Na de wanvertoning tegen Canada zal België uit een ander vaatje moeten tappen tegen Marokko. Wij zetten ons alvast achter de tapkraan.
1. Boost de over-mijn-lijkmentaliteit
Het begint al met het zingen van de volksliederen. Telkens weer valt het op hoe apathisch de Rode Duivels erbij staan, alsof ze op een feestje zijn uitgenodigd waar de muziek hen niet aanstaat.
Haal er dan de beelden van de Italianen nog eens bij op het EK 2021. Die zingen zich bij elke interland de longen uit het lijf. Ook de Canadezen lieten zich woensdagavond niet onbetuigd. Ook al zijn ze jong, ze zijn trots op hun land.
Die trots lijken wij niet te hebben. Misschien is dat ook niet nodig om daarna elke morzel grond met hand en tand te verdedigen, maar je moet voor de match toch iets hebben om die vlam aan te wakkeren. Een soort ritueel waarbij het mes collectief tussen de tanden gaat. Zo’n volkslied, hoe banaal ook, is daarvoor de ideale aanzet.
Die over-mijn-lijkmentaliteit en de daarmee gepaard gaande grinta missen een aantal Duivels. De ‘het loopt wel los’-attitude moet eruit.
2. Toon meer lef op en naast het veld
‘Wij zijn België, wij moeten niemand vrezen’, zei Amadou Onana onlangs in Sport/Voetbalmagazine. Wel, straal dat dan ook uit. Toon lef en bravoure, zoals de Canadezen dat tegen België deden. Als dat moet met jongere spelers, zoals Onana, Jérémy Doku, Charles De Ketelaere en Loïs Openda, geef hen dan een kans van bij de aftrap.
Kijk naar Spanje dat tegen Costa Rica aantrad met een middenveld en aanval waarvan de gemiddelde leeftijd 23,8 jaar was. La Roja wordt geregisseerd door een 19-jarige en liet zijn meest gecapte speler, Sergio Ramos, gewoon thuis.
Denk aan het WK 1986 toen de doorgaans vrij conservatieve bondscoach Guy Thys een aantal youngsters in de ploeg dropte nadat de eerste wedstrijd tegen Mexico met 1-2 verloren ging: Stéphane Demol (op dat moment 20), Georges Grün (24), Patrick Vervoort (23) en Nico Claesen (23).
In dat opzicht zou je bijna kunnen zeggen dat het een nadeel is dat de Duivels tegen Canada toch nog gewonnen hebben. Hadden ze verloren, dan had Roberto Martínez een reden gehad om drastisch in te grijpen. Nu is het een beetje hinken op twee gedachten.
Toch lijkt dit een ideaal moment om aan de boom te schudden en tegen Marokko andere spelers te laten starten. Martínez zette al ietwat de toon door in de tweede helft tegen Canada Youri Tielemans en Yannick Carrasco in de kleedkamer te laten en met Thomas Meunier en vooral Amadou Onana vers bloed te brengen. Wordt die lijn stevig doorgetrokken tegen Marokko?
3. Houd KDB’s focus bij de bal
Pep Guardiola had dan toch gelijk. Na de match tegen Brighton van 22 oktober liet de coach van Manchester City zich ontvallen dat ‘Kevin De Bruyne nog niet op het toppunt van zijn kunnen speelde’. Verrassend op een moment dat KDB al twee goals en negen assists op zijn teller had staan voor City.
Een week later kwam de Catalaanse trainer wel op zijn woorden terug en stak hij weer de loftrompet, maar de uitspraak bleef hangen, zeker omdat hij kwam uit de mond van iemand ‘die al zeven seizoenen alles met Kevin doet, behalve slapen’.
Guardiola verklaarde zich ook nader: ‘Kevin kan assists geven en fantastische vrijschoppen trappen. Dat weten we. Maar hij is een speler die een bepaalde dynamiek nodig heeft. Een speler die, wanneer hij op één positie blijft, niet op zijn best is.’
Met andere woorden: hij heeft ruimte nodig. Ruimte die er ook lag tegen Canada, zo analyseerde KDB zelf na de match, maar die zijn ploegmaats dan weer niet opmerkten. Dat ergerde De Bruyne mateloos, vandaar ook de discussie met Roberto Martínez en Toby Alderweireld.
Een KDB die zich ergert, dat is niet goed voor de ploeg. Die ergernis kruipt immers in zijn hoofd en heeft onvermijdelijk een invloed op zijn spel, vertelde Hein Vanhaezebrouck, die bij KRC Genk kort met De Bruyne werkte, in Villa Sporza. Kortom, de opdracht voor de bondscoach is om die irritatie bij zijn spelmaker weg te nemen en de harmonie in de ploeg te herstellen.
4. Vind tactische oplossingen
Intussen weet ongeveer elke tegenstander hoe de Duivels in de problemen gebracht kunnen worden, want – zo haalde ook Louis van Gaal al aan – België speelt altijd op dezelfde manier. Ook Canada toonde dat weer aan. Zet de Rode Duivels hoog onder druk en ze vinden zelden oplossingen.
Dan blijkt dat België Real Madrid niet is, dat het combinerend onder de pressing uitkomen tot kunst verheven heeft, maar dat soms ook andere wegen bewandelt. In plaats van het leer achterin rond te schuiven tot de tegenstander tureluurs is getikt, lanceert Thibaut Courtois af en toe Vinícius jr met een lange bal. Een tactiek die al meermaals succesvol is gebleken.
Dan moet je voorin wel een snelle winger hebben. Zit die in de selectie? Het antwoord is: ja. Met Jérémy Doku hebben de Rode Duivels dat profiel. Alleen: hij staat niet op het veld…
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier