Van de Allianz Arena naar de bank: de moeilijke Duitse jaren van Anderlechtkeeper Wellenreuther

Timon Wellenreuther staat al een paar weken elk weekend tussen de palen bij Anderlecht, maar de weg naar een basisplaats was een martelgang. Hoewel hij nog maar 25 jaar is, heeft hij meer ellende gezien dan goed voor hem is.

Er flitste wellicht van alles door het hoofd van Timon Wellenreuther tijdens zijn eerste weken op Anderlecht. Hij zal op een bepaald moment zelfs gedacht hebben dat de hemel naar beneden viel. Om alles te begrijpen, is een reconstructie van zijn transfer onontbeerlijk.

De Duitse doelman spoelt in de zomer van 2020 aan bij Anderlecht in een periode waarin Hendrik Van Crombrugge op vertrekken staat omdat de onderhandelingen met het bestuur over een loonsverhoging vastzitten. Wellenreuther heeft er net drie geslaagde seizoenen opzitten in de Eredivisie met Willem II en hij is geen onbekende voor de nieuwe Nederlandse keeperstrainer Jelle ten Rouwelaar. Wellenreuther gaat er dus van uit dat hij op lange termijn titularis zal worden bij Anderlecht, maar hij heeft pech dat Van Crombrugge uiteindelijk blijft. Uiteraard is hij de man die in doel staat.

De tegenslagen stapelen zich daarna op voor de Duitser. Hij is een van de eerste spelers in de kern die positief test op COVID-19 en zijn debuut in de Belgische competitie in oktober van vorig jaar loopt spaak. Van Crombrugge veroorzaakt een strafschop en moet geblesseerd het veld verlaten. Wellenreuther valt koud in en staat meteen oog in oog met Hans Vanaken, die zonder verpinken zijn penalty omzet. Wellenreuther heeft nog geen bal geraakt in de Jupiler Pro League en mag meteen vissen. Je zou voor minder balen.

Vader, voorzitter, politicus

Voor het jongetje uit een welgesteld gezin is voetballer worden geen evidentie. Zijn vader is een zekere Ingo Wellenreuther, een vertrouwde naam aan de andere kant van de Belgisch-Duitse grens. De man heeft verschillende facetten. Hij is rechter in het eerste deel van zijn leven, groeit binnen de Bundestag en de CDU van Angela Merkel uit tot een gevestigde waarde en hij is ook voorzitter van Karlsruhe.

Zijn zoon speelt een paar jaar bij de jeugd van die club en is voorbestemd om daar op het hoogste niveau te debuteren. Tot hij op een dag anders beslist. ‘Voor ik naar Karlsruhe ging, heb ik telkens de stap gemaakt naar een iets betere club’, vertelde Wellenreuther aan het Nederlandse Voetbal International toen hij nog voor Willem II speelde. ‘Waarom? Omdat ik geen uitzonderlijk talent was – daar waren al mijn trainers het over eens. Ik ben bij Karlsruhe aangekomen nog voor mijn vader tot voorzitter werd benoemd, maar dat werd uiteraard verzwegen. Na de aanstelling van mijn vader moest ik altijd dezelfde opmerkingen slikken. “Je speelt enkel bij Karlsruhe omdat je de zoon van de baas bent.” Ik was het beu en op een dag ben ik bij mijn makelaar gaan smeken om mij zo snel mogelijk weg te halen uit Karlsruhe.’

Wellenreuther is 18 jaar en de uitgang die hij neemt, leidt naar Schalke 04. Hij maakt zijn opleiding af in Gelsenkirchen en krijgt al snel toegang tot de A-kern. De tiener heeft nog maar net zijn plaats gevonden in de kleedkamer wanneer Schalke op 3 februari 2015 te gast is in München. Wellenreuther, die in theorie derde doelman is, wordt door coach Roberto Di Matteo een plaats vooruitgeschoven.

Tijdens de rust – bij een 0-0 tussenstand – trapt Wellenreuther een paar balletjes met de andere bankzitters om de spieren warm te houden. Vanuit het niets komt de keeperstrainer het veld opgelopen. ‘Ga maar opwarmen, want Fabian heeft last aan zijn lies. Het lijkt mee te vallen, maar je weet maar nooit.”

Het is een leugentje om bestwil. Eigenlijk is het verdict al gevallen: eerste doelman Fabian Giefer is niet meer in staat om te spelen. Maar dat wordt angstvallig verborgen gehouden om te vermijden dat Wellenreuther zou verkrampen bij zijn debuut in de Bundesliga. In een onderhoud met Voetbal International gaf de Duitser toe dat hij niets had zien aankomen. ‘Toen de spelers uit de kleedkamers kwamen en mij een voor een opzochten om mij geluk te wensen, begreep ik wat er aan de hand was. Di Matteo schreeuwde mij toe dat ik zou invallen, maar ik was niet klaar. Mijn kousen zaten nog aan mijn enkels, mijn shirt lag op de bank en ik had geen scheenbeschermers. De Allianz Arena was tot de nok gevuld met zo’n 70.000 mensen… Ik zou gek geworden zijn, mocht ik het een kwartier eerder vernomen hebben.’

