Op zijn 36e werd Thierry Neuville na een lange carrière voor het eerst wereldkampioen rally, als allereerste Belg in de geschiedenis. Hoe komt het dat dat vijftien jaar heeft geduurd?
De aanhouder wint, al moet hij soms veel geduld oefenen. De triomf van Thierry Neuville is er een mooi voorbeeld van. Ruim vijftien jaar na zijn eerste deelname aan een WK rally was het zondag in Japan eindelijk prijs. Niemand heeft ooit zo lang (5533 dagen) op een eerste wereldtitel moeten wachten als onze landgenoot. Geen enkele rijder had ook meer WK-manches gewonnen (21) en meer op het podium gestaan (69) als Neuville voor hij de kroon op zijn loopbaan zette. En dat na vijf vicewereldtitels, ook op dat vlak staat hij bovenaan in de alltimeranking.
De man uit Sankt Vith behoort al elf jaar tot de top: in 2013 eindigde hij voor het eerst als tweede in het WK. Alleen de Spaanse rallylegende Carlos Sainz behaalde over een nog langere tijdspanne (1990-2003) verschillende podiumplaatsen in de eindstand van het WK. Qua topdrieplaatsen in die eindstand doen alleen Sainz (elf, inclusief twee wereldtitels), negenvoudig wereldkampioen Sébastien Loeb en achtvoudig wereldkampioen Sébastien Ogier (elk tien keer) beter dan Neuville, met nu negen stuks.
Het was voor de Belg lang wachten op zijn eerste wereldtitel, om van die vervelende nul af te raken, en van zijn stempel als eeuwige tweede. Met een bewonderenswaardig doorzettingsvermogen en professionalisme bleef Neuville streven naar de ultieme beloning. Op zijn 36e kreeg hij die eindelijk, met dank ook aan zijn betrouwbare copiloot uit West-Vlaanderen, Martijn Wydaeghe.
Zo schreef Neuville Belgische autosportgeschiedenis, als eerste landgenoot die eindwinnaar werd in de 47-jarige historie van de World Rally Championships. Heel weinigen in de rallywereld die de aimabele Oostkantonner het succes dan ook misgunden.
Hoe sterk was de concurrentie?
In de euforie over de wereldtitel van Neuville wordt het vaak vergeten, maar de hoogdagen van het WK rally zijn al lang vervlogen. Die dateren van eind jaren negentig en iets daarna. Toen namen vijf tot zeven teams deel aan het kampioenschap, met onder meer constructeurs als Subaru, Citroën, Peugeot en Skoda.
Die zijn intussen van het toneel verdwenen. Nadat Citroën in 2020 afhaakte, schieten er na de invoering van de hybridemotoren in 2022 nog twee constructeurs (Toyota en Hyundai) en één fabrieksteam (M-Sport, ondersteun door Ford) over. Ook het aantal toprijders is niet toegenomen: in de laatste acht edities, sinds 2017, hebben Thierry Neuville, Ott Tänak, Elfyn Evans, Sébastien Ogier en Kalle Rovanperä samen 34 van de 40 topvijfplaatsen en álle podiumplaatsen in de eindstand van het WK rally bezet. Neuville, Tänak, Evans en Ogier zijn intussen allemaal 35-plussers, de 23-jarige Rovanperä is de enige jonge snaak.
Dit seizoen werd de spoeling nog dunner. Na zijn tweede opeenvolgende wereldtitel eind 2023 liet de Fin Kalle Rovanperä weten dat hij in 2024 maar een gedeeltelijk WK-programma zou afwerken. Hij had op zijn 23e naar eigen zeggen dringend nood aan een mentale reset en rust. De grootste tegenstander voor Neuville viel zo al af. Ook de achtvoudige wereldkampioen Sébastien Ogier zou voor het derde seizoen op rij een aantal rally’s skippen.
The new kings of WRC 👑#WRC | #RallyJapan 🇯🇵 pic.twitter.com/E2IJPQaicR
— FIA World Rally Championship (@OfficialWRC) November 24, 2024
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Slechts vijf rijders stonden zo uiteindelijk aan de start van alle dertien WK-manches: naast Neuville ook zijn Hyundaiploegmaat Ott Tänak, Elfyn Evans voor Toyota, en Adrien Fourmaux en Grégoire Munster voor Ford. Aangezien de laatste twee niet de kwaliteiten hebben van de drie andere toppers, had onze landgenoot alleen Tänak (die was overgestapt van Ford) en Evans als enige, echte concurrenten.
Hoe dominant was Thierry Neuville?
Na een turbulente laatste rally in Japan, waarin hij werd geplaagd door technische problemen en hij uiteindelijk als zesde eindigde, veroverde Thierry Neuville zijn eerste wereldtitel met een totaal van 242 punten, 32 meer dan Elfyn Evans, 42 meer dan Ott Tänak.
Opvallend is dat Neuville in minder dan de helft van de dertien rally’s het podium haalde: hij finishte drie keer als derde, eenmaal als tweede en won twee keer: de eerste, prestigieuze seizoensrally in Monte-Carlo, en in Griekenland. De Oostkantonner behaalde zo evenveel zeges als in 2023, 2022 en 2021, en zelfs minder dan in 2019 en 2018 (drie) en in 2017 (vier).
Twee zeges in dertien wedstrijden is weinig voor een wereldkampioen. Slechts één eindwinnaar sinds de eerste editie van het WK rally in 1977 deed het minder goed: Richard Burns in 2001, met slechts één triomf in veertien manches. De Brit viel toen zelfs vier keer uit, maar profiteerde van nog meer opgaves bij zijn dichtste achtervolgers.
Het verschil voor Neuville, in vergelijking met zijn vorige seizoenen, zat hem in zijn regelmaat. Slechts tweemaal eindigde hij buiten de top zes: hij werd 41e in de rally van Sardinië en 8e in Letland. Daarnaast gaf hij, in tegenstelling tot Evans en Tänak, geen enkele keer op. In de voorgaande jaren kostten meerdere verre ereplaatsen of een of meer opgaves Neuville vaak veel punten. Ondanks een mentale dip, door de mindere prestaties in de bovengenoemde gravelraces, verloor hij dit seizoen echter nooit de focus.
Neuville leerde beter omgaan met druk, vermoeidheid en tegenslagen. Hij beheerste ook beter de kunst om tegen de limiet te rijden, maar niet erover. Hij maakte daarnaast gebruik van het nieuwe puntensysteem, met voortaan aparte klassementen voor de proeven op zaterdag (maximaal achttien punten), zondag (maximaal zeven punten) en de afsluitende powerstage (maximaal 5 punten).
Zo eindigde Neuville in de rally van Sardinië, op gravel, buiten de punten op de eerste dag, maar scoorde hij wel het maximum in de klassementsproeven en in de powerstage op zondag. In nog drie andere rally’s deed hij op zondag telkens beter dan op zaterdag, met onder meer drie overwinningen in de powerstage.
Opmerkelijk is wel dat zowel Rovanperä als Ogier in hun kleiner aantal WK-manches meer zeges behaalden dan Neuville: de Fin won vier van de zeven keer, de Fransman drie van zijn elf wedstrijden. In de zeges die onze landgenoot behaalde, in Monte-Carlo en Griekenland, stond Rovanperä ook niet aan de start.
Anderzijds versloeg de Belg in ijzige weersomstandigheden Ogier voor eigen volk in Monte Carlo, de rally die de Fransman al acht keer had gewonnen. Neuville scoorde er zelfs het maximum van de punten op zaterdag en zondag. Het begin van een seizoen waarin hij de leiding in het klassement niet meer zou afstaan. Geen enkele rijder was daar voordien bij zijn eerste wereldtitel ooit in geslaagd.
Kan Thierry Neuville zijn succes herhalen?
Neuville zal volgend jaar naar eigen zeggen met meer gemoedsrust en minder druk aan een nieuw seizoen kunnen beginnen. Met weer één doel: de beste zijn, opnieuw in een Hyundai, aan de zijde van ploegmaat Ott Tänak. Dat wordt moeilijker dan in de voorbije campagne, want in 2025 werkt tweevoudig wereldkampioen Kalle Rovanperä weer een volledig seizoen af voor Toyota, naast Elfyn Evans. Sébastien Ogiers kalender zal opnieuw beperkt zijn.
De wereldtitel komt wel niet ongelegen voor Neuville, want eind 2025 loopt zijn contract af bij Hyundai. Hij heeft weliswaar nog een optie voor 2026, maar volgens hardnekkige geruchten zou de Koreaanse constructeur zich na 2025 terugtrekken uit het WK rally, om te focussen op uithoudingsraces zoals de 24 uur van Le Mans. In 2025 worden de technische reglementen ook aangepast, met onder meer de invoering van ‘duurzame’ biobrandstof in plaats van hybride motoren. Het is nog onduidelijk hoe het hele plaatje er dan uit zal zien, maar op zijn minst heeft Thierry Neuville de geruststelling dat er niets meer écht moet na de grootste triomf uit zijn carrière.
Belgische copiloot gidst Thierry Neuville naar wereldtitel rally: ‘Ik heb drie maanden intensieve logopedie gevolgd’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier