We mogen het misschien al vergeten zijn, maar de keuze voor Roberto Martínez als bondscoach van de Rode Duivels was zes jaar geleden toch vooral een grote verrassing. Daarom gingen wij ook eens de creatieve kant op in de zoektocht naar zijn opvolger.
Steven Gerrard (42, Engelsman, ex-coach van Aston Villa en Rangers)
Zijn achtergrond
Een paar weken na zijn voetbalpensioen in Los Angeles werd de Liverpoollegende benaderd door de Engelse derde divisieploeg Milton Keynes Dons om zijn carrière op de trainersbank te beginnen, maar Gerrard koos liever voor een start bij de jeugd van Liverpool. Daar maakte hij niet enkel indruk op coach Jürgen Klopp maar ook op het Schotse Rangers dat na het faillissement helemaal was herrezen. Al na één seizoen bij de jonkies van de Reds trok de ex-middenvelder naar het koude noorden.
Binnen drie jaar liet Stevie G. Rangers weer meedoen met oude rivaal Celtic, zoals in de goede oude tijd, en in maart 2021 pakte hij zelfs de titel met de Schotten. Een paar maanden later, in november, werd de man die 64,5% van de wedstrijden bij de Gers had gewonnen, aangesteld om Aston Villa te leiden in plaats van Dean Smith. Ondanks de aankoop van enkele grote namen, waaronder voormalig Liverpool-man Philippe Coutinho en Rode Duivel Leander Dendoncker, hadden de Villans moeite om uit de tweede helft van de Premier Leaguetabel te klimmen. De club van Birmingham kon geen genoegen nemen met die sportieve situatie en Gerrard mocht eind oktober alweer zijn biezen pakken na een magere periode met slechts 13 zeges in 40 wedstrijden.
In Glasgow speelden de Rangers van Gerrard in een asymmetrische 4-3-3 die bedoeld was om de rechterflank vrij te houden voor de onvermoeibare aanvoerder James Tavernier. In dat hybride systeem eiste de coach ook steeds hoge druk en intensiteit, zowel voorin als achterraan. Jammer genoeg slaagde Gerrard er nooit in die principes in de ploeg va Aston Villa te krijgen, ondanks een beter maar niet noodzakelijk veel beter uitgebalanceerd elftal.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
Jürgen Klopp maakt zich geen zorgen over de toekomst van Gerrard na zijn mislukking in Birmingham. Veel grote managers hebben het al meegemaakt dat ze buitengesmeten werden bij hun club om verschillende redenen. ‘Hij komt terug, 100 procent’, vertelde Duitse coach over Gerrard, die de afgelopen weken bij Wigan werd genoemd. ‘Nu hoop ik dat hij wat tijd voor zichzelf neemt. Sinds hij klaar is met zijn carrière werkt hij bijna altijd. Ik hoop dat hij wat vrije tijd neemt om zich op te laden.’
En waarom niet, op dezelfde leeftijd als Martinez na zijn ontslag bij Everton, terugkeren naar een nationale ploeg? De dagelijkse werklast zou veel lichter zijn, maar zo blijft hij wel in een omgeving die hem in staat zou stellen op internationaal niveau in de schijnwerpers te blijven staan. Zijn naam en charisma moeten de nieuwe generatie én de oude gedienden aanspreken. Hij heeft ambitie én de internationale ervaring op het allerhoogste niveau. Zijn tactisch inzicht zit goed als je naar zijn Schotse periode kijkt en lanceerde ook al enkele youngsters zoals onder meer Ryan Kent en Glen Kamara, die dragende spelers werden bij Rangers.
Ondertussen heeft Jürgen Klopp nog een contract tot 2026 bij Liverpool, waardoor België wel eens de ideale omgeving zou kunnen zijn voor Gerrard om zijn vaardigheden aan te scherpen voordat hij het stokje van Klopp overneemt. Het probleem is dat hij door deze droom de Rode Duivels eerder dan verwacht zou kunnen verlaten als de Duitse coach vroeger zou vetrekken bij de Reds. Daar zal hij zeker niet voor terugdeinsen, als je kijkt naar zijn verhuis midden in het seizoen naar Aston Villa.
Ralph Hasenhüttl (55, Oostenrijker, ex-coach van RB Leipzig en Southampton)
Zijn achtergrond
Hoewel Pep Guardiola Roméo Lavia al eens liet opdraven in de kleinere Engelse bekers, is de doorbraak van een van de toekomstige sterkhouders van de nationale ploeg te danken aan Hasenhüttl bij Southampton. De Oostenrijker is bovendien ook vertrouwd met ons land omdat hij hier twee jaar verbleef als speler, een bij KV Mechelen en dan nog een seizoen bij Lierse na de Belgische titel.
In 2004 werd hij coach van de jeugd van het Duitse Unterhaching en later ook van de A-ploeg. Hij leidde de club naar de promotieplay-offs voor de tweede klasse en vertrok het volgende seizoen toen de club op de 10e plaats stond. Vervolgens loodste hij Aalen naar de 2. Bundesliga voordat hij in 2013 bij de hekkensluiter Ingolstadt aan de slag ging. Hij wist Ingolstadt te redden en leidde hen het jaar daarop naar de kampioenstitel en promotie naar Bundesliga. Vervolgens kwam RB Leipzig op zijn pad vanaf het seizoen 2016/17, waar hij 13 wedstrijden ongeslagen bleef.
Na een teleurstellende zesde plaats in het volgende seizoen leverde Hasenhüttl zijn schort in en tekende hij op 5 december 2018 bij Premier Leagueclub Southampton. Als eerste Oostenrijkse coach die op de bank van een Premier Leagueploeg zat, zou hij vlak voor dit WK worden ontslagen met een record van 60 overwinningen, 75 verliezen en 38 splitsingen.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
De 55-jarige werd nooit beschouwd als een enorm beloftevolle coach maar zit er toch maar mooi. Hij is een van die trainers die een matig team geweldig kan laten voetballen. Hij staat ook bekend als een tactisch flexibele coach. In zijn eerste seizoen bij Southampton paste hij aanvankelijk een 3-5-2 toe, voordat hij halverwege zijn tweede seizoen terugkeerde naar zijn favoriete 4-2-2-2. Zo speelde hij ook bij Leipzig. Om zich aan te passen aan zijn tegenstanders keerde hij vervolgens terug naar een 3-5-2 of 3-4-3.
Ralph Hasenhüttl vertelde eerder wat hij van zijn team verlangt: ‘Als je de bal hebt, moet de eerste pass naar voren zijn. Het gaat over passievol voetballen. Het gaat er ook om het tempo hoog te houden en het spel niet te vertragen. Dat is wat ik denk dat de mensen willen zien.’ Zijn vier jaar ervaring in Engeland en in een grote Bundesliga ploeg zouden de ervaren Rode Duivels ook tevreden moeten stellen.
Tino Livramento, Armando Broja, Mohammed Salisu, Dayot Upamecano, Lukas Klostermann, Naby Keita, Marcel Sabitzer of Timo Werner, het zijn enkele van de jonge jongens die bij Southampton of Leipzig zijn doorgebroken onder leiding van de Oostenrijk.
Zijn enige echt grote minpunt is zijn zegerapport. Ook al heeft hij niet altijd de beste teams in de hand gehad. Denk maar aan de 0-9-nederlaag tegen Leicester in 2019 of diezelfde score tegen Manchester United begin 2021. Maar bij de Rode Duivels krijgt hij natuurlijk wel betere spelers onder zijn hoede.
Marcelo Gallardo (46 jaar, Argentijn)
Zijn achtergrond
Na een carrière waarin hij de Atlantische Oceaan overstak om voor Monaco en PSG te spelen, nam Marcelo Gallardo het roer over bij het Uruguayaanse Nacional, de club waar hij net met pensioen was gegaan. Daar won hij een nationale titel om dan alweer te vertrekken na één seizoen. Twee jaar later werd hij aangesteld bij de Argentijnse topclub River Plate, een club waar hij in zijn carrière al drie keer had gespeeld.