San Iker

Schalke verlaat de Beierse hoofdstad met een punt (1-1) dankzij een 19-jarig jongetje dat het hoofd koel hield. Twee weken later mag hij zich opmaken voor een Madrileense show. Bij gebrek aan beter staat Wellenreuther onder de lat voor de achtste finales van de Champions League. Het wordt 0-2 en bij het doelpunt van Cristiano Ronaldo gaat Wellenreuther niet geheel vrijuit. Voor de rest valt hij niet op een foutje te betrappen en hij is de jongste Duitse doelman die een basisplaats kreeg in de CL. In Bernabéu eindigt het duel op 3-4 in het voordeel van Schalke, maar de stunt levert geen kwalificatie op.

Gedurende 180 minuten zat Wellenreuther met zijn hoofd in de wolken. ‘Ik heb mijn shirt geruild met dat van Iker Casillas’, liet hij optekenen tijdens een interview met een Duitse website. ‘Ik was nerveus toen ik hem moest benaderen, maar hij was super cool. Hij heeft zijn arm rond mijn nek gelegd en ik zal nooit vergeten wat hij toen zei. ‘Je hebt het goed gedaan, ventje. Jij bent de toekomst. Wanneer ik met pensioen zal zijn, zal ik jouw wedstrijden op televisie volgen.’ Casillas is een levende legende die ik sinds mijn jeugdjaren bewonder. Ik heb het in de woonkamer opgehangen en het zal altijd een speciale plaats krijgen in mijn huis.’

Vuile streken

In zijn beginjaren bij Schalke zag Wellenreuther het leven door een roze bril, maar hij kreeg er ook klappen. Op zijn twintigste wordt hij aan de Spaanse tweedeklasser Mallorca uitgeleend om ervaring op te doen en minuten te maken. Het experiment is een succes en bij zijn terugkeer in Gelsenkirchen droomt hij ervan om weer uitgeroepen te worden tot titularis, maar meer dan een stek als tweede of derde doelman zit er niet in voor Wellenreuther.

Het bestuur plakt daarop een bedrag drie miljoen euro op zijn hoofd. Non-negotiable. Wellenreuther: ‘Ze hebben een vreemd spelletje gespeeld. Er restten nog vier dagen voor het sluiten van de transfermarkt en ik mocht enkel vertrekken voor een bedrag dat niet in overeenstemming was met mijn status van bankzitter. Ik geraakte uiteraard niet weg en ik beleefde een rotseizoen.’

Die zomer wordt Wellenreuther door Horst Hrubesch opgeroepen om met de U21 deel te nemen aan de Olympische Spelen in Rio, maar de club verbiedt hem ook nog om naar Brazilië af te reizen. Hij mag een kruis maken over een avontuur dat een voetballer slechts een keer in zijn leven kan meemaken; zelfs vandaag springt hij nog uit zijn veren als het voorval wordt opgerakeld.

Na dat jaar kiest hij voor Willem II, waar hij drie seizoenen lang bijna alles speelt. Wellenreuther voelt zich snel thuis in Nederland en in 2019 ranselt hij drie ballen uit zijn kooi in een knotsgekke strafschoppenreeks in de halve finales van de beker tegen AZ – in de finale blijkt Ajax te sterk. In de lente van 2020 dwingt hij met de Tilburgers Europese kwalificatie af. ‘Het belangrijkste moment lag voor mij in de voorbereiding tijdens mijn eerste seizoen in Tilburg. We hadden afgesproken aan de Tilburgse Kermis en plots stonden we met zijn allen in een grote tent waar afgrijselijke muziek werd gedraaid. Ik begreep niets van de Nederlandse tekst en het was onmogelijk om op zoiets te dansen. We zijn daarna de stad ingetrokken en die avond heb ik mijn nieuwe ploegmaats beter leren kennen en dat heeft mij geholpen om mij in de groep te integreren.’

Sinds het uitvallen van Van Crombrugge in november mag Wellenreuther zich de nummer een noemen in de doelmannenhiërarchie van Anderlecht. ‘Natuurlijk vind ik het jammer voor Van Crombrugge dat hij zich blesseerde, maar ik heb de intentie om titularis te blijven. Dat is niet veranderd sinds ik hier aangekomen ben.’ Zijn doelstellingen liggen ook al jaren vast. ‘Elke Duitse speler wil slagen in de Bundesliga. En als je een keer van de Champions League geproefd hebt, wil je er zo snel mogelijk terugkeren. Het is het beste van het beste. Je raakt er aan verslaafd.’