Elke dag blikken we vooruit op de volgende Vueltarit. Vandaag: etappe 12, met weer een aankomst bergop. Die Remco Evenepoel, als hij de benen heeft van de voorbije dagen, niet in problemen moet kunnen brengen.
Met 195,5 km is dit de langste etappe van deze Vuelta. En ook de meest zuidelijke, doorheen de hele provincie Malaga. Vertrekkend in Salobreña gaat het langs de Spaanse zuidkust, om na ruim 110 km landinwaarts te trekken, voor een ommetje door de heuvels boven Marbella.
Daarna volgt een afdaling en een biljartvlak stuk van 27 km tot in Estepona, waar de enige echte en zware hindernis van de dag ligt te wachten: de Peñas Blancas, letterlijk de ‘Witte Klip’.
In 2013 sloeg de Vuelta hier al eens zijn tenten op. Toen won de Tsjech Leopold König voor Dani Moreno, Nicholas Roche, Thibaut Pinot, Ivan Basso en Bart De Clercq. Drie jaar later zwaaide Alejandro Valverde er met de bloemen, in de Ruta del Sol.
Speciaal aan die slotklim is dat hij zo goed als op het strand begint, om daarna 19 km aan gemiddeld 6,7 procent omhoog te lopen, tot 1270 meter boven de zeespiegel. De steilste stukken liggen wel al in de eerste 2,5 km, tot 15 procent.
Vervolgens vlakt de weg wat af, waarna het opnieuw steiler omhooggaat: 9,5 procent in de zevende kilometer, daarna volgt een gelijkmatiger gedeelte aan 6 à 7 procent. Net voor de top ligt nog enkele stroken tot 10 à 14 procent.
Meer dan de steiltegraad wordt vooral de lengte een factor – geschatte klimtijd rond de 49 minuten – plus de hitte en de wind op een weg zonder veel beschutting.
Afwachten of deze stijgingspercentages Enric Mas en Primoz Roglic verleiden om de vesting van Remco Evenepoel aan te vallen. Proberen ze hem al vroeg onder druk te zetten, of wachten ze tot de laatste kilometers. Als ze daar tenminste de benen voor hebben. Evengoed haalt de Schepdaalnaar zelf nog eens uit, als hij zich superieur voelt.
Hij gaf echter al aan vooral defensief te zullen rijden, samen met zijn ploeg. Na de opgave van Julian Alaphilippe liet Evenepoel zelfs verstaan dat hij en zijn teamgenoten niet meteen het tempo zullen bepalen op de Peñas Blancas. Met de boodschap richting zijn concurrenten ‘Los het zelf op’. Of zoals José De Cauwer graag zegt: zoek het uit.
Evenepoel hoeft zijn dichtste belagers immers alleen maar te volgen. In een rit met één beklimming, als aankomst bergop, is dat makkelijker uit te voeren dan in een bergetappe met verschillende cols. Energie sparen met oog op het zware komende weekend is de boodschap, om eventueel in de laatste kilometer nog een slagje te slaan.
Van die afwachtende houding zullen goeie klimmers, die al ver staan in het klassement, gebruik kunnen maken om via een vluchtersgroep voor de ritzege te strijden. Misschien voelt Thibaut Pinot zich geïnspireerd, negen jaar na zijn vierde plaats op de ‘Witte Klip’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