Gallardo won met de ploeg een maximaal aantal trofeeën, zowel op het Argentijnse als het continentale toneel. Hij won bijvoorbeeld het Argentijnse kampioenschap in 2021, met ook nog drie nationale bekers (2016, 17 en 19) en zes internationale titels: twee Copa Libertadores (2015 en 2018), één Copa Sudamericana (2014) en drie Recopa Sudamericana (2015, 16 en 19). Gallardo heeft zijn stempel op het team gedrukt en enkele grote talenten opgeleid. De laatste twee zijn Julian Alvarez en Enzo Fernandez, die het Argentijnse nationale team in Qatar volledig nieuw leven hebben ingeblazen.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
Marcelo Gallardo, nu 46, besloot enkele weken geleden River Plate te verlaten en wil nu het Europese voetbal ontdekken. Zijn naam wordt genoemd in de wandelgangen van clubs als Juventus en Barcelona. Gallardo is een coach die risico’s neemt, met hoge druk speelt en graag aanvallend spel ziet. Hij zit mee in de school van Argentijnse coaches in de voetsporen van Marcelo Bielsa.
Hij verandert ook graag van tactisch systeem. Soms wisselt hij van een 4-4-2 naar een 4-3-3, vaak zelfs in de loop van de wedstrijd. De voormalige PSG-speler is ook in staat om met druk om te gaan. Bovendien heeft hij enkele jongeren doen doorbreken, van wie hij sommigen aan een plaats bij goede Europese clubs heeft geholpen. Én hij kan goed een evenwicht vinden door oudere spelers in de groep te zetten om zo de jongeren te begeleiden. Zou Gallardo, met België op een kruispunt en met minder druk dan bij de Europese reuzen in opbouw, niet een betere omgeving vinden om te wennen aan de bijzonderheden van het Europese voetbal?
Mauricio Pochettino (50, Argentijn, ex-coach van Tottenham en PSG)
Zijn achtergrond
De Argentijnse center-back kwam in 2006 bij Espanyol Barcelona, eerst als coach van het vrouwenteam en daarna zes maanden als hoofdcoach. In 2009 benoemden de Parkieten hem tot hoofdtrainer en ondanks goede resultaten werd hij in 2012 ontslagen door de nieuwe voorzitter van de club die zijn vertrouwde mannen wilde opleggen.
Vier maanden later keerde hij terug naar de Premier League bij Southampton en het seizoen daarop, in november, haalde hij het beste puntengemiddelde per wedstrijd voor een manager in de geschiedenis van de club. Pochettino liet jongens als Adam Lallana, Luke Shaw, Morgan Schneiderlin en een jong talent van eigen bodem, James Ward-Prowse, helemaal openbloeien. Tottenham zag de goeie resultaten en lokte hem naar White Hart Lane waar hij opnieuw erg succesvol was. Zijn tijd bij PSG, een club waar hij als speler nog zat, was geen groot succes. Hij slaagde er niet in het beste uit zijn galactische sterren Lionel Messi, Kylian Mbappé en Neymar te halen.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
Een Argentijnse coach met een niet erg volle prijzenkast zou goed kunnen passen bij een land dat nog steeds wacht op een eerste titel sinds de Olympische Spelen van 2020. In zijn loopbaan hielp de man die werd grootgebracht met de tactische voorschriften van Marcelo Bielsa Tottenham de Champions League-finale te bereiken met een centrale verdediging van Toby Alderweireld en Jan Vertonghen. De twee verdedigers zullen waarschijnlijk plaats moeten maken voor nieuwe gezichten, maar kunnen El Poche helpen in zijn missie.
Als fan van de 4-3-3 laat de Argentijn zijn spelers graag werken, net als degene die hem inspireerde. De toekomstige duivelse dienstplichtigen worden onderworpen aan intense, extreme sessies die tot op de millimeter worden bewerkt. ‘Dat is de mentaliteit die hij ons elke dag probeert bij te brengen: moedig zijn, niet bang zijn voor de tegenstander. We proberen de bal te controleren, het spel te beheersen en intensiteit in te zetten’, zei Hugo Lloris, de aanvoerder van het Franse team, die onder de Poche bij Tottenham zat.
