Niet lang nadat zijn contract afliep bij de Rode Duivels heeft Roberto Martínez al een nieuwe job gevonden, deze keer bij de nationale ploeg van Portugal. Wat staat hem daar te wachten?
De Portugezen hadden het graag anders gezien in december. Op het WK, waar het als een van de absolute topfavorieten werd beschouwd, lag het eruit in de kwartfinales en dat nog wel tegen Marokko. Het toernooi verliep nochtans goed voor de Seleção met 6/9 in de groepsfase – enkel Zuid-Korea verknalde het feestje een beetje met een onverwachte zege in de laatste wedstrijd – en daarna een meer dan overtuigende 6-1-zege tegen Zwitserland in de 1/8 finales.
Maar in de kwartfinale tegen Marokko liep het dus geweldig verkeerd. De verrassing van het WK won met 1-0, terwijl het slechts aan 15 passes op de helft van de Portugezen kwam tegenover de 215 passes voor Bruno Fernandes en co. Al moet de Europese kampioen van 2016 niet te veel zeuren. Met al het veldoverwicht kwam het aan evenveel schoten op doel (3) als Marokko.
De blamage tegen de Marokkanen bleek uiteindelijk ook het einde te zijn voor Fernando Santos als bondscoach. Na acht jaar, waarin het Europees kampioen werd en de eerste Nations League won, mocht de 68-jarige Portugees op zoek naar een nieuwe job. In zijn plaats komt Roberto Martínez, die met de Belgen al in de groepsfase zijn koffers mocht pakken in Qatar.
Het probleem Ronaldo
Martínez maakte met Portugal misschien wel de beste keuze die hij kon maken na zijn periode bij de Rode Duivels. Hij kon na het WK aan de slag gaan bij andere clubs, maar verkoos om in het internationale circuit te blijven en toen Portugal op zijn pad kwam, twijfelde hij niet lang. De ploeg bulkt van het talent op alle posities en Santos selecteerde de afgelopen jaren grondig door waardoor Martínez een jonge ploeg mét ervaring kan leiden.
Met Bruno Fernandes, Bernardo Silva, João Félix en Ruben Dias staan de voornaamste leiders van de nieuwe generatie namelijk al enkele jaren in het team en met Gonçalo Ramos en Nuno Mendes telt het ook al twee toptalenten.
Het enige grote probleem: wat moet Roberto Martínez aanvangen met Cristiano Ronaldo? De absolute superster maakte zich in 2022 onmogelijk bij zijn club én de nationale ploeg. Zo werd zijn contract bij Manchester United verbroken nadat hij een explosief interview gaf aan de Engelse pers en nadien, op het WK, zette een verveelde Fernando Santos hem uit de ploeg voor de 1/8 finales tegen Zwitserland nadat hij zich niet al te voorbeeldig had gedragen tegen Zuid-Korea. Toeval of niet, zónder CR7 won Portugal met 6-1.
Ondertussen trok CR7 naar Saudi-Arabië maar blijft hij wel beschikbaar voor de nationale ploeg. De 37-jarige Portugees staat wel op 118 goals in 196 interlands, waarmee hij alle records al verbroken heeft. Toch zal Ronaldo maar al te graag de kaap van 200 caps willen bereiken, maar zal dat ook lukken onder Martínez? In Sport/Voetbalmagazine zei Martínez onlangs nog dat ‘je geen afscheid neemt van legendes’, maar wat kan CR7 nog betekenen voor deze ploeg?
En wat doet hij met Pepe, die op zijn 39ste ook nog steeds van de partij is in de verdediging en nog niet aangaf te willen stoppen? Het voordeel van Martínez is wel dat hij nog geen band heeft met beide spelers, zoals hij die wel had met Axel Witsel, Jan Vertonghen en co. Het maakt de keuze eenvoudiger, maar durft hij ze ook te nemen?
Hoge verwachtingen
Veel hangt ook af van de manier waarop Martínez zijn nieuwe ploeg wil laten spelen. Met CR7 heb je dan wel een doelpuntenmachine voorin lopen, maar hij bepaalt wel hoe alles gebeurt. Hij is de man rond wie je je tactiek moet maken. Zonder hem zal het eenvoudiger zijn voor Martínez om zijn spel op te leggen aan de ploeg, kijk maar naar hoe het Erik ten Hag verging bij Manchester United. Zonder CR7 loopt het veel beter bij de Mancunians.
Wat in Portugal zeker verwacht zal worden van de ex-bondscoach van de Rode Duivels is dat hij van dit Portugal een veel aanvallendere ploeg maakt. Onder Santos was het spel vaak te steriel en behoudend. De Portugees hield ervan de bal in eigen rangen te houden, maar was vooral een fanaat van verdedigend spel. Santos deinsde er dan ook niet voor terug om enkele verdedigende middenvelders in het centrum te zetten. De angst om een tegendoelpunt te slikken was bij hem groter dan de wil om zelf te scoren. Dat willen de fans nu anders zien.
Martínez kan daarvoor het WK 2018 aanhalen, toen hij van België een van de attractiefste landen van het toernooi maakte. Het is dus iets dat hij in zich heeft, zo concludeert de Portugese voetbalbond.
Je kan dan wel zeggen dat Santos niet voor aantrekkelijk voetbal stond, maar ondertussen pakte hij wel de enige prijzen voor Portugal ooit op grote toernooien met de Europese titel in 2016 en de Nations League in 2019. Dat waren andere grote Portugese generaties met Eusébio in de jaren 1960 en begin deze eeuw met onder meer Deco en Luis Figo niet gelukt. Martínez zal dus ook met resultaten moeten komen, want het Portugese volk is nu wel wat gewend en de ploeg is zeker niet minder dan die van 2016.
Eerste Spanjaard
De verwachtingen zijn sportief dus erg hoog, maar ook op een ander vlak zal Martínez zich moeten bewijzen. Voor hem stonden namelijk nog maar twee buitenlanders aan het roer van de Seleção met Otto Glória (1964-66 en 1982-83) en Luiz Felipe Scolari (2003-2008). Voor de periode van Santos waren beide Brazilianen trouwens de meest succesvolle bondscoaches als we kijken naar resultaten op de grote toernooien. Zo leidde Glória de ploeg van Eusébio naar een historische derde plaats op het WK 1966 (nooit deden de Portugezen beter) en was het Scolari die met Portugal strandde in de finale van het EK in eigen land tegen Griekenland.
Opvallend is trouwens ook dat Santos in Qatar pas de eerste Portugese bondscoach was die met de nationale ploeg de kwartfinales bereikte van een WK. De voetbalbond zocht daarom waarschijnlijk over de grenzen heen naar een nieuwe coach nadat enkele Portugese namen, met José Mourinho op kop, pasten voor de job. Daardoor werd Martínez de eerste niet-Portugees sprekende bondscoach van de Seleção. Meer nog, met Martínez koos de Portugese bond voor een Spaanse coach en dat ligt toch wel best moeilijk in het land. Het is dan ook de vraag in welke taal hij zal communiceren. Martínez maakte tijdens zijn voorstelling al duidelijk dat hij nog geen Portugees spreekt. Het mag duidelijk zijn: onze ex-bondscoach staat voor een grote uitdaging bij Portugal.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier