Wat voor assistent is Mbaye Leye bij Standard? Door naar zijn verleden als speler en als mens te kijken, wordt dat al duidelijker.
We schrijven 17 mei 2019. Een bedroevende play-off 2-wedstrijd tussen Excel Mouscron en Waasland-Beveren, met amper 2500 toeschouwers in de tribunes. Klokslag negen uur geeft Mbaye Leye een assist aan Taiwo Awonyi. Het is de allerlaatste keer dat hij beslissend is op een voetbalveld. Daar stopt het voor hem, na bijna 140 goals en een 50-tal assists in de Belgische competitie. In de 85e minuut verlaat de kapitein het veld. Het definitieve einde van Mbaye Leye als speler. Ondertussen weten we dat zijn beslissing op dat moment al weloverwogen was.
Je voelde dat hij als analist gepassioneerd was door tactiek.’ Georges Grün
‘Die beslissing was geen donderslag bij heldere hemel’, legt Bernd Storck uit, die dus Leyes laatste trainer zal blijven. ‘Ik was al een tijdje op de hoogte. We hebben vaak over zijn toekomst gepraat, onder vier ogen.’ Nochtans heeft Excel er alles aan gedaan om hem te overtuigen er nog een jaartje bij te doen. Ondanks zijn 36 lentes geloofde het bestuur dat hij de ploeg nog iets kon bijbrengen.
‘Ik had wel vrij snel door dat het geen zin had om aan te dringen’, aldus directeur Paul Allaerts. ‘In zijn hoofd was dit het juiste moment om te stoppen.’ Mbaye Leye, die een trainerscursus volgt, zag zichzelf als lid van een technische staf. ‘Ik heb hem gezegd dat er eventueel mogelijkheden waren bij ons’, gaat Allaerts verder. ‘Maar toen ik vernam dat Standard en Michel Preud’homme interesse toonden, had ik wel begrepen dat hij niet bij ons zou blijven. Die twee voorstellen lagen natuurlijk ver uiteen.’
Woordvoerder van Storck
Het laatste profseizoen van Leye was niet het beste uit zijn carrière (zeven goals en drie assist), verre van zelfs. Fysiek kwetsbaar en mentaal vermoeid, dat straalde hij soms uit in het shirt van Royal Excel Mouscron. ‘Je moet niet alleen naar de zuivere statistieken kijken’, zegt Storck. ‘Het was niet nodig dat hij voortdurend op het veld stond om iets bij te dragen. Leye kwam van Eupen, waar hij de eerste maand van de competitie helemaal niet gespeeld had’, gaat Storck verder. ‘Een echte voorbereiding had hij dus niet meegemaakt. En hij belandde bij een club die onder aan het klassement stond. Hij begreep het niet altijd wanneer ik hem niet liet spelen, ik moest het altijd omstandig uitleggen. Beetje bij beetje begonnen we elkaar te begrijpen. Van dan af speelde hij een belangrijke rol, zowel in de kleedkamer als op het veld.’
In Moeskroen herinnert men zich Leye als de rechterhand van de Duitse coach. ‘Hij was de woordvoerder van Storck’, vertelt Paul Allaerts. ‘Als je de beelden van onze wedstrijden van vorig seizoen zou herbekijken, dan zou je zien dat Leye vaak naar de zijlijn kwam om opdrachten op te pikken en die dan mee te delen aan de andere spelers. Ik ben helemaal niet verrast door zijn keuze om assistent-trainer te worden.’
Ook Georges Grün vond