Het is ook een goede zaak dat Pochettino even PSG onder zijn hoede had, waar hij een echte winnaarsmentaliteit in de groep moest krijgen. Een titel volgde in zijn eerste seizoen, maar daarna werd hij verrast door Lille. Samen met nog een Supercup kan hij wel een prijs voorleggen in zijn CV, al is het niet meteen om echt over naar huis te schrijven.
Een ander nadeel is zijn taalkennis. De Argentijn mag dan drie jaar in Parijs hebben doorgebracht als speler en kent wel wat Frans, maar het is in het Engels dat hij zich waarschijnlijk net zo zal uitdrukken als tijdens zijn periode op de bank in het Parc des Princes. Zijn trouwe assistent Miguel d’Agostino, een volleerd Fransman, nam de Franse jongens dan voor zijn rekening. En dan hebben we het nog niet over zijn salaris gehad, misschien wel het grootste struikelblok in dit dossier.
Domenico Tedesco (37, Duitser, ex-coach van RB Leipzig)
Zijn achtergrond
De geboren Italiaan woonde praktisch zijn hele leven in Duitsland. Op het veld kwam hij nooit hoger dan amateurniveau en speelde daar ook maar kort. Domenico Tedesco studeerde af met een bachelor in industriële engineering en innovatiemanagement. Daarna haalde hij zijn trainersdiploma aan de Hennes-Weisweiler-Akademie, waar hij als beste van zijn klas eindigde vóór een zekere Julian Nagelsmann. Tedesco begon daarna bij de jeugdploegen, eerst bij Stuttgart en daarna bij de U19 van Hoffenheim.
Zijn eerste grote opdracht volgde in maart 2017 toen hij bij tweedeklasser Erzgebirge Aue op de bank kwam. De club stond onderaan het klassement, maar op zijn 31e loodste Tedesco de ploeg alsnog naar veilige wateren. Schalke 04 zag het succes en lokte hem het seizoen daarna naar de Bundesliga. Ook daar verging het de Italiaanse Duitser goed, maar na de vernederende 7-0-nederlaag tegen Manchester City in de Champions League in maart 2019 was het verhaal daar al snel gedaan.
Na een ommetje in Rusland bij Spartak Moskou belandde Tedesco vorig jaar bij RB Leipzig als opvolger van Jesse Marsch. De club, die het moeilijk had in de Bundesliga, herstelde zich en pakte de eerste Duitse beker uit haar geschiedenis. Dit seizoen ging het sprookje niet door en werd hij begin september ontslagen na een nederlaag in de Champions League tegen Sjachtar Donetsk, die gepaard ging met een slechte start in de competitie. Toch won hij gemiddeld 55% van de wedstrijden.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
Jong, ambitieus en data-gedreven, Domenico Tedesco is zeker een van de wonderkinderen van een nieuwe golf coaches. Hij kan worden beschouwd als een seriewinnaar gezien de resultaten die hij behaalde bij Schalke 04 en Spartak Moskou en die eerste beker bij Leipzig. En dat allemaal op zijn 37e. Als polyglot kan hij min of meer vloeiend communiceren in zeven talen, wat een onmiskenbare troef zal zijn bij de Rode Duivels.
Tedesco is ook een coach die voortbouwt op de sterke punten van zijn spelers en geen ideale visie heeft die niet aansluit bij de kwaliteiten van zijn ploeg. ‘Hij is een geweldig mens, bij hem voelt iedereen zich belangrijk’, zei Zweeds international Emil Forsberg. Domenico Tedesco staat ook bekend als een vulkaan aan de zijlijn. Hij stuurt zijn spelers voortdurend aan, maakt gebaren, moedigt aan en raakt soms in gevecht met de scheidsrechters, die hij niet aarzelt uit te schelden.
Tedesco is een echte tacticus, die in staat is zijn systeem te veranderen, terwijl hij over het algemeen naar een driemansdefensie teruggrijpt. Hij is niet bang om sterke keuzes te maken, zoals toen hij wereldkampioen Benedikt Höwedes liet vallen bij Schalke of een verdedigende middenvelder als Benjamin Stambouli weer in zijn achterste linie plaatste.
