De Engelse international Luke Shaw liep in de Champions Leaguewedstrijd tegen PSV Eindhoven een dubbele beenbreuk op. Manchester United schakelde intussen een psycholoog in om de linksachter tijdens zijn revalidatie bij te staan. Thomas D’havé legt uit welke extra maatregelen er genomen kunnen worden om het herstel van het bot en de revalidatie te optimaliseren.
Zowat dagelijks stel ik in mijn werk met topvoetballers vast dat er na een aanvankelijk schijnbaar voorspoedig herstel toch een onvolledig wondhelingsproces optreedt. Een oud trauma wordt zo een risicofactor voor nieuwe letsels. Met het oog op een volledig herstel kunnen adviezen uit de klinische psycho-neuro-immunologie de revalidatie ondersteunen. Onder het motto ‘kleine veranderingen die een groot verschil maken’: vijf voorbeelden van kPNI-interventies die het herstel bevorderen.
1. Zet voldoende eiwitten in
Eiwitten (proteïnen), zoals aanwezig in vlees en vis, zijn onze bouwstenen. Een normale eiwitbehoefte is 1 gram per kilo lichaamsgewicht. Bij een verhoogde behoefte, bijvoorbeeld omdat er zoals bij Luke Shaw wondheling van het bot dient plaats te vinden, zouden we dagelijks 2 à 3 gram per kilo lichaamsgewicht moeten inzetten. Om u een idee te geven: 100 gram kip bevat ongeveer 17 gram eiwit. Voor een geblesseerde speler van 75 kilo is er dus per dag zo ’n 225 gram eiwit nodig. Dat is meer dan een kilo kip. Het is duidelijk dat we in zo ’n situatie ook een supplement kunnen inzetten om de noodzaak af te dekken. Wordt de noodzaak immers niet volledig afgedekt, dan worden andere structuren in de buurt van het letsel afgebroken om wonden te kunnen helen. Wanneer we de tijdslijn in kaart brengen, zien we om die reden bij heel wat spelers na een kruisbandoperatie ook kraakbeen- en spierletsels optreden.
2. Respecteer het bioritme
’s Nachts wordt er bot opgebouwd. Dat gebeurt door osteoblastenactiviteit, cellen die nieuw beenweefsel vormen. Overdag wordt er bot afgebroken. Dat gebeurt door osteoclastenactiviteit, cellen die beenweefsel afbreken. Botopbouw en botafbraak dienen in evenwicht te zijn. In de huidige maatschappij wordt ons bioritme vaak verstoord door verschillende levensstijlfactoren, zoals laattijdig eten en laat televisie kijken. Dat belemmert de botopbouw. Aanvulling met melatonine, het hormoon van de duisternis, oefent een significante invloed uit op de botaanmaak (*).
3. Wees selectief met koolhydraten
Over koolhydraten zijn en blijven de meningen verdeeld. Eén ding is zeker: pasta, brood, suiker, … kunnen niet omgezet worden in bouwstoffen die bijdragen tot botherstel.
4. Let op de maaltijdfrequentie
In de periode na een maaltijd wordt minder energie getransporteerd naar de botten. Onze evolutionaire maaltijdfrequentie lag op 2 à 3 maaltijden per dag. Hoe meer we daarvan afwijken, en heel de dag door eten, hoe meer we dus onze botten verwaarlozen. Zorg dus tijdens de herstelfase voor 2 of 3 maaltijden per dag met natuurlijk meer dan voldoende eiwitten _ uit vis en gevogelte (zie punt 1) _ en een grote variëteit aan groenten.
5. Zorg voor voldoende magnesium
Botten zijn watermoleculen die gebonden zijn aan drie mineralen: magnesium, calcium en fosfaat. Deze combinatie maakt het bot sterk en flexibel. De afwezigheid van magnesium maakt de botten stugger en minder buigzaam. Groene groenten zijn een goede bron van magnesium.
Deze adviezen zijn van toepassing op alle letsels waarbij botten betrokken zijn, zoals stressfracturen, kraakbeenproblematieken, barsten en zelfs peesletsels.
Opgetekend door Christian Vandenabeele
(*) Bron: L. Pruimboom – wetenschappelijk adviseur/head of education Natura Foundation & directeur master of science in de klinische psycho-neuro-immunologie (Universitat de Girona & Karl-Franzens-Universität Graz)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier