Het is een verrassende naam in de groep van Roberto Martínez. En het is weer een Anderlechtspeler. Analyse van de razendsnelle ontwikkeling van Hannes Delcroix.
‘Mijn kat is ook nog vrij, als dat nodig is.’ Het is de reactie van een van onze lezers op onze sociale media op de oproep van Hannes Delcroix voor de Rode Duivels, een ironische manier om aan te kaarten dat de laatste maanden het feit dat je een paars-wit shirt draagt volstaat om in de groep van Roberto Martínez opgenomen te worden. Of je nu in topvorm bent, zoals Jérémy Doku, of helemaal niet in vorm, zoals Yari Verschaeren.
Zeker is dat de 21-jarige Delcroix, die eerder al deel uitmaakte van de nationale beloften, in een goede periode zit bij Anderlecht. Sinds vier wedstrijden is het vaste duo in het centrum van de Brusselse verdediging: Matt Miazga – Hannes Delcroix.
De zoektocht van Vincent Kompany is lang geweest, maar hij lijkt nu het goede koppel gevonden te hebben. Critici zullen aanvoeren dat Delcroix afgelopen weekend niet vrijuit ging bij de gelijkmaker van KAA Gent. Maar in de overige wedstrijden was het duo heel solide, met als referentie: de manier waarop ze de aanval van Antwerp lamlegden. Die dag was Dieumerci Mbokani nergens.
Duels met Evenepoel
Hannes Delcroix werd lang beschouwd als een van de beste producten van Neerpede. Zijn defensieve kwaliteiten staken erbovenuit, maar ook zijn fysieke troeven waren bovengemiddeld. Op dat vlak stonden er verschillende records op zijn naam. Daarna verloor hij er een paar aan Remco Evenepoel, toen die nog bij Anderlecht speelde. De twee staan nog met elkaar in contact en lachen nu met de duels die ze vroeger aangingen.
Toen hij in de zomer van 2019 merkte dat hij nog in aanmerking kwam voor de A-ploeg, vroeg hij om uitgeleend te worden. Hij speelde toen een jaar bij RKC Waalwijk, waar hij een goeie indruk naliet. De Nederlandse club wilde zijn uitleenbeurt enkele maanden geleden nog verlengen, en had zelfs interesse om hem te kopen.
Maar Delcroix bleef liever in Brussel. Onlangs nog werd hem de vraag gesteld wat zijn internationale ambities zijn. Hij zou immers ook voor Haïti kunnen uitkomen, het land waar hij geboren werd voor hij op tweejarige leeftijd werd geadopteerd door een Belgisch koppel. Niet zo lang geleden heeft hij zijn biologische moeder trouwens voor de eerste keer ontmoet.
Maar omdat hij al bij de Belgische beloften voetbalde, droomde hij er heimelijk van om ooit door te stoten tot de Rode Duivels. Dat is nu dus sneller gebeurd dan verwacht. Officieel komt hij enkel om te depanneren voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Zwitserland. Daarna keert hij ook terug naar de kern van Jacky Mathijssen voor de match van de beloften tegen Bosnië.
Maar Martínez is er de man niet naar om jonge spelers die hij heeft laten proeven van het grote werk, daarna links te laten liggen. Dat smaakt dus naar meer!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