Giovanni Van Bronckhorst (47, Nederlander, ex-coach van Rangers en Feyenoord)
Zijn achtergrond
De aanvallende linksback, die 106 keer uitkwam voor Oranje, behoeft geen introductie. Hij heeft in zijn carrière voor een resem grote clubs gespeeld: Feyenoord, Rangers, Arsenal en Barcelona. Giovanni Van Bronckhorst houdt van de plaatsen die hij al kent als zijn broekzak, want zijn eerste ervaringen op de trainersbank waren bij die eerste twee teams. Vijf jaar na zijn pensioen werd Van Bronckhorst aangesteld om Fred Rutten te vervangen als coach van Feyenoord, waarmee hij in 2016 en 2018 twee Nederlandse bekers won én de titel in 2017.
Door de coronacrisis is het moeilijk om te herinneren, maar de Nederlander maakte daarna de overstap naar Guangzhou R&F in China, waar hij het stokje overnam van de huidige Servische coach Dragan Stojkovic en een zekere Mousa Dembélé trainde. Gio zal uiteindelijk in december 2020 om persoonlijke redenen China verlaten. In een land dat door het virus was afgesloten, kon hij moeilijk gedijen. ‘Het niet zien van mijn familie was – en is – voor mij de enige reden om terug te keren naar Europa’, vertelde hij over zijn afscheid.
Daarna nam hij het stokje over van Steven Gerrard bij Glasgow Rangers en hielp de Schotse club aan verder succes. De Schotten wonnen niet de titel, maar wel een nationale beker, bereikten vorig seizoen de finale van de Europa League en kwalificeerden zich dit seizoen voor de groepsfase van de Champions League na een afwezigheid van 12 jaar. De rampzalige Europese campagne van Rangers, met nul punten en slechts twee gescoorde doelpunten en 22 tegendoelpunten, was een smet op zijn blazoen.
Waarom zou hij een goede kandidaat zijn?
Met zijn 47 jaar moet Giovanni Van Bronckhorst nog een tijdje mee als hij de tournee van clubs waarvoor hij als bankspeler speelde, wil voortzetten. Arsenal doet het erg goed onder Mikel Arteta en hij zou niet bovenaan het lijstje van potentiële opvolgers van Xavi bij Barca staan.
Het zeer aanvallende profiel van James Tavernier dwong hem bij Rangers tot een asymmetrische 4-2-3-1, hoewel hij aanvankelijk vasthield aan de 4-3-3 van Gerrard. Het eerste systeem lijkt zijn favoriet en was ook het systeem waarmee hij als speler van Oranje het meest vertrouwd was. In China veranderde hij vaker van formatie: 5-4-1, 4-3-2-1, 3-4-3 of 3-4-1-2. De Nederlander lijkt in staat te zijn zijn ideeën aan te passen aan de kwaliteit van zijn kern, wat geen nadeel zal zijn bij de Duivels, waar de weelde op alle posities zeker niet al te groot is.
Als coach liet hij zich inspireren door de vele trainers die hij tijdens zijn lange spelerscarrière kende. ‘Er was Dick Advocaat, Louis van Gaal, Frank Rijkaard, Ronald Koeman en Arsène Wenger. Ze hadden allemaal hun eigen verschillende methoden en stijlen, en ik probeerde mijn eigen identiteit en filosofie als coach te smeden, zonder ooit de positieve dingen te vergeten die ik van elk van hen heb geleerd’, zei hij een paar jaar geleden.
Gezien de titels en successen die hij behaalde bij historische clubs die de laatste tijd terrein verloren aan hun grote rivalen, kan Van Bronckhortst worden omschreven als een seriewinnaar. Zijn ervaring als speler maakt dat hij de eisen van de meest temperamentvolle en sterke personages kent. Hij heeft zijn hele carrière op het hoogste niveau gespeeld en kent het wereldje van binnen en van buiten. Maar kan een Nederlander gedijen bij onze nationale ploeg?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier