Sport/Voetbalmagazine sprak voor de eindejaarsspecial met Toby Alderweireld. De Rode Duivel had het in het interview onder meer over zijn toekomst bij de Rode Duivels en het leven na het voetbal. ‘Ik wil zeven keer op de tien aanwezig zijn tijdens de activiteiten van mijn kinderen, nu is dat hoogstens twee keer.’
Heb je je de voorbije tien jaar schuldig gevoeld ten opzichte van de rest van je familie?
Toby Alderweireld: ‘In eerste instantie richting mijn broers. Mijn oudste broer Steve is zes jaar ouder en hij had al zijn eigen leven toen ik vertrok. Met mijn jongere broer Sven was ik heel close (houdt zijn middel- en ringvinger bij elkaar). Op een dag ben ik naar Ajax vertrokken en ik ben nooit meer naar huis teruggekeerd. Die episode heeft hem getekend. Honderd procent zeker. Ik zat in Amsterdam toen mijn ouders aan het scheiden waren, ik was er niet toen de kinderen van mijn broer geboren zijn… Mijn ouders en broers hebben mij dat nooit kwalijk genomen. Maar dat schuldgevoel gaat niet zomaar weg. Ik probeer alle jaren die ik er niet was te compenseren door hen te helpen.’
Jan Vertonghen stond voor een dilemma bij zijn transfer van Benfica naar Anderlecht en ging door een emotionele rollercoaster vanwege zijn gezin. Bij het lezen of horen van Vertonghens verhaal zullen veel Belgen wellicht gedacht hebben: jullie voetballers hebben geen reden om te klagen. Is er te weinig begrip van de buitenwereld voor jullie persoonlijke situaties?
Alderweireld: ‘Ik vind dat niet erg, wij hoeven geen medelijden op te wekken. Wij verdienen goed onze kost en zitten daardoor in een bevoorrechte positie. Maar wij hebben daar vanaf onze kindertijd heel veel voor moeten laten. Sinds mijn acht jaar stond ik minstens vier dagen per week op een voetbalveld. Reken maar uit hoeveel tijd daar in kroop. De voorkant van de voetbalmedaille blinkt, maar de achterzijde ziet er flets uit.’
Heb je het gevoel dat je zal moeten afkicken van profvoetbal over enkele jaren?
Alderweireld: ‘Ooit stopt het. Daarom probeer ik er nu echt van te genieten. Ik ben twintig jaar van huis geweest, ik heb alles voor het voetbal gelaten, en nu kijk ik enorm uit naar het tweede deel van mijn leven mét mijn familie en vrienden. Ik herinner mij nog wat mijn vrouw ooit zei: ‘Ik zal je overal volgen voor het voetbal en ik zal alles doen zodat jij je kan concentreren op jouw carrière. Maar na jouw voetbalpensioen zullen we niet meer hetzelfde leven leiden als nu.’
‘Ik wil zeven keer op de tien aanwezig zijn tijdens de activiteiten van mijn kinderen, nu is dat hoogstens twee keer. Dat wil ik mijn kinderen niet meer aandoen, want die tijd kan ik niet terugkopen. Of ik schrik heb van het zwarte gat? Dat niet. Ik heb al mogen optreden als voetbalanalist en ik zou dat met plezier opnieuw doen. Maar vindt de kijker het leuk om mijn kop op tv te zien? Ik houd, hoe dan ook, alle opties open.’
Rode Duivels
Het WK in Qatar was het definitieve afscheid van de gouden generatie Rode Duivels. Wat is de balans van de beste Belgische lichting van deze eeuw?
Alderweireld: ‘Onze prestaties op het WK hebben geld opgeleverd en daarmee heeft de voetbalbond de bouw van het nationaal oefencentrum in Tubeke kunnen financieren. Samen hebben we een erfenis opgebouwd voor de volgende generaties. Ik begrijp de teleurstelling bij de Belgische fans, maar ik zou het jammer vinden mochten we enkel herinnerd worden als de gouden generatie die geen prijs heeft gepakt.’
Jullie hebben ook het imago van het Belgische voetbal opgepoetst.
Alderweireld: ‘Wij hebben bepaalde deuren opengetrapt. Buitenlandse clubs en scouts weten dat er in België veel talent zit. Het feit dat Amadou Onana en zoveel andere Belgen op jonge leeftijd de stap hebben kunnen zetten naar het buitenland, is deels aan onze generatie te danken.’
Hoe lang zie je je nog spelen bij de nationale ploeg? Als je aan de kwalificaties begint, dan is het toch de bedoeling om tot het EK door te gaan?
Alderweireld: (knikt) ‘Ik blijf beschikbaar voor de nieuwe bondscoach. Tegen het EK 2024 zal ik 35 jaar zijn. Daarna wordt het stilaan tijd om afscheid te nemen. Zeg nooit nooit, maar Qatar was mijn laatste WK. Als ik wil brengen wat Antwerp van mij verwacht dan heb ik op mijn leeftijd rust nodig. Op fysiek vlak en ook in mijn hoofd. Ik ben trots dat ik meer dan 130 interlands heb mogen spelen voor België, maar de komende maanden staat Antwerp op nummer één. België komt pas op de tweede plaats.’
Lees het volledige interview met Toby Alderweireld in de eindejaarsspecial van Sport/Voetbalmagazine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier