Twee clubs met zwarte quarterbacks spelen dit jaar de Super Bowl. Dat is ooit anders geweest.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Patrick Mahomes van de Kansas City Chiefs tegen Jalen Hurts van de Philadelphia Eagles. Om die twee bepalende figuren draait komende zondag de Super Bowl, de finale van de Americanfootballcompetitie NFL. Niet de eerste keer, want de twee namen het ook al tegen elkaar op in de Super Bowl in 2023. Zij waren toen de eerste twee startende zwarte quarterbacks in de NFL-finale.
Mahomes trok toen met de Chiefs aan het langste eind. Het was zijn tweede van zijn intussen al drie Super Bowl-titels, na 2020 en voor 2024. Hij is zo de enige zwarte quarterback die meer dan één Super Bowl op zijn erelijst heeft staan. Alleen Doug Williams (in 1988, bij de Washington Redskins) en Russel Wilson (in 2014, bij de Seattle Seahawks) gingen hem vooraf.
Een zwarte op de quarterbackpositie was decennialang een rariteit. Tot 2000 telden de acht tot zestien play-offteams (het format wijzigde soms) vaak geen enkele zwarte quarterback, of hoogstens één tot twee. In de twee volgende decennia steeg het gemiddelde tot ruim twee, met pieken tot vijf in 2000/2001 en 2018/2019.
Pas in 2023/2024 werd een nieuw record gevestigd: zes. In de voorbije play-offs steeg dat zelfs tot zeven. Bij drie van de vier ploegen die de AFC en NFC Championship games (de halve finales voor de Super Bowl) haalden, was de quarterback ook zwart – naast Mahomes en Hurts ook de veelbelovende rookie Jayden Daniels bij de Washington Commanders.
Racistische motieven
Een quarterback is de spelverdeler in het American football die alle aanvallen stuurt. In het verleden waren die dus hoofdzakelijk blank, terwijl veel andere posities door zwarten werden en worden ingenomen – vorig seizoen was 53 procent van de NFL-spelers zwart.
Dat zwarten niet werden opgesteld als quarterback had deels te maken met vooroordelen: coaches posteerden hen vooral op andere posities, waar pure snelheid en fysieke kracht bepalender zijn.
Daarnaast waren er ook racistische, en daaraan gekoppeld economische motieven: zwarten kregen, al van in college, gewoonweg geen kans als quarterback. Omdat ze soms als te dom werden bestempeld voor die positie en omdat de blanke eigenaars van de NFL-clubs afkerig stonden tegen een zwarte als hét gezicht van hun club. Zelfs tot in 2019 behoorden één of maximum twee zwarten tot de top tien van de best betaalde quarterbacks in de NFL.
Dat is de laatste jaren veranderd, mede door de zeer populaire Patrick Mahomes. Hij bracht sportief succes en veel geld in het laatje van de Kansas City Chiefs. Meerdere clubs volgden hun voorbeeld. Dat aantal zal de komende jaren alleen maar stijgen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier