeworpen.
Meer dan zijn concurrenten volgen hoeft de Quick-Steprenner ook niet te doen, kwestie van zichzelf niet op te blazen. Tenzij hij zich zo sterk zou voelen dat hij ook op deze col Primoz Roglic en co kan lossen. Normaal gezien zou zijn ploeg hem moeten kunnen afzetten aan de voet van de slotklim. Gezien de steiltegraad is het daar ook ieder voor zich. Kan Evenepoel standhouden? Of eventueel zijn voorsprong verder uitdiepen? Aan zijn schijnbaar groot zelfvertrouwen zal het alleszins niet liggen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
