Rode Duivels verliezen eerste EK-match van Slovakije: de trein ter traagheid

Jeremy Doku en Romelu Lukaku: ontgoocheld na de nederlaag tegen Slovakije. © BELGA
Jacques Sys
Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Het EK toont nog maar eens dat het in het moderne voetbal vooral om techniek en snelheid gaat. Vooral dat laatste is een probleem bij de Rode Duivels. Dat bleek ook tijdens het verlies in de eerste wedstrijd tegen Slovakije.

Wat kon er eigenlijk misgaan in de poulefase van dit EK? Deze Rode Duivels, jong en fris verpakt, zouden tonen welke kwaliteiten er nog steeds in het team zitten. In een sfeer van rust en sereniteit bereidde bondscoach Domenico Tedesco zich met zijn ploeg in Ludwigsburg op dit toernooi voor. Het is voor de Duitser bekend terrein. Het dorpje Aeschbach, waar hij opgroeide, ligt in de onmiddellijke nabijheid, maar het is onwaarschijnlijk dat hij er in de loop van het toernooi even naartoe gaat.

Tedesco leeft niet met het verleden. Hij straalt zelfverzekerdheid uit, gesterkt door een contract dat weken geleden tot medio 2026 werd verlengd, en trekt zich ook niets aan van de kanttekeningen die vooraf bij zijn selectie werden geplaatst. Of hij nu 25 of 26 spelers diende aan te duiden, Tedesco begreep de opwinding daarover niet. Voor hem zijn dat voetnoten. En over de eeuwige puberale oprispingen van Thibaut Courtois wil hij niet meer praten.

Hooguit luisterde hij naar alle analyses die dezer dagen op de Duitse televisie- en radiokanalen te horen zijn. Die vallen op door een grote deskundigheid. Specialisten die weten waarover het gaat en uitpakken met gefundeerde meningen. Het was voor Tedesco een soort ontspanning na de inspannende trainingen. Waarin hij dat naar voren probeert te brengen waarin het volgens hem in het voetbal om draait: het beheersen van tijd en ruimte. Voelde hij dat er wat dat betreft nog een lange weg te gaan is ?

Veel oplapwerk

Een eerste wedstrijd op zo’n toernooi is zelden een richtingaanwijzer. De Rode Duivels speelden drie minuten uitstekend tegen Slovakije en misten twee kansen. Twee doelpunten zouden allicht de voorbode geweest zijn voor een wervelende wedstrijd. Alleen hoort het bij het voetbal dat je de kansen die je krijgt afmaakt. Als excuus kun je dat moeilijk gebruiken.

Als de Rode Duivels spelen zoals tegen Slovakije in Frankfurt is het een matige ploeg. Toplanden zoals Duitsland, Spanje en (gedeeltelijk) Engeland toonden dat je zwakkere tegenstanders vooral kan ontwrichten met een hoge snelheid van uitvoering. Daartoe waren de Duivels na de 0-1-achterstand amper in staat. Sterker zelfs: er werd aanvankelijk amper gereageerd. Niemand ook die de ploeg bij de hand nam. Dat is zorgwekkend. De opbouw was traag, het leek wel de trein der traagheid. En de slordige passes stapelden zich op.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Voor dit EK leek er voor Domenico Tedesco één probleem te zijn: een fout van een doelman zou hem zwaar worden aangerekend en nog maar eens de vraag opwerpen waarom hij in een jaar tijd geen middel vond om zich met Thibaut Courtois te verzoenen. Nu duiken er andere vragen op.

Waarom koos hij voor een veldbezetting met twee middenvelders voor de verdediging? Waarom duurde het zo lang voor hij vanaf de zijlijn ingreep? Maar vooral: waarom slaagt hij er niet in deze ploeg met een versnelling hoger te laten spelen, terwijl de sleutelspelers in een competitie uitkomen waarin dat tempo wel hoog ligt?

De bondscoach, die eerder al verbaasde met vreemde opstellingen en nu met een experimentele defensie uitpakte, heeft in eigen land geen goede beurt gemaakt. Vier dagen heeft de Duitser om dat recht te zetten. Zaterdag speelt België in Keulen tegen Roemenië. Aanvankelijk leek dat de zwakste ploeg in de groep, maar tegen Oekraïne (3-0 winst voor de Roemenen) bleek dat een zware onderschatting.

Optimisten voorspelden dat de Rode Duivels weleens de verrassing van het toernooi zouden kunnen worden. Groepswinst leek een formaliteit en na de achtste finale in München wachten dan wedstrijden in Berlijn, Dortmund en weer Berlijn. Nu wacht er vooral veel oplapwerk. En lijkt een tweede plaats in de groep het hoogste haalbare. Veel kans dat Nederland na de poulefase dan de volgende tegenstander wordt.

Europese gedachte

Dit EK is voor de Rode Duivels begonnen met een kater. In een toernooi dat veel vrijheid en blijheid uitstraalt en waarin het aantal uit de ramen wapperende vlaggen met de dag toeneemt. Ook uitbundige Belgische supporters zorgden voor de match tegen Slovakije in de fanzones langs de Main haast voor een rode burcht. Het was een echt volksfeest in een land dat zich nog maar eens in de etalage wil zetten.

Wel worden de supportersrellen, zoals voor de wedstrijd tussen Engeland en Servië, als horror aangezien. Want de betekenis van dit EK gaat veel verder dan het sportieve op zich. Het moet, zoals toernooidirecteur Philipp Lahm het uitdrukte, ook de Europese gedachte versterken om in de toekomst beter met crisissen en conflicten te kunnen omgaan.

Daar werd tijdens het WK van 2006, waarnaar vaak wordt verwezen, nooit over gesproken. De wereld zag er toen ook heel anders uit. De toenmalige bondskanselier Angela Merkel was toen op zoveel wedstrijden aanwezig dat het begon te irriteren. De huidige bondskanselier Olaf Scholz houdt zich meer discreet op de achtergrond. Daar is ook een reden voor: zijn socialistische partij (SPD) kreeg tijdens de recente Europese verkiezingen forse klappen. Een interne herbronning staat dan ver boven het EK. Maar in alle Duitse televisiejournaals wordt dit item naar de tweede plaats verdrongen. Duitsland leeft in de ban van de bal.

Tot 14 juli.

Partner Content