Thibaut Courtois (29) zit tien jaar in de kern van de Rode Duivels. Wij diepten een aantal details over zijn internationale carrière op die u allicht nog niet kende.
Velen zullen het al vergeten zijn, maar Thibaut Courtois kwam bij de Rode Duivels op een moment dat daar een grote polemiek gaande was. Dat was in augustus 2011 voor een vriendschappelijke wedstrijd tegen Slovenië in Brussel. Zonder Eden Hazard, die door Georges Leekens uit de kern gelaten was na de fameuze hamburgeraffaire. Maar dus wel met nieuwkomer Courtois, die net van Genk naar Chelsea was getransfereerd en kort nadien aan Atlético Madrid zou worden uitgeleend. Op dat ogenblik was het niet zeker dat hij titularis zou zijn bij zijn nieuwe club en was de hiërarchie in de nationale ploeg duidelijk voor Leekens: 1. Simon Mignolet, 2. Jean-François Gillet, 3. Thibaut Courtois.
In 89 interlands was Thibaut Courtois slechts één keer kapitein.
Oef, Wilmots!
De volgende wedstrijden laat de coach Simon Mignolet in de basis staan. Courtois zit vier volledige matchen op de bank, als invaller voor Mignolet en één keer voor Gillet. Ter gelegenheid van een prestigieuze vriendenmatch in en tegen Frankrijk in november geeft Leekens hem zijn eerste kans. Hij houdt meteen de nul tegen Karim Benzema en Franck Ribéry. In de babbel met de pers achteraf zegt hij gelaten: ‘Ik heb maar drie schoten moeten verwerken, maar dat hoort ook bij het internationale niveau: er staan bij bij de zeldzame kansen van de tegenstander.’
Zijn interlandcarrière komt echt van de grond in 2012. Marc Wilmots is Leekens komen vervangen en heeft al snel zijn keuze gemaakt: Thibaut Courtois wordt zijn nummer één. Voor Mignolet breekt een periode aan van bankzitten, die heel lang zal duren.
Met 100 naar Qatar
Momenteel telt Thibaut Courtois 89 caps voor België, evenveel als Vincent Kompany. Acht spelers doen nog beter. Jan Vertonghen zit aan 131 caps. De doelman staat niet veraf van twee spelers voor hem die niet meer actief zijn: Jan Ceulemans (96) en Timmy Simons (94). Die gaat hij de komende weken of maanden voorbij. Allicht haalt hij ook nog Dries Mertens in, die dertien interlands meer telt, maar ondertussen al 34 jaar is. Rekening houdend met de komende kwalificatiewedstrijden voor het WK 2022, met de twee wedstrijden in de eindronde van de Nations League in oktober en enkele vriendschappelijke matchen volgend jaar, zal hij normaal gezien 100 caps op de teller hebben bij de afreis naar Qatar.
Bijna 50 onder Martínez
Georges Leekens stelde Courtois dus maar één keer op. Nadien kreeg hij 41 keer het vertrouwen van Marc Wilmots. Die heeft altijd meer in Courtois geloofd dan in Mignolet. Hun samenwerking eindigde nochtans met een valse noot: herinner u de twijfels die Courtois uitte over de tactische bekwaamheid van Wilmots na de verloren kwartfinale op het EK 2016. De bondscoach repliceerde op zijn beurt met openlijke kritiek. Sinds Roberto Martínez de nationale ploeg overnam, heeft die Courtois al 47 keer opgesteld.
22 eindrondematchen
Geen enkele andere speler van de gouden generatie speelde zoveel wedstrijden op de laatste vier toernooien. Courtois speelde alles: 22 wedstrijden. Andere sleutelspelers kregen soms rust wanneer ze vermoeid waren of de kwalificatie voor de volgende ronde al binnen was, maar onze nummer één haat dat, hij komt liever elke keer in actie. Wilmots en Martínez hadden daar begrip voor en wilden zijn enthousiasme niet temperen door hem op de bank te laten in wedstrijden zonder inzet.
Een opdeling van Courtois’ interlands per competitie geeft het volgende: 22 vriendschappelijke wedstrijden, 22 WK-kwalificatiematchen, 17 EK-kwalificatiematchen, 12 wedstrijden op een WK-eindronde, 10 op een EK-eindronde en 6 in de Nations League.
Één keer vervangen
De eer gaat naar Jean-François Gillet: hij is de enige doelman die de plaats van Thibaut Courtois heeft ingenomen tijdens een interland. Dat gebeurde in 2012, bij een vriendschappelijke partij in Brussel tegen Montenegro. In zijn tweede interland verliet Courtois het veld na 51 minuten wegens pijn aan de knie. Zijn overige 88 interlands speelde hij integraal.
Courtois telt dus 89 caps, maar heeft 103 selecties op zijn naam staan. De matchen waarin hij op de bank bleef, zijn die in zijn beginperiode, toen hij nog niet de nummer één was, en verder enkele vriendschappelijke wedstrijden. Wilmots en Martínez handelden hetzelfde: speeltijd geven aan Mignolet wanneer het om des keizers baard ging en Courtois weer in de ploeg zetten voor wedstrijden met inzet. De Limburger viel nooit in tijdens een interland.
Om de twee matchen een clean sheet
Thibaut Courtois incasseerde 64 goals bij de Rode Duivels, dat is gemiddeld ongeveer één goal om de 125 minuten. In de vriendschappelijk wedstrijden moest hij zich het vaakst omdraaien (22 keer). Hij heeft ook 47 clean sheets achter zijn naam, dat is in meer dan de helft van zijn matchen. Zo hield hij elf keer de nul op EK- en WK-eindrondes, dat is exact één keer op de twee. De Fransen en de Portugezen ontzegde hij twee keer een doelpunt, de Engelsen en de Kroaten drie keer.
