Zijn 250e UCI-overwinning als profrenner kan Mathieu van der Poel zondag veroveren op het WK veldrijden in Lièvin. Hij kan er bovenal met een zevende wereldtitel bij de elite het recordaantal van Erik De Vlaeminck evenaren. In dat geval kan er ook geen twijfel meer bestaan over wie de beste cyclocrosser ooit is. Al ligt één record wel buiten zijn bereik.
Het begon op 16 februari 2014 in de cyclocross Heerlen, toen de 19 jaar en 28 dagen jonge Mathieu van der Poel zijn allereerste profsucces behaalde. Bijna elf jaar later staat de teller van de Nederlander in de elitecategorie op 249 zeges in wedstrijden op de kalender van de Internationale Wielerunie (UCI), verspreid over vier disciplines: hij won 169 veldritten, 50 wegkoersen, 29 mountainbikeraces en één gravelwedstrijd.
Een veelzijdigheid die qua kwantiteit en kwaliteit niemand hem ooit heeft voorgedaan. En misschien zelfs niemand in heel lange tijd nog zal nadoen. Een van de komende jaren, mogelijk al in 2025, wil Van der Poel zelfs een uniek klavertje vier vervolledigen door naast eerdere wereldtitels op de weg, in het veld en op gravel ook de regenboogtrui in het mountainbike te veroveren.
Record Erik De Vlaeminck
Het veldrijden, zijn eerste liefde als renner, steekt er op Van der Poels profpalmares wel bovenuit. Qua aantal zeges, maar ook qua aantal wereldtitels: zes stuks tot dusver. Gezien zijn dominantie en technisch meesterschap van de laatste jaren – hij won 23 van zijn laatste 24 crossen – is de kans groot dat ‘MvdP’ daar zondag in het Franse Liévin een zevende aan toevoegt.
Met een zevende regenboogtrui zou Van der Poel Erik De Vlaeminck evenaren. De Meetjeslander werd tussen 1966 en 1973 in amper acht edities zeven keer wereldkampioen – alleen Renato Longo onderbrak zijn regenboogreeks in 1967.
Dat scorepercentage kan Van der Poel pas in 2026 verbeteren (met zeven opeenvolgende wereldtitels in de jongste zeven edities waarin hij startte). Zondag kan hij wel Albert Zweifel evenaren. De Zwitser behaalde over een periode van tien jaar (1976-1986) zijn eerste en laatste (vijfde) wereldtitel bij de profs. Van der Poel pakte zijn eerste regenboogtrui bij de elite al in 2015, als jongste wereldkampioen ooit, op een leeftijd van amper 20 jaar en 13 dagen.
Tábor 2015🇨🇿
— Atlanta Rouleur Collection (@AtlantaRouleur) January 29, 2024
Mathieu van der Poel’s first elite cyclocross world championship🌈👑
A 🔥 race animated by an intra-team 🇳🇱 duel with Lars van der Haar, a fantastic show of grinta from a young Wout van Aert🥈& an impressive display of MVDP technical mastery (at the age of 20🤯) 🌈 pic.twitter.com/pdLv2IOJF0
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Op naar tien wereldtitels?
Zweifel veroverde zijn laatste wereldtitel wel op zijn 36e. Terwijl Van der Poel op 19 januari pas zijn 30e verjaardag vierde. Of hij in 2036 nog zal koersen, valt nog te bezien, al denkt hij nog minstens ‘twee, drie jaar’ op topniveau te kunnen fietsen.
Van der Poel gaf vorig jaar aan dat hij misschien eens een hele winter in het veld zou overslaan, maar plande voor dit seizoen toch meer crossen dan velen hadden verwacht. Een korte veldritcampagne weerhield hem er in 2024 ook niet van om in de voorjaarsklassiekers te schitteren, met winst in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.
Als hij dat succesrecept dit jaar opnieuw kan toepassen, is de kans reëel dat hij ook de komende drie jaar zal deelnemen aan het WK veldrijden. In dat geval kan hij zelfs tienmaal wereldkampioen worden – als hij zondag in Liévin tenminste een zevende regenboogtrui verovert en de jongere generatie met Thibau Nys en Tibor del Grosso achter zich kan blijven houden.
De Vliegende Hollander: waar komt het technisch meesterschap van Mathieu van der Poel vandaan?
De locaties van de volgende WK’s (twee in Nederland, net over de grens, en één in België) zullen zeker meespelen. Niet alleen liggen ze dicht bij zijn woonplaats in ’s Gravenwezel, hij heeft er in het verleden ook vele successen geboekt.
In 2026 vindt het WK plaats in Hulst, waar Van der Poel alle zes crossen waarin hij startte al won. In 2027 verhuist de titelstrijd naar Oostende, waar hij zich in zijn geliefkoosde zand in 2021 tot wereldkampioen kroonde. En in 2028 wordt er in Hoogerheide gestreden om de regenboogtrui. Dat is de cross die zijn vader Adrie organiseert, waar hij in 2023 de wereldtitel veroverde en waar hij zeven op de acht keer scoorde in de edities waaraan hij deelnam.
WHAT. A. BATTLE. 👏
— UCI Cyclocross (@UCI_CX) February 5, 2023
Mathieu van der Poel 🇳🇱 does it!
He is your 2023 UCI Cyclo-cross Men Elite World Champion! 🌈#Hoogerheide2023 pic.twitter.com/oN1Wh2UUmr
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Totaal zegeaantal
Hoewel de Nederlander met een zevende wereldtitel elke twijfel over wie de beste veldrijder aller tijden is kan weghalen, zal hij één record allicht nooit verbeteren. Dat van het totaalaantal profzeges in de cyclocross. Van der Poel telt er nu 169, op amper 230 officiële wedstrijden (73,5 procent). Dat zijn er nog een pak minder dan het aantal van Erik De Vlaeminck en Sven Nys, de twee renners die naast Van der Poel in de top drie van de beste cyclocrossers ooit staan.
De Vlaeminck behaalde ruim twee maanden voor zijn 18e verjaardag al zijn eerste succes, op 13 januari 1963 in Nederename. Zijn laatste zege was zijn 263e, op 23 februari 1980 in Zelzate, net voor zijn 35e verjaardag.
Erik De Vlaeminck #Wervik 1973 #Worldchampion #cyclocross #Veldrijden #Legend #Nostalgie pic.twitter.com/bGkXL9miwc
— kris mahieu (@krismahieu) October 28, 2019
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Nys deed nog beter. Van zijn eerste overwinning (in Wingene 1996, goed 20 jaar jong) tot zijn laatste (in Koksijde 2015, ruim 39 jaar oud) zette hij 288 officiële zeges op zijn erelijst (exclusief vier in criteriumcrossen). Nys begon later dan De Vlaeminck veel te winnen, maar won als dertiger ook een pak meer wedstrijden.
De kans is klein dat Van der Poel ooit De Vlaeminck én Nys zal voorbijsteken. Dan moet hij respectievelijk nog 94 en 119 overwinningen in het veld behalen. In het tempo van zijn twee topseizoenen in de cyclocross (31 zeges in 2017-2018 en 32 in 2018-2019) zou dat slechts drie à vier jaar duren.
Maar toen was de Nederlander nog fulltimeveldrijder, terwijl hij sinds 2020-2021 het crossen als een opwarmer gebruikt voor het wegseizoen. Respectievelijk veertien, twee (door een rugblessure), vijftien en zeven crossen werkte hij in zijn laatste vier campagnes af (inclusief dit seizoen), goed voor zeven, nul, tien en (dit seizoen minstens) zes overwinningen.
Zelfs als ‘MvdP’ tot zijn 39e dat wedstrijdgemiddelde aanhoudt, en elk seizoen tien cyclocrossen wint, dan evenaart hij noch De Vlaeminck, noch Nys. Al zal Van der Poel daar geen seconde slaap voor laten. Het enige waar hij een beetje wakker van ligt, is het recordaantal wereldtitels.
Zondag in Liévin moet het al zover zijn. Alleen Wout van Aert die daar, zoals hij in het verleden al drie keer deed, een stokje voor kan steken.
Albert Van Damme: de recordhouder
Erik De Vlaeminck, Sven Nys en Mathieu van der Poel worden beschouwd als de drie beste veldrijders aller tijden, maar het recordaantal zeges in de geschiedenis van de cyclocross staat op naam van Albert Van Damme. Hoeveel overwinningen de Oost-Vlaming, die ook één keer wereldkampioen werd, precies heeft behaald, is niet helemaal zeker. Er is in naslagwerken sprake van 409, 421 en 423 triomfen, maar zeker is dat Van Damme er meer dan 400 op zijn erelijst heeft gezet. Dat heeft hij mede te danken aan een heel lange carrière in het veld: van 1959 tot 1978. Dat record zal Van der Poel zeker niet meer evenaren.
Wielergids 2025: hoe Wout van Aert een leider werd en Lotte Kopecky haar grenzen wil verleggen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier