De spelers van de twintig Premier League-clubs kampten vorig seizoen met 764 blessures samen, het meeste van de afgelopen acht jaar. Dat berekende Marsh, een internationaal toonaangevend verzekeringsbedrijf.
Het steeds drukker wordende wedstrijdschema heeft zijn tol geëist in de Premier League. Na het WK in Rusland keerden veel spelers terug met kwaaltjes naar hun clubs, die resulteerden in blessures. Die gingen van kleine verrekkingen tot langdurige kruisbandletsels en onfortuinlijke breuken.
Gezonde Dendoncker
De kosten die daaraan verbonden zijn liepen voor de Premier League-clubs in totaal op tot 242,7 miljoen euro. Manchester United kreeg met de meeste blessures – liefst 63 – af te rekenen. Wolverhampton had de meest gezonde selectie, met slechts elf blessures.
De hoogste kosten waren overigens voor die andere club uit Manchester: kampioen Man City. Dat moest 28,9 miljoen euro betalen aan onbeschikbare spelers. Vooral de top zes van het voorbije seizoen – dankzij de enorme lonen die spelers er ontvangen – trok het totale kostenplaatje fors omhoog. Zij zorgden voor een groei van maar liefst 48 procent. Tottenham zag die kosten in drie jaar zelfs met 110 procent stijgen.
In de ranglijst van het aantal dagen dat clubs hun geblesseerde spelers moesten missen, was West Ham (2.003 dagen) leider, voor Arsenal (1.771) en Tottenham (1.652).
Engelse finales
De redenen zijn volgens Lennox Batten, Managing Director van Marsh, duidelijk. Augustus en december bleken zoals vaker de meest blessuregevoelige maanden. ‘In de zomer zaten we met het WK, terwijl net voor de jaarwisseling een heel druk schema zijn gevolgen heeft. In Engeland werken ze namelijk niet met een winterstop, iets wat vanaf dit seizoen wel het geval is, al blijft die ook miniem.’
De Engelse clubs leverden ondanks die hoge blessurelast de vier finalisten van de Europese topcompetities. In de Champions League zagen we Liverpool en Tottenham het onder elkaar uitvechten, terwijl Chelsea-Arsenal de affiche van de Europa League-finale versierden. ‘Dat toont aan dat topclubs de kwaliteiten hebben ontwikkeld om altijd te blijven presteren, ondanks onbeschikbaarheden. Op lange termijn verwachten we dat de kosten die hierbij komen te kijken wel zullen blijven stijgen. De lonen blijven immers ook stijgen.’