Spelen in een zetel
België-Gibraltar (2017, WK-voorronde) en België-San Marino (2019, EK-voorronde): allebei 9-0. Het zijn de grootste overwinningen van Courtois met de Rode Duivels. Zijn grootste nederlaag deed veel pijn, want het was een match met inzet en bovendien net na het geweldige WK 2018, dat hen veel aanzien had gegeven: Zwitserland-België 5-2 in de Nations League. Na die nederlaag ging Courtois ver in zijn analyse: ‘Was dit mijn ellendigste avond sinds ik prof ben? Neen, toch niet. Ik heb er nog dramatischere meegemaakt in de Champions League en op het EK 2016. De uitschakeling tegen Wales. Die wedstrijd en de match van vanavond houden geen verband met elkaar, maar ik heb hetzelfde gevoel van machteloosheid ervaren. In de tweede helft was de tegenstander feller en lukte het ons niet meer.’
Toby Alderweireld is de ploegmaat met wie Courtois als Rode Duivel het vaakst op het veld stond.
Geen gestopte penalty
Courtois zit als Rode Duivel in het collectieve geheugen met onwaarschijnlijke reddingen, buitengewone sprongen, reflexen uit het niets en een imposante aanwezigheid in zijn doelgebied. Vreemd genoeg heeft hij bij de nationale ploeg nooit een penalty gestopt. Hij kreeg vijf keer de kans (tegen Algerije, Frankrijk, Spanje, Mexico en Zwitserland), maar telkens ging de bal erin. In clubverband trok hij acht keer aan het langste eind bij een strafschop, onder meer tegen Ivan Perisic (met Genk tegen Club Brugge) en Lionel Messi (met Atlético tegen FC Barcelona).
Nooit man van de match, maar…
Thibaut Courtois werd nooit officieel verkozen tot man van de match in zijn 22 EK- en WK-eindrondewedstrijden. Enkele Belgen hebben daar een abonnement op, vooral Eden Hazard, Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku. Daar staat tegenover dat hij wel enkele andere individuele bekroningen kreeg op het WK van 2018 in Rusland. Hij stond in de typeploeg van het toernooi en ook in het ideale elftal dat door de supporters werd gekozen (Fan Dream Team). Bovendien kreeg hij de trofee voor beste doelman van het toernooi.
Daarnaast heeft hij geen echte relatie met de aanvoerdersband. Hij droeg die slechts één keer, op datzelfde WK in de poulewedstrijd tegen Engeland. Dat kwam omdat Roberto Martínez besloot om Hazard, Vertonghen en Kompany niet op te stellen aangezien de kwalificatie voor de 1/8 finales al verzekerd was. Verwacht werd dat Thomas Vermaelen, in het verleden soms kapitein, de band zou dragen, maar de bondscoach koos dus voor Courtois. ‘Ik was daar erg fier op’, vertelde de doelman na de match.
Laifis het vaakst als tegenstander
Konstantinos Laifis, de Cyprioot van Standard, en de Welshmen Chris Gunter en Aaron Ramsey zijn de spelers die tijdens interlands het langst op het veld stonden met Courtois als tegenstander: vijf volledige wedstrijden (450 minuten). Wales is trouwens het land dat onze nationale doelman het minste ligt: twee zeges, twee gelijke spelen, twee nederlagen.
In zijn 89 matchen als Rode Duivel speelde hij 80 keer aan de zijde van Toby Alderweireld. Daarna volgen Jan Vertonghen, Eden Hazard en Axel Witsel. Wanneer we clubwedstrijden meetellen, is Eden Hazard de speler met wie hij het langst op het veld heeft gestaan: meer dan 19.000 minuten of 211 wedstrijden. Diego Costa volgt op grote afstand.
‘Tien memorabele quotes in dit blad’
‘Ik hou me altijd voor dat elke match op een toernooi de laatste kan zijn en je dus voluit moet gaan.’
‘In 2014, na de verloren finale van de Champions League, zei Diego Godín tegen mij in de auto: ‘Bereid je er maar op voor dat elke wedstrijd op het WK zo is.’ Ik heb daaraan teruggedacht na het WK in Brazilië en ik dacht: hij had gelijk.’
‘Er wordt zo vaak naar onze ambities gevraagd… Eerlijk gezegd spreken we daar niet graag over, want we willen niet overmoedig lijken.’
‘Ik wil er met twee handen voor tekenen om zonder grootse matchen te spelen naar de finale te gaan.’
‘De sfeer was wat bedrukt toen we naar Rusland vertrokken, voor een stuk om wat er gebeurd was met Radja Nainggolan. Dat was niet ideaal, maar de bondscoach had zijn keuze gemaakt en iedereen moet die respecteren.’
‘Het klopt dat de winnaarscultuur er in Duitsland ingebakken zit, maar Kevin De Bruyne, Vincent Kompany, Eden Hazard, ikzelf en nog enkele anderen… wij weten ook wat het is om een finale te spelen.’
‘Wie vier buitengewone wedstrijden speelt maar uitgeschakeld wordt in de 1/8 finales, heeft omzeggens geen enkele kans om verkozen te worden als beste keeper van het toernooi. Je moet de finale of de halve finales halen.’
‘Sneuvelen in de halve finales van een WK, dat is verschrikkelijk.’
‘Iedereen zegt toch dat we het potentieel hebben om wereldkampioen te worden, of niet soms?’
‘Geen ambitie hebben om te winnen wanneer je belangrijke spelers hebt in de belangrijkste Engelse clubs, dat zou heel onlogisch zijn.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
