Het seizoensbegin is denderend, het spel nog niet. Maar als het op aanvallen aankomt, weet de Great Old precies wat het doet. Het bewijs in een paar driehoeken.
In Italië, waar Mark van Bommel zijn laatste trofee als voetballer won, heten ze senatori. Senatoren. Veteranen die goed betaald worden, maar die nog steeds in staat zijn om impact te hebben op de wedstrijden, ondanks het feit dat hun benen niet meer zo goed zijn als op hun hoogtepunt.
Toen de ex-international van Oranje de leiding bij de Great Old overnam, vond hij er een aantal. Je had natuurlijk al Radja Nainggolan, die vorig seizoen terugkeerde naar België. Deze zomer kreeg de Ninja het gezelschap van Toby Alderweireld, die al aan een Qatarese en gouden uitloopperiode was begonnen, en zelfs van Vincent Janssen, van wie niet werd gedacht dat hij zou terugkeren naar de Europese velden.
De transfers van Antwerp zijn bijna een anachronisme in het Belgische voetbal, dat bij elke mercato zijn verjongingskuur alleen maar verderzet. Het recept werpt nu echter zijn vruchten af, met een flitsende start van het seizoen en acht overwinningen op rij. Zelfs het Cercle van Dominik Thalhammer, dat nog steeds als de meest dynamische ploeg van 1A wordt beschouwd, werd afgelopen weekend met de neus op de feiten gedrukt. Dit Antwerp geeft nooit de indruk dat het het tempo kan bepalen en toch legt het altijd zijn wil op.
Het tempo is steeds rustig, tot dat ene moment van versnelling. Het signaal is altijd hetzelfde en is onvermijdelijk geïnspireerd door de Nederlands-Catalaanse school, die Barcelona zo typeert. In Camp Nou is het concept van de ‘derde man’ een religie geworden. Een bijna mystieke naam voor een eenvoudige combinatie: de derde man is degene die je opzoekt na twee passes, vaak omdat hij onbereikbaar is als je er rechtstreeks naar wil spelen. Een driehoekscombinatie die zeer moeilijk te verdedigen is, vooral wanneer de derde man al anticipeert terwijl de tweede man de bal nog niet heeft ontvangen. Altijd een stap vooruit denkend. Meestal met het doel om een teamgenoot te vinden die het spel voor zich heeft, waarbij de centrale verdediger opkomt naar het middenveld en de fullback aanspeelt die naar het doelt van de tegenstander kijkt.
Ekkelenkamp
Sommige mensen gaan verder in het concept. Want aan de horizon van de driehoek is de ruit nooit ver weg. Van Bommel is een van degenen die een vierde man toevoegde aan de oorspronkelijke driehoeken bij Antwerp. Als de eerste de passer is, de tweede de spil en de derde degene die voorin te vinden is, begint de vierde al aan zijn aanloop om de diepte te zoeken en in de verdediging van de tegenstander problemen te veroorzaken. In dit zorgvuldig gechoreografeerde spel blinkt de man met Ajaxbloed in zijn aderen uit. Met vier assists sinds zijn komst naar de Bosuil is Jurgen Ekkelenkamp de perfecte vertolker van de nieuwe dans van Antwerpen. Als briljante dieptepasser, een uitstekende lezer van de ruimte, is de Nederlander vaak betrokken in de laatste fase van de Antwerpse aanvallen, bijna systematisch afgerond met een crosspass die een teamgenoot in de kleine rechthoek vindt. Het zijn doelpunten die nu en dan doen denken aan zaalvoetbal.
Aan het eind van die combinatie zijn Michael Frey en Vincent Janssen de ideale spitsen én de mannen in vorm. Met elk vier doelpunten namen ze iets minder dan de helft van de goals van een productief en efficiënt Antwerp voor hun rekening. Ze hadden slechts 13,06 expected goals nodig om 19 keer te scoren in 8 wedstrijden. Met aan de basis steeds voetballers met uitstekende voeten. En daar komen Nainggolan, Alderweireld en Yusuf in het spel. En zo renderen alle zomertransfers van Antwerp. Job well done.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
