Over de exit van Weiler: ‘Hij deed wat anderen niet konden: de kleedkamer opkuisen’

Onze Anderlechtwatcher Geert Foutré analyseert het vertrek van trainer René Weiler: ‘Wie op Anderlecht herinnerd wil worden, moet niet alleen resultaten boeken, maar ook mooi voetbal brengen.’

‘Het zat eraan te komen, Anderlecht zat al even in een neergangsproces’, schetst Geert Foutré de omstandigheden van het vertrek van René Weiler. Het is geen georkestreerd ontslag volgens de Anderlechtwatcher van Sport/Voetbalmagazine, ook al staat paars-wit maar negende in stand.

‘Ik heb niet het gevoel dat Weiler simpelweg de bons heeft gekregen bij Anderlecht. In dat geval had er vandaag al een nieuwe trainer klaargestaan, nu is er niet meteen een plan B. Weiler zag het de laatste tijd steeds minder zitten om te vechten tegen extrasportieve krachten waar hij toch niet van kon winnen.’

Foutré doelt dan op de pers. ‘Paars-wit is een erg gemediatiseerde club, een ingewikkelde club in een ingewikkeld land. In de belangstelling van de Franstalige én Nederlandstalige pers ook, die er soms totaal verschillende visies op nahouden. Weiler moest er echt mee leren omgaan dat hij na de match nog zes of zeven interviews moest geven.’

Anderlecht verliest een koppige trainer. ‘Zijn grootste kwaliteit én zijn grootste minpunt’, zegt Foutré. ‘Het teambelang stond altijd voorop en hij zou zijn systeem nooit voor een bepaalde speler aanpassen. Stefano Okaka, die afgelopen seizoen achttien keer scoorde voor Anderlecht, moest doen wat Weiler zei of hij speelde niet. Lukasz Teodorczyk, een speler die met zijn doelpunten meermaals het hachje van zijn trainer redde, zat op de bank toen hij wat minder in vorm was voor de beslissende titelmatch tegen Brugge.’

Ook Sven Kums, die afgelopen zomer voor 7 miljoen euro werd gekocht, moest ondervinden hoe Weiler op zijn strepen kon staan. ‘Veel fans hoopten dat Weiler voor een attractieve speler als Kums zijn systeem zou omgooien, maar ze kwamen bedrogen uit. Dat hij in de basis stond tegen Bayern München was in die zin een mooie goedmaker, maar er bleef toch vanallas sudderen.’

Weiler was een goed jaar trainer en zal ondanks de titel van vorig seizoen niet de paars-witte geschiedenis ingaan als een icoon, volgens Foutré. ‘Wie op Anderlecht herinnerd wil worden, moet niet alleen resultaten boeken, maar ook mooi voetbal brengen. Wat wel zal blijven hangen, is hoe René Weiler als complete buitenstaander deed wat anderen, die de club wel kenden, niet konden: de kleedkamer opkuisen. Hij heeft een team op het veld gezet dat hard werkte, met spelers die weer voor elkaar knokten. Maar hoogstaand combinatievoetbal maakt nu eenmaal deel uit van de image van Anderlecht.’

De nieuwe trainer moet ‘een verhaal brengen waarvoor de wenkbrauwen niet worden gefronsd’, maar zal Anderlecht vooral beter moeten laten voetballen en de vedetten in het Astridpark moeten laten renderen. Foutré denkt spontaan aan Kums, maar ook aan Leander Dendoncker, waarvoor Anderlecht deze zomer 25 miljoen euro vroeg. Heel voorzichtig oppert hij de naam van Hein Vanhaezebrouck, nu trainer van AA Gent (12de plaats), die Kums ook nog kent. ‘Had Gent dit weekend verloren, was de kans groot geweest dat Vanhaezebrouck deze week was voorgesteld als nieuwe Anderlechttrainer. Maar nu de Gentenaars 4 op 6 hebben en alles er weer wat beter lijkt te gaan, is het allemaal nog koffiedik kijken.’

Eén boodschap heeft Foutré nog voor de spelers: ‘Er moet gepresteerd worden vanaf nu. Geen plaats meer voor excuses.’