Vier maanden na de historische kwartfinale van de Red Flames op EURO 2022 is het de beurt aan de Rode Duivels om de Belgische vlag te hijsen op het internationale toneel. Sport/Voetbalmagazine zocht enkele Flames op om het te hebben over hun ‘referentieduivel’, de Rode Duivel waar zij zich het meest mee betrokken voelen. Vandaag: Sari Kees, dé revelatie van 2022.
Met de ervaren rotten in de verdediging gaat het niet lukken voor de Rode Duivels in Qatar. Dat is het gevoel dat heel België heeft bij de aanvang van een WK dat aanschouwd wordt als de zwanenzang van de ‘gouden generatie’. Toby Alderweireld (33) en vooral Jan Vertonghen (35) lijken ver verwijderd van het hoogtepunt van van hun carrière. Een situatie die precies het tegenovergestelde is van wat er gebeurt bij de Red Flames, waar de defensie de komende jaren zal worden toevertrouwd aan twee jonkies met Amber Tysiak (22) en Sari Kees (21). Een goede zaak voor het nationale vrouwenelftal.
Kees, die op 18 juli in de knotsgekke kwalificatie voor de EK-kwartfinale tegen Italië werd uitgeroepen tot Player of the Match, is ongetwijfeld dé Belgische revelatie van het jaar, ook al zou ze de mindere moeten zijn van Tysiak, die de laatste maanden wat problemen heeft gekend bij de nationale ploeg.
De jonge verdediger, die al de aanvoerder is van topclub OH Leuven, analyseert voor Sport/Voetbalmagazine de verdediging van de Duivels. ‘Ze zijn niet meer jong, maar ze maken dat goed met hun ervaring’, vertelt ze. ‘Misschien loopt er wat mis met de opvolging en is de leeftijdsgroot te groot tussen de oudere spelers en zij die voor het eerst naar een groot toernooi gaan.’
Een van die spelers is de 19-jarige Zeno Debast, die net als Kees de afgelopen maanden een supersonische opmars kende, van de U23’s van Anderlecht naar een ticket voor het WK. ‘Toen ik voor het eerst bij de nationale ploeg kwam, was dat in september 2021’, herinnert Kees zich. ‘Ik dacht: “Wow, dit is zo professioneel”. Het was niet makkelijk om in zo’n team te komen en geaccepteerd te worden. Maar een paar maanden later voelde ik me echt goed. Je eerste minuten in het nationale shirt zijn ook erg stresserend. Ik begrijp hoe Debast zich voelt. Iedereen kent de kwaliteiten van Dries Mertens of Kevin De Bruyne, maar als je nieuw bent, kijkt iedereen uit naar je prestaties. En als je niet meteen levert, word je daar meteen op beoordeeld. Dat zet veel druk op je.’
Het leiderschap van Vertonghen
Debast zal in de schaduw moeten blijven van Alderweireld en Vertonghen. Die laatste, de Duivel met de meeste caps ooit, is misschien wel de speler die het meest op Kees lijkt. ‘Omwille van zijn kalmte, zijn leiderschap’, voegt ze eraan toe. Kwaliteiten die de speler heeft gecultiveerd sinds de jeugd. En hoewel Jan en Sari een leeftijdsverschil van veertien jaar hebben, wordt de vergelijking ook gemaakt omwille van hun leiderskwaliteiten. ‘Wat het verschil met Vertonghen nog is, is dat hij meer die coaching en ervaring heeft die met de jaren komen.’ Een van de grote gelijkenissen is wel het gemak aan de bal dat zowel Kees als Vertonghen hebben, hij is dat soort speler dat ‘geen last heeft van stress om een aanval op te zetten’.
Leander Dendoncker, de vergeten man
Een soberheid die sinds haar debuut het handelsmerk van Kees is en die ze ook deelt met Leander Dendoncker, mogelijk de derde man in de Duivelse verdediging in Qatar. ‘Hij is echt een onderschatte speler’, vertelt Kees. ‘Hij heeft een geweldige balcontrole en blinkt uit als het gaat om het omdraaien van het spel. In feite is hij het toppunt van spelintelligentie. Dat tactisch inzicht is misschien wel het gebied waarop ik nog het meest moet verbeteren’, voegt ze eraan toe, alluderend op het feit dat ze helderder moet nadenken bij het passen van de bal.
En als we dan toch alle verdedigers overlopen, kan Alderweireld niet ontbreken. Deex-speler van Tottenham heeft misschien wat van zijn snelheid verloren, maar zijn lange ballen blijven een ongekende troef voor de nationale ploeg. ‘Het is een wapen dat ik te weinig gebruik, hoewel ik de bal ook zo kan verdelen. Ik moet het gewoon meer durven’, zegt Kees.
Meer durven spelen, dat zijn twee woorden die Sari Kees tijdens ons interview meerdere malen gebruikt. De verdedigster zei dat ze het aandurfde om langer te spelen, maar ook om meer te tackelen, om die kleine adrenalinekick te krijgen die door je ruggengraat giert als je voluit gaat. ‘Het bespaart veel problemen…’ Een zelfvertrouwen dat ook komt naarmate ze dit jaar meer en meer aan spelen toekwam. En misschien kan de verdediging van de Flames dan net zo goed worden als het duo Vertonghen-Alderweireld bij Tottenham. Kees speelt namelijk ook bij Leuven samen met Tysiak. We zijn nu al aan het watertanden voor dat koppel.
Een subtiele mix
Het leiderschap van Vertonghen, het zelfvertrouwen van Alderweireld in duels en de nuchterheid van Dendoncker: de nummer 19 van de Red Flames is een mix van de drie verdedigers bij de Duivels. i’Maar ik heb hun niveau nog niet bereikt’, zegt ze. Kalm en volwassen, zoals altijd…
Een niveau waarvan men hoopt dat het hoog genoeg is om in Qatar een belangrijk resultaat te behalen. ‘Ik denk niet dat ze zo ver zullen komen als in Rusland’, is Kees erg nuchter. ‘Maar ik denk dat het feit dat niet veel mensen in hen geloven hen net kan motiveren. Ik denk ook niet dat er veel waren die dachten dat we met de Flames de kwartfinale van het EK gingen halen. Tegen Italië was het een dubbeltje op zijn kant maar toch gingen we door. Er zijn zoveel elementen die meespelen… Er is de loting, je moet goed zijn op het moment, je moet fris zijn.’ Of je been net goed plaatsen zodat een gemaakt doelpunt toch niet doorgaat. In juli was dat gelukt nog Kees, wie wordt de talisman in Qatar?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier