De nieuwe club van Kevin De Bruyne barst van de ambitie: VfL Wolfsburg wil op termijn de strijd met Bayern München aangaan. De Noord-Duitse vereniging heeft naar Duitse begrippen relatief weinig toeschouwers. Maar wel heel veel geld.

Duitsers houden niet van clubs die door grote concerns in leven worden gehouden. Bayer Leverkusen hoort al jaren bij de beste ploegen in de Bundesliga, maar het door de chemiereus gesponsorde team raakt in de regio nooit echt uit de schaduw van de traditierijke verenigingen als FC Köln en Fortuna Düsseldorf, ook al bivakkeren die op dit moment in tweede klasse.

Niet veel anders is het bij het door Volkswagen gesteunde VfL Wolfsburg. Zelfs toen de club in 2009 verrassend de titel pakte, bevrijdde Wolfsburg zich nauwelijks uit de beklemmende anonimiteit. Het naburige Hannover 96 spreekt veel meer tot de verbeelding en zelfs het toen in derde klasse uitkomende Eintracht Braunschweig kon op een grotere populariteit rekenen. De wat kunstmatige pogingen van Wolfsburg om met dit kampioenschap het imago op te krikken, faalden jammerlijk, ook omdat de club door een reeks mislukte transfers snel weer terugzakte. Zelfs trainer Felix Magath kon het tij niet meer doen keren. De succesrijke en op een ijzeren discipline hamerende coach vertrok na het kampioenschap naar Schalke 04, maar keerde ruim anderhalf jaar later terug naar Wolfsburg. Maar de spelers bleken helemaal uitgekeken op zijn manier van werken. In oktober 2012 werd de alleenheerser ontslagen. Hij liet een spoor van vernieling achter: een veel te grote kern en zwaar overbetaalde spelers.

Club van contrasten

Wolfsburg is niet echt een flitsende metropool. De stad, die vandaag 125.000 inwoners telt, werd in 1938 gesticht door de nazi’s, als woonplaats voor de arbeiders van de autofabriek die dan werd gebouwd. De stad oogde grijs en die grauwheid is nog steeds terug te vinden in de voetbalclub. Zelfs de titel veranderde dat beeld niet. Sterker zelfs: het kampioenschap bleek een vergiftigd geschenk, het verlies aan identiteit was niet te overzien. De voortdurende financiële injecties van de sponsor stonden de pogingen om sympathiek over te komen in de weg, het kapitaal verdrong de sport. VfL Wolfsburg is een club van contrasten: aan de ene kant is er het mismanagement, de bitse interne ruzies en het onvermogen om een stabiele sportieve lijn uit te tekenen, aan de andere kant de schitterende voorwaarden waarvoor mecenas Volkswagen zorgt.

In een poging om eindelijk voor rust en continuïteit te zorgen deed VfL Wolfsburg in november 2012 een gouden greep: het haalde bij Werder Bremen manager Klaus Allofs weg. De ex-international, die dertien jaar in Bremen werkte, heeft een neus voor talent en bezit grote sociale vaardigheden. Zo ontpopte de voormalige aanvaller zich tot een gewiekste onderhandelaar. Intussen geldt hij als een van de beste managers in de Bundesliga. Allofs was het die Kevin De Bruyne op uitleenbasis naar Werder Bremen haalde en nu het nodige geduld toonde om de gigantische transfersom die Chelsea aanvankelijk vroeg te drukken. Maar de 21,5 miljoen euro die Wolfsburg uiteindelijk aan de Londense club betaalde, blijft een gigantische investering voor een club zonder Europees voetbal. Het bleek te veel geld voor meer prestigieuze verenigingen als Bayer Leverkusen en zelfs Borussia Dortmund.

Maar financiële escapades zijn VfL Wolfsburg niet vreemd: toen het een paar jaar geleden de Braziliaanse middenvelder Diego aantrok, kreeg die een salaris van acht miljoen euro per jaar. Ook die transactie gebeurde met de zegen van de machtige sponsor. En vorige zomer legde de club 20 miljoen euro neer voor een andere Braziliaan, de bij Bayern München op een zijspoor belande Luiz Gustavo. Van alle clubs uit de Bundesliga heeft alleen Bayern München een hogere salariskost dan Wolfsburg.

Een concept

Het ongeduld bij Volkswagen is groot. Op termijn wil VfL Wolfsburg de strijd aangaan met het ongenaakbare Bayern München. En volgend seizoen al wil de club in de Champions League spelen. Onmogelijk is dat niet. Wolfsburg staat op dit moment op een fraaie vijfde plaats, op amper drie punten van de nummer drie, Borussia Mönchengladbach. En een derde plek geeft rechtstreeks toegang tot het kampioenenbal. Vandaar de komst van De Bruyne. Het moet de ploeg toelaten dat offensieve voetbal te spelen dat trainer Dieter Hecking voor ogen heeft.

Hecking is een gepassioneerde coach die naar de buitenwereld wat nors en onbehouwen overkomt, maar in de omgang best toegankelijk is. In het begin van het seizoen wees hij met nadruk op een lacune in de ploeg: het gebrek aan een goeie defensieve middenvelder. Hecking wilde Timmy Simons aantrekken en dat was geen toeval: hij werkte drie jaar bij FC Nürnberg met de huidige aanvoerder van Club Brugge. Nu moet de leemte op het middenveld met de komst van Junior Malanda van Zulte Waregem worden opgevuld.

Of het allemaal tot successen zal leiden, moet worden afgewacht. Voor het eerst sinds lang is er bij de club, waarvoor ook de veelal op de bank zittende Ivan Perisic uitkomt, sprake van een concept. Maar de grote massa vindt voorlopig de weg niet naar de Volkswagen Arena. VfL Wolfsburg draait voor een moyenne van 28.500 toeschouwers, hooguit een paar honderd mensen trekken mee op verplaatsing. Dat dit tot een grote kilte leidt, ervaarde vroeger ook al Erik Gerets, die VfL Wolfsburg in het seizoen 2004/05 trainde. En Peter Van Der Heyden die er tussen midden 2005 en midden 2008 voetbalde.

De laatste schakel

Met de derby tegen Hannover 96 begint Vfl Wolfsburg volgend weekend aan de terugronde in de Bundesliga. Met een sterkere selectiegroep wil VfL Wolfsburg de wisselvalligheid in de prestaties bannen. De club mag dan sinds begin oktober niet hebben verloren, het spelpeil vertoonde te veel schommelingen.

Ondanks transfers zoals die van Kevin De Bruyne trekt VfL Wolfsburg wel de kaart van de jongeren. Het jeugdcomplex is verder uitgebouwd, zowel trainer Dieter Hecking als manager Klaus Allofs maakt daar geregeld zijn opwachting om het eigen patrimonium te aanschouwen. Met de 19-jarige middenvelder Maximilian Arnold heeft Wolfsburg een van de grootste talenten van het Duitse voetbal. Samen met Diego, Luiz Gustavo en De Bruyne moet hij een technisch uitmuntend en zeer offensief middenveld vormen. Junior Malanda is de breker op dat middenrif. Alleen diep in de spits is te weinig stootkracht. Zowel de Nederlander Bas Dost (die in de belangstelling staat van Vitesse) als de Kroaat IvicaOlic vindt moeilijk de weg naar doel. Het aantrekken van een nieuwe aanvalsleider is voor volgende zomer de absolute prioriteit. Geld speelt daarbij geen rol. Want die spits moet de laatste schakel worden in de route naar de top.

DOOR JACQUES SYS

De titel bleek voor VfL Wolfsburg een vergiftigd geschenk.