Het clubicoon van Feyenoord weet dat er twee documentaires over hem verschijnen, maar wil het liefst niet al te fel worden gevierd.
‘Ik heb niks met verjaardagen’, zo luidt het adagium van De Kromme, zoals zijn bijnaam luidde in Rotterdam-Zuid. Woensdag wordt in het Rotterdamse theater De Doelen een groot feest georganiseerd.
Voor de waarschijnlijk beste voetballer in de Nederlandse geschiedenis na Johan Cruijff blijft het eerder een kwelling dan een heuglijke gebeurtenis. ‘Ik hoopte altijd dat we een belangrijke wedstrijd hadden. Dan hoefde ik het niet te vieren’, stelde hij in De Volkskrant. ‘Niet omdat ik altijd maar ouder word. Ik vergeet zelfs de verjaardagen van mijn vrouw en kinderen. Behalve als ze gekoppeld zijn aan het voetbal. De oudste zoon bij mijn huidige echtgenote Marianna werd zo geboren op 25 juni 1987. Want op die dag werd het Nederlands elftal een jaar later Europees kampioen.’
Het is Van Hanegem ten voeten uit. Een groot voetballer, een eigenwijs man, een goede trainer en een vaak norse analist.
De ex-middenvelder, die vorig jaar genezen werd verklaard van prostaatkanker, behoorde met Cruijff, Johan Neeskens en Robbie Rensenbrink tot de sterren van Oranje dat in 1974 de EK-finale van Duitsland verloor. Vier jaar eerder won hij met Feyenoord de EC1. De krullebol, die nog altijd opvalt door zijn volle wenkbrauwen, kon als prof toveren met zijn linkerbeen. Als coach van Feyenoord veroverde hij de titel in 1993.
‘Misschien kon ik wel aardig voetballen. Maar ik was niet zo goed als werd geschreven’, beweert de 52-voudig Nederlands international uitermate bescheiden in De Volkskrant. ‘Cruijff en Piet Keizer waren echt goed hoor. Negentig procent van de ballen speelde ik met de buitenkant van de voet. Ik deed alles op gevoel. Nooit dacht ik erover na. Ik deed het eigenlijk automatisch. Ik volgde altijd mijn intuïtie. Eigenlijk vond ik het geen gezicht, al die kromme ballen. Maar ik zie daardoor wel meteen of iemand een bal met gevoel geeft.’
Cynisme
De afgelopen jaren werd hij niet milder. De columns en tv-analyses blijven scherp en hard, regelmatig doorspekt met veel cynisme. Naar eigen zeggen heeft Van Hanegem geen moeite met ouder worden. ‘Dat zou echt wel gek zijn’, opperde hij in NRC Handelsblad. ‘Vroeger zeiden ze weleens: je ziet er niet goed uit. Nu vertellen sommige mensen me: je ziet er goed uit. Dat vertrouw ik dus niet.’
In de NOS-Uitzending Andere Tijden Sport werd hij door zijn bekenden als ondoorgrondelijk omschreven. ‘Wat is dat dan’, kaatst Van Hanegem dan even graag de bal terug. ‘Tja, ik ben toch niet echt moeilijk te peilen. Ik zeg gewoon wat ik vind. Nergens heb ik een belang bij. Ik vind dat open.’
