Bondscoach Roberto Martínez zou hem gepolst hebben voor een overstap naar de Rode Duivels, maar wie is Pascal Struijk, de Nederlandse verdediger met Antwerpse roots? Maak kennis met de mogelijke opvolger van Vincent Kompany of Toby Alderweireld.
Dit interview verscheen op 2 mei 2020 op Sportmagazine.be
Het is gezellig druk in The Ivy Harrogate Brasserie, een stijlvolle eettent in het hartje van Harrogate, wanneer Pascal Struijk zijn 1,90 meter grote lichaam voorbij een aantal tafels moet manoeuvreren. De klanten die zijn pad kruisen, beseffen wellicht niet dat Struijk een speler is van Leeds United.
We zitten nog voor de coronacrisis en Struijk (20) is aanvoerder van de U23 van The Peacocks. Ook mocht hij al een paar keer invallen in de Championship, maar veel mensen kunnen nog geen naam op zijn gezicht plakken. In het gemoedelijke Harrogate, een bekend kuuroord met een van de hoogste woningprijzen in Engeland, kan Struijk dus anoniem van zijn leven als profvoetballer genieten.
‘Als mijn ouders een dagje vrijaf hadden, gingen we vaak op daguitstap naar Antwerpen. Maar ikzelf heb geen herinneringen meer aan België.’
‘Golf spelen, shoppen, de hond uitlaten en op mijn tablet naar leuke huisspullen rondspeuren zijn zowat mijn favoriete bezigheden’, aldus Struijk. ‘Drinken en uitgaan heb ik vroeger wel eens gedaan en ik vind er eerlijk gezegd niets aan. Ik kan begrijpen dat sommige mensen mijn leven saai zullen vinden, maar ik heb het niet zo voor drukte. Daarom woon ik met mijn vriendin een eindje buiten Leeds.’
Van zodra de coronacrisis achter de rug is, mag Roberto Martínez zich naar Leeds reppen. De 20-jarige Struijk mag dan wel een volbloed Nederlander zijn, hij werd net voor de eeuwwisseling in Deurne geboren. Zijn ouders werkten een tijdje bij twee Antwerpse bedrijven en toen hij drie was, verhuisde het gezin van Deurne naar Den Haag.
In theorie kan Struijk dus een Belgisch paspoort aanvragen. ‘Als mijn ouders een dagje vrijaf hadden, gingen we vaak op daguitstap naar Antwerpen. Maar ikzelf heb geen herinneringen meer aan België.’
Is er nog iets dat jou aan België bindt?
Pascal Struijk: ‘Heel weinig. In Nederland ben ik wel bevriend geraakt met twee Belgen: Francesco Antonucci (Volendam, nvdr) en Rabbi Mwenda, die nu bij Genk zit. Hij groeide op in Nederland, maar koos voor de Belgische nationaliteit. Voor het overige heb ik eigenlijk geen contact meer met mensen uit België.’
Sta je open voor een selectie bij de Rode Duivels?
Struijk: ‘Ik heb nooit iets van de Belgische voetbalbond gehoord. Het zou mij dus verbazen dat iemand weet dat ik voor de Rode Duivels kan uitkomen. Ik denk dat mijn makelaar en ikzelf de bond zouden moeten benaderen en aangeven dat ik eventueel beschikbaar ben voor de nationale ploeg.’
Stel dat de bondscoach Roberto Martinez jou de komende maanden belt. Zeg je dan meteen ‘ja’ of houd je je antwoord in beraad?
Struijk: ‘Ik zou het bijzonder vinden mocht ik een telefoontje krijgen van Martínez! Maar mijn voorkeur gaat uit naar Nederland. Tot bij de U17 werd ik regelmatig opgeroepen en dat is gestopt toen ik bij Ajax op de bank zat. Mochten ze het bij Oranje niet met mij zien zitten, en de Belgische bondscoach is wel bereid om mij een kans te geven, dan zou ik zeker voor de Rode Duivels kunnen kiezen.’
‘Mijn keuze zal ook afhangen van de fase waarin mijn carrière zit. Ik weet wat ik wil: de Europese top halen. En dan moet je sowieso internationale wedstrijden spelen met je land.’
Ik zou het bijzonder vinden mocht ik een telefoontje krijgen van Martínez! Maar mijn voorkeur gaat uit naar Nederland.’
Optie nummer drie is Indonesië. Twee van jouw grootouders komen immers uit dat land.
Struijk: ‘Via mijn grootouders, die Nederlands-Indië hebben verlaten voor Nederland, heb ik een connectie met Indonesië, maar ik ben nu vooral met Nederland en België bezig. In die volgorde.’
Zegt de naam Radja Nainggolan jou iets? Hij heeft jaren voor België gespeeld, is net als jij in Antwerpen geboren en hij heeft langs vaderkant ook roots in Indonesië.
Struijk: ‘Ja, ik ken hem. Maar ik wist niet dat hij half Indonesisch was… In Indonesië zijn ze blijkbaar wel op de hoogte dat ik Indonesisch bloed heb. Geen idee hoe ze erachter zijn gekomen. Ik moet toegeven dat ik mij soms Indonesiër voel en soms niet. Maar buiten mijn familie kom ik weinig in contact met de mensen daar.’
Telefoongrap
Je speelde van je zeven tot je zeventien jaar bij ADO Den Haag. Het heeft lang geduurd voor je bij Ajax op de radar kwam.
Struijk: ‘Daarom nam ik het niet serieus op toen ik van de hoofdscout van Ajax een uitnodiging kreeg om op gesprek te komen. Enkele dagen daarvoor had een onbekende mij voor de gek gehouden via de telefoon en daarom dacht ik meteen aan een grap. Maar een week later heb ik effectief mijn eerste contract getekend bij Ajax. Ik had nog geen zaakwaarnemer en mijn vader heeft toen de onderhandelingen gevoerd.’
Elk Nederlands jongetje droomt ervan om bij Ajax te voetballen. Ben je toen in een andere wereld beland?
Struijk: ‘Vooral de sfeer viel mij op. Matthijs de Ligt en Justin Kluivert kende ik al van bij de nationale ploeg en die heetten mij hartelijk welkom, de andere spelers gedroegen zich afstandelijk.’
‘Bij ADO waren we een team, bij Ajax is het ieder voor zich. Die mentaliteit lag mij niet en ik was overweldigd door alles wat op mij afkwam. Ik heb bij Ajax een geweldige evolutie doorgemaakt op het vlak van snelheid, wendbaarheid en attitude, maar in dat anderhalf jaar heb ik naar mijn gevoel te weinig gespeeld.’
Je had er geen rekening mee gehouden dat de concurrentie veel harder zou zijn dan bij ADO?
Struijk: ‘Toch wel. Mijn aanpak was gewoon verkeerd, ik had mijn bescheidenheid moeten loslaten. Ik kon geen grote bek opzetten zoals de andere jongens. De eerste dagen heb ik vanop een afstand alles bekeken, terwijl ik met mijn gestalte en uitstraling die gasten schrik had moeten aanjagen.’
‘Die terughoudendheid heeft mij een tijdje achtervolgd. Ik heb het aangekaart binnen de club en ik heb zelfs even overwogen om een psycholoog te raadplegen… Maar ik heb mijn issues uiteindelijk zelf kunnen oplossen.’
Bij ADO waren we een team, bij Ajax is het ieder voor zich.’
Bij Ajax zoeken de spelers toch de grens op tussen zelfzekerheid en arrogantie?
Struijk: ‘Ze komen arrogant over omdat ze enorm zelfzeker zijn. Amsterdamse bluf, hé. Als je voor Ajax wil spelen, moet je die houding ook aannemen. Anders hoor je er niet bij. Ik was bescheiden en op het velde speelde ik op safe. Korte pass naar links, korte pass naar rechts en zo weinig mogelijk risico’s nemen. Dat heeft tegen mij gewerkt. Trainers van Ajax willen lefgozers zien die in alle omstandigheden de ballen vooruit spelen.’
Toen je in april 2016 voor Ajax tekende was Marc Overmars, die onder meer verantwoordelijk is voor de jeugdopleiding, overtuigd dat je de capaciteiten had om Ajax 1 te halen. Waarom is het volgens jou niet gelukt?
Struijk: ‘Met een andere instelling was het anders uitgedraaid. In mijn tweede seizoen ging het al beter – mijn zelfbewustzijn en arrogantie waren toen beter ontwikkeld – en ik had de knop volledig omgedraaid. Helaas was het al te laat. Ik durf niet zeggen dat ik het bij Ajax had gemaakt, maar ik had het potentieel om via een andere route in het betaald voetbal terecht te komen. Ergens vind ik het wel jammer dat ik nooit in de Eredivisie heb gevoetbald.’
Nederlandse big boss
Tijdens je tweede seizoen in Amsterdam waren er niet echt vooruitzichten om doorgeschoven te worden naar Jong Ajax. Heeft dat meegespeeld in je keuze om in de winter van 2018 een driejarig contract te tekenen bij Leeds United?
Struijk: ‘Om tal van redenen wilde ik weg bij Ajax. Aan het begin van de winterstop heb ik dus aan mijn zaakwaarnemer gevraagd om een club voor mij te zoeken. Er werd vaak gezegd dat ik met mijn sterke lichaam perfect zou passen in Engeland en Leeds was precies wat ik zocht: een leuke club met een mooi palmares.’
‘Jonge buitenlandse spelers opteren dikwijls voor de topclubs in Engeland, maar negen op de tien jongens die aangetrokken worden, verdwijnen geleidelijk aan in de Championship of lager. Leeds was een veilige keuze in die zin dat ik hier een grotere kans maakte om ooit in de A-kern te worden opgenomen. Intussen kent Bielsa mijn naam en zat ik regelmatig in de wedstrijdselectie.’
Op 10 december van vorig jaar mocht je tegen Hull City voor het eerst invallen en je liet aan al je Instramvolgers weten hoe gelukkig je was. Het leek zelfs alsof je het winnende doelpunt had gemaakt. Betekenden die enkele minuten zoveel voor jou?
Struijk: ‘Ik heb er best lang voor gewerkt om zover te geraken en ik was blij dat ik op mijn 20e al minuten mocht maken. Want de leeftijd waarop spelers in Engeland hun debuut maken, ligt sowieso hoger dan in andere landen. Na de match dacht ik: is dit echt gebeurd?’
‘Iedereen wil carrière maken bij clubs als Ajax, Barcelona, Real, maar voor mij is spelen bij Leeds ook een droom die uitkomt.’
En nu luidt jouw bijnaam Big Virg.
Struijk: ‘Qua speelstijl heb ik iets weg van Virgil van Dijk: ik ben rustig aan de bal en sterk in de lucht. Maar ik besef dat elke Nederlandse centrale verdediger die groot en sterk is de komende jaren met Van Dijk vergeleken zal worden. Voor mij is hij the boss. Hij is op dit moment zonder meer de beste verdediger van de wereld. Het zou geweldig zijn mocht ik in zijn voetsporen treden.’
Jullie hebben ook niet hét modeltraject gevolgd. Van Dijk moest via Groningen, Celtic en Southampton passeren voor hij naar Liverpool kon gaan.
Struijk: ‘Volgens mij voetbalde hij op zijn 20e nog bij Willem II of Groningen. Ik zit nu al in Engeland en dus heb ik een beetje voorsprong op hem. (grijnst) Van Dijk heeft zijn tijd genomen – ik las dat hij naar Celtic ging omdat Ajax hem liet schieten – en daaruit kun je afleiden dat het niet altijd de beste clubs zijn die een speler naar de top helpen.’
In de weken na het interview raakte bekend dat de kans bestaat dat Struijk op huurbasis of definitief vertrekt bij Leeds. Hij staat in de belangstelling van onder meer een Belgische subtopper en enkele andere clubs uit onder meer Nederland en Duitsland.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
