Club Brugge trekt in de Beker naar het Limburgse Patro Eisden van ex-doelman Stijn Stijnen, de man die 11 jaar lang het doel van blauw-zwart verdedigde. De Krant van West-Vlaanderen zocht hem op.
Het wordt woensdag voor Patro én voor jou een bijzondere match.
Stijn Stijnen: ‘Een finale, na drie rondes te hebben overleefd in de beker. Dan droom je van een topper en naast Genk hier in de streek was Club de beste loting die we konden hopen. Een uitverkocht stadion, de wedstrijd live op televisie, het wordt een match waar iedereen al een maand naar uitkijkt. Club wordt iets anders, al heeft de ploeg ook zwakke punten. In de rug van de defensie bijvoorbeeld. Maar om te stunten zijn er drie zaken nodig: wij moeten boven onszelf uitstijgen, Club moet een serieus mindere dag kennen en wij moeten wat geluk hebben.’
Club raakt vermoeid. Patro valt voor blauw-zwart tussen Gent en Antwerp. Een stunt lijkt niet onmogelijk.
Stijnen: ‘Ik weet als ex-Clubspeler dat ze sowieso niet uitkijken naar een bekermatch in Maasmechelen. Bovendien is de timing voor Club dramatisch, met ook nog een paar jongens die een paar dagen later in het vliegtuig stappen naar Qatar. Eerst naar Maasmechelen tegen een agressieve tegenstander die zijn vel zéér duur gaat verkopen, dat weten ze… Hohohooo! We zijn dan ook een heel moeilijke ploeg om tegen te spelen.’
Nu winnen tegen Club voor de ogen van het hele land, heeft Stijn Stijnen dan zijn kwalijk vertrek uit Brugge uitgeveegd?
‘Club Brugge is altijd mijn club gebleven. 100 %. Het wordt zelfs een hartelijk weerzien, denk ik. Ik heb met Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert geen enkel probleem. Over mijn triest vertrek moet niets uitgepraat worden, Club is een andere club geworden, met bijna allemaal andere mensen. (denkt na) Het had anders geregeld moeten worden, ik denk dat men daar bij Club intussen ook zo over denkt. Het was eigenlijk op, na 11 jaar. Na vijf jaar gewoond te hebben op de dijk van Zeebrugge heb je die zee ook wel gezien en doe je de gordijnen dicht, begrijp je? En ik moet ook voor de spiegel staan: mijn laatste jaar was zéér middelmatig. Dat men aan mij is gaan twijfelen, kon ik pas later begrijpen. We hadden samen moeten zeggen: tijd voor een nieuwe uitdaging. In plaats van dat verhaal. Een bitter einde dat niemand heeft gewild.’
Lees het volledige interview met Stijn Stijnen in de Krant van West-Vlaanderen.
