De allereerste profzege van Wout van Aert, 10 jaar geleden, typeerde zijn verbetenheid.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Er was een tijd dat Wout nog ‘Woutje’ was, toen hij als negentienjarige veldritbelofte nog niet de imposante figuur had die hij als jonge twintiger zou ontwikkelen. Maar wel al over de eerzucht, gebetenheid, motivatie en winnersmentaliteit beschikte die hem later tot een van de beste cyclocrossers en wegrenners deed uitgroeien.
Zo bleek ook op 12 januari 2014, toen Van Aert op het BK veldrijden voor beloften op de hippodroom van Waregem een valse start maakte en gediskwalificeerd werd. De Lillenaar was zo boos dat hij kort na de nieuwe, tweede start toch het veld in schoot en vliegensvlug van de laatste plaats naar de eerste vijf fietste. Tot de jury hem bij de eerste doortocht aan de aankomst tegenhield. Definitief uit koers. Waarop Van Aert nog kwader werd, zonder een woord te zeggen zijn fiets weggooide en in zijn mobilhome ging zitten mokken.
Sporzareporter Renaat Schotte kon hem kalmeren en hem advies geven hoe hij in dat moeilijke moment de media te woord moest staan. Met succes, want Van Aert draaide vlug de knop om. Hij verontschuldigde zich bij zijn entourage en zette zijn zinnen op de cross de dag erna in het naburige Otegem, die traditiegetrouw vlak na het Belgisch kampioenschap wordt georganiseerd. Van Aert zou er aanvankelijk niet deelnemen en kreeg van de organisatoren ook geen startgeld, maar dat kon hem niet schelen. Hij moest en zou revanche nemen. In Otegem knalde hij weg van bij de start. Na een lange solo had Van Aert veertig seconden voorsprong op gevestigde waarden als Klaas Vantornout, Rob Peeters en Kevin Pauwels. In zijn negende veldrit bij de elite – meestal kleinere wedstrijden – had de negentienjarige zijn allereerste succes beet. Henk, zijn vader, was door het dolle heen: ‘Gerechtigheid is geschied!’
Die zege was de prelude op de wereldtitel bij de beloften die Van Aert drie weken later in het Nederlandse Hoogerheide behaalde. Het volgende seizoen won hij op zijn twintigste al dertien crossen bij de profs. Vandaag staat de teller op 87 zeges in het veld en 44 op de weg, waar de Kempenaar nog veel prestigieuzere overwinningen boekte. Maar alles begon dus op die 13e januari 2014 in Otegem. Al zullen weinigen toen hebben vermoed dat ‘Woutje’ tien jaar later zijn achternaam niet meer nodig zou hebben als de grootste vedette van het Belgische wielrennen.
