In vier stappen blikken we terug op wat er het afgelopen weekend op tactisch vlak aan de hand was in de Jupiler Pro League.
De lastige doop van Dreyer
Het zag er niet meteen naar uit dat Anders Dreyer bij zijn debuut veel indruk zou (kunnen) maken. De Deen had namelijk al enkele maanden niet meer gespeeld, door onder meer de WK-break, en het zware veld van Seraing speelde ook al niet in het voordeel van de technisch vaardige flankaanvaller. De Deen, die vaak in één beweging speelt en niet zo snel een dribbel of een run aangaat, heeft toch al laten zien wat hij dit Anderlecht, dat al langer op zoek is naar inspiratie op de rechterkant, kan bijbrengen.
Lange tijd werd die flank namelijk overgelaten aan de willekeurige uitbarstingen van Amir Murillo, die bijna uitsluitend verantwoordelijk was voor de hele vleugel waar de aanvaller voor hem vaak een vermomde middenvelder was. Dat zal ongetwijfeld ook het geval zijn voor Dreyer, met de belangrijke nuance dat zijn bewegingen naar het centrum van het veld belangrijk zijn om naar zijn goeie linkervoet te draaien en zo voor meer creativiteit te zorgen bij paars-wit en zo ook beslissend te zijn.
De Deen, die de assist gaf voor het enige doelpunt van de wedstrijd, lijkt een speler die niet bang is om de bal in de hoek van het strafschopgebied te ontvangen. Het is daar, in die zone waar hij kan kiezen tussen een voorzet en een solo-actie, dat hij Anderlecht in staat moet stellen om de ideeën van Brian Riemer om te zetten in wat meer kansen. Heeft paars-wit eindelijk zijn half-space gevonden die voor wat dreiging kan zorgen?
Alle hoop op Slov Olsen
Na Dreyer was er nog een Deen die zondagmiddag de Belgische voetbalfan animeerde. Na de pauze in de wedstrijd tussen Club en Charleroi werd Andreas Skov Olsen ingebracht voor Antonio Nusa, die verdwaald leek te lopen op de rechterflank en van het kastje naar de muur werd gespeeld door de combinaties tussen een herboren Joris Kayembe en een verbluffende Adem Zorgane. Voor hem had Noa Lang de landskampioen bijna alleen in de wedstrijd gelaten. Het was de Nederlander die een ploeg op de dool probeerde te reanimeren met zijn individuele klasseflitsen. Na de pauze zette Skov Olsen echter de toon met zijn linkervoet die alles kan: dribbelen, voorzetten en scoren.
In zijn kielzog werd de Club weer een team. Het werd zekerder in balbezit en zocht vaak naar de Deen als er druk werd uitgeoefend op de man met de bal. Het spel was vloeiender, alsof de bal zelf eindelijk door had waar het naartoe moest in het bos van Brugse benen. De Carolo’s, volledig teruggeslagen door de inbreng van de linksvoetige aanvaller van Club, konden zich slechts ingraven en dromen van een counter, na een helft waarin het zelf de volledige controle had over de match. In slechts 45 minuten kwam Skov Olsen aan 0,47 expected goals and assists, één doelpunt en één uitgelokte rode kaart. Het was het bewijs dat als Club uit deze malaise wil geraken het in de richting moet kijken van zijn Deense aanvaller.
Standard zet de deur wagenwijd open
Zondagmiddag begon met een tragikomische scène. Standard stond te hoog op het veld, Gojko Cimirot en Marlon Fossey konden de ruimtes niet belopen en Toby Alderweireld kreeg zorgwekkend veel tijd om zijn befaamde lange ballen tot in de perfectie uit te voeren. Samen met Pacho kon de Rode Duivel zich uitleven met diepe passes in de rug van de verdediging van de Rouches. Daar kreeg de aanval van Antwerp, in een opvallende 3-2-5-formatie, alle ruimte en tijd om Standard pijn te doen.
Vaak was het de verrassende Calvin Stengs die Arthur Vermeeren vergezelde voor de verdediging. De Nederlandse linksvoetige speler, die veel hoger op het veld werd opgeleid, gebruikt zijn scherpe blik om zichzelf opnieuw uit te vinden in het hart van het spel, met de energie van iemand die net begint te voetballen en de ervaring van een speler die al lang in het circuit meegaat. In de grote open ruimtes van Standard, waarvan het middenveld aan zijn lot werd overgelaten door een verdediging die continu terugtrok en een aanval die voorin bleef, had de Nederlander het volledig naar zijn zin. Zijn schijnbeweging voor het tweede doelpunt van Antwerp, het resultaat van een snelle en precieze counter, was een schouwstuk op de Bosuil.
Terwijl The Great Old iedere week beter en beter lijkt te worden, is Standard ondanks de zijn hoge plaats in het klassament nog op zoek naar de beste formule. Het veelbelovende begin van het duo Noah Ohio en Denis Dragus aan de tweede helft werd snel gedoofd door de rode kaart van Cimirot en de daaropvolgende tactische aanpassing. Toch werd het op die manier duidelijk dat de Rouches de weg van de korte combinaties en loopacties in de diepte moeten bewandelen. Het is een soort voetbal waarin Stipe Perica niet meteen lijkt te gedijen.
Gustaf Nilsson, meer dan een joker?
Hij heeft het uiterlijk en de statistieken van een supersub met zijn 1,97 meter, rugbyschouders en Scandinavische kalmte. Toch bezorgde de reus Gustaf Nilsson Union opnieuw een late overwinning, deze keer tegen OH Leuven en voor de tweede keer als starter. Zijn achtste doelpunt in slechts 660 gespeelde minuten. Voor de tweede keer op rij startte Karel Geraerts met de man die hem al uit menige hachelijke situaties heeft gered. Nilsson werd in de midweekwedstrijd tegen Cercle gekoppeld aan Dante Vanzeir. Het leek wel een cliché, de lange smalle spits met de korte snelle beentjes van Vanzeir. In het Dudenpark tegen OH Leuven kreeg hij het gezelschap van Victor Boniface, een spits die op het eerste gezocht niet minder complementair met de Zweed lijkt.
Boniface raakt de bal graag aan. En vaak. Zelfs als hij de bal tussen de linies moet komen halen als een volleerde nummer 8 die goed past bij Teddy Teuma’s voorliefde voor ruimte. Daardoor werd Nilsson aan zijn lot overgelaten als enige aanvaller in de spits, op een verlaten eiland. Kortom, het duo leek niet meteen op elkaar ingespeeld.
Toch deden de bewegingen van beide spitsen OH Leuven terugkruipen en uiteindelijk één keer echt pijn. Kan de Zweed, die als starter voor de tweede keer op rij een beslissend doelpunt maakte, Geraerts overtuigen om voor hem te blijven kiezen? Als dat zo is, en met de geruchten over het vertrek van Vanzeir, zullen ze alternatieven moeten vinden om de grote ruimtes te benutten waarin de mannen van Marc Brys zaterdagavond nauwelijks werden bedreigd.
Bekijk hier nog alle doelpunten van de 22ste speeldag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier