De Belgische doelman lijkt niet meer aan spelen toe te komen in Italië, misschien heeft hij wel zijn laatste wedstrijd gespeeld. In een interview met Sport/Voetbalmagazine spreekt hij onder meer over zijn lichaam dat aan het aftakelen is. Een voorsmaakje.
De Serie A is herbegonnen zonder Silvio Proto. Hij verblijft al een aantal weken in België en zal ook de eerstkomende weken nog niet vertrekken. Dat allemaal vanwege een onhandigheid van Nill De Pauw in mei 2014, tijdens Anderlecht-Lokeren op de laatste speeldag van de play-offs. ‘Er kwam een diepe bal en ik kwam uit tot de rand van de grote rechthoek’, vertelt Silvio Proto deze week in Sport/Voetbalmagazine. ‘De Pauw kwam te laat en trapte op mijn arm in plaats van op de bal. Ik dacht eerst dat het niet zo erg was, ik wilde de wedstrijd zelfs uitspelen. Maar de dokter zei direct dat mijn ellepijp vermoedelijk gebroken was. Ik leg altijd een stevig verband rond elke pols om me te beschermen, dat heeft ervoor gezorgd dat het bot niet door mijn huid stak.’
Het is een blessure waar hij nu nog steeds de gevolgen van draagt. ‘Ze hebben een bout in mijn arm gestoken om de breuk te laten helen’, gaat Proto voort. ‘Na een jaar had ik die er moeten laten uithalen, maar ik heb dat altijd uitgesteld omdat het drie of vier maanden zonder trainen zou betekenen. Toen we het vorige seizoen voorbereidden, begon ik pijn te krijgen. Mettertijd is dat verergerd. Toen ik na de lockdown terug naar Rome ging om de trainingen te hervatten, was de pijn ondraaglijk geworden. Er waren momenten dat ik drie vingers niet kon bewegen. Ik kon niet slapen door de pijn. Maar de trainer vroeg me om door te bijten, omdat er een probleem zou rijzen als de titularisdoelman zich zou blesseren.
‘Ik heb het volgehouden door driemaal per dag pijnstillers en ontstekingsremmers te slikken. Alles was ontstoken rond die bout en het bot was erdoor vervormd. De operatie was dus gecompliceerder dan voorzien. Het bot moest opnieuw gebroken worden en de elf vijzen die de bout op zijn plaats hielden moesten verwijderd worden. Er zijn nu dus elf gaatjes waar het bot weer moet dichtgroeien. De revalidatie gaat tijd kosten en Lazio liet me dat hier doen.’
Proto heeft zijn hele carrière last gehad van blessures. Een terugblik op zijn medisch bulletin. ‘Ik heb twee keer de kruisbanden van dezelfde knie gescheurd, ik heb ook de ligamenten van mijn enkel gescheurd, ben twee keer geopereerd aan mijn arm, dan nog eens aan de enkel om die proper te maken, ik heb twee keer een middenvoetsbeentje gebroken, mijn grote teen ook, en ik heb in mijn hand een bot dat enkele centimeter verschoven is.’
Vandaag heeft hij het lastig om weer op gang te komen. ‘Wanneer ik ’s morgens opsta, heb ik links en rechts pijn. Mijn rug, enkels, knieën. Het kost wat tijd voor alles op zijn plaats komt te zitten. Ik ben een diesel geworden. Drie jaar geleden was ik nog een turbodiesel. En tien jaar geleden een raceauto. Het menselijk lichaam is duidelijk niet gemaakt om elke dag links en rechts klappen te incasseren door de opeenvolging van vallen en schokken.’
Lees het volledige interview met Silvio Proto in Sport/Voetbalmagazine van 30 september.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier