Speaking of the Devils | Tessa Wullaert: ‘Wat hebben de criticasters van Hazard zelf al bereikt?’
Vier maanden na de historische kwartfinale van de Red Flames op EURO 2022 is het de beurt aan de Rode Duivels om de Belgische vlag te hijsen op het internationale toneel. Sport/Voetbalmagazine zocht enkele Flames op om het te hebben over hun ‘referentieduivel’, de Rode Duivel waar zij zich het meest mee betrokken voelen. Vandaag: Tessa Wullaert, de kapitein.
Borstcontrole, blinde pass, goal. Nee, deze heerlijke combinatie is niet van Eden Hazard, maar van Tessa Wullaert bij de assist voor Janice Cayman tegen Frankrijk in de groepsfase van EURO 2022 (uiteindelijk een 2-1-nederlaag). Zelfs zonder een doelpunt te maken deze zomer, toonde de nummer 9 van de Red Flames haar klasse op de Engelse velden. Met haar fabelachtige techniek en de aanvoerdersband rond de arm heeft ze wel wat weg van een Eden Hazard in zijn beste periode. ‘Ik heb altijd een zwak voor hem gehad. Hij is aardig en ik hou van zijn spelstijl. De Rode Duivels hebben zijn creativiteit en ervaring echt nodig’, geeft de kapitein van de Flames toe.
Wullaert zei dat de dribbels van Hazard niet de enige reden zijn waarom hij zo belangrijk is voor de ploeg. ‘Eden is iemand waar de tegenstanders echt respect voor hebben. Door zijn faam zullen ze altijd een speler extra op hem zetten en daar kunnen de andere spelers dan van profiteren.’ Hoewel ze weigert te spreken over de Rode Duivels of de Flames die afhankelijk zijn van Hazard en Wullaert, zegt ze dat ze wat meer Hazard zou willen zijn. ‘Ik zou nog meer hem willen zijn om mijn tegenstander met mijn lichaam uit te schakelen, om om te draaien en dan plotseling versnellen om zo het verschil te maken.’
De relaxe aanpak van Hazard
Helaas komt dat er steeds minder vaak uit, aangezien Hazard de laatste drie jaar vooral op de witte bank mocht vertoeven. ‘We moeten hem met rust laten, hem Eden laten zijn en van onze kant waarderen dat we zo’n speler bij ons hebben’, gaat Wullaert verder. ‘In België zijn de media erg hard voor iemand die niet of niet meer presteert. Dus zeg ik tegen mezelf: “Laat hem leven!” Hij is iemand die gevoelens heeft, een familie. Ik ga geen kritiek geven, want wie kan dat eigenlijk doen? Hij speelde de pannen van het dak bij Chelsea, mocht het truitje van Real dragen, … Zij die hem bekritiseren, wat hebben zij bereikt?’
Tessa is altijd even recht door zee als op het veld, waar de speelster er nooit een gewoonte van heeft gemaakt haar emoties te verbergen als de dingen niet gaan zoals zij wil. ‘Ach, als ik verlies, denk ik dat het wel af te lezen is van mijn gezicht’, lacht ze. ‘In dat opzicht zijn Eden en ik heel verschillend. Hij lacht de hele tijd en neemt het leven op een coole manier. Daar kan ik nog wat van leren, misschien. Op het veld ben ik enom gefocust, ik wil koste wat kost winnen. Hij is in een ander soort concentratie, want ik weet zeker dat hij ook wil winnen. Moet hij misschien wat serieuzer zijn? Ik denk dat we allebei geweldige carrières hebben gehad, dus onze persoonlijkheden hebben ons duidelijk goed gediend (lacht).’
De Bruyne achterna
Tessa Wullaert is niet enkel zelf gevaarlijk voor doel, ze weet ook op de juiste moment de juiste speelsters aan te spelen. Het maakt haar een van de belangrijkste aanvallende pionnen van de Flames. 13 assists gaf ze bijvoorbeeld tijdens de kwalificaties voor het WK, met ook nog eens 17 doelpunten. Kevin De Bruyne-achtige cijfers die haar even onmisbaar maken voor de Flames als KDB voor de Duivels. ‘Kevin ziet ruimtes die niemand anders ziet. Ongelooflijk, vertel de aanvoerster van de Belgische vrouwen, die net als de middenvelder van Manchester City uitgaat van haar liefde voor de bal en zorgvuldig is in haar passing. Een middenvelder die volgens haar eindelijk de aandacht krijgt die hij verdient dankzij zijn waanzinnige prestaties, of zijn shirt nu hemelsblauw is of gedecoreerd met vlammen.
Spreken over een gelijkenis tussen De Bruyne en Wullaert brengt onmiddellijk herinneringen aan het afgelopen EK terug, met dat schitterende doelpunt van Cayman tegen Frankrijk. ‘Ik zag het niet! Ik wist dat de bal daarheen moest omdat er ruimte was achter de verdediging en ik hoopte dat er iemand van ons zou staan. En het was Janice’. Een doelpunt dat het spelinzicht van de Belgische aanvalster samenvat, een talent dat ze zelf moeilijk onder woorden kan brengen.
Wat denkt Wullaert ten slotte van de kansen van de Belgische mannen? ‘Je mag ze niet onderschatten. Er is nog steeds enorm veel kwaliteit en daar komen ook nog jongens bij als Jérémy Doku en Leandro Trossard. Misschien zijn ze niet zo goed als de vorige generatie, maar met de juiste mentaliteit en een beetje geluk, kunnen ze nog ver raken. Ik hoop op minstens de kwartfinales.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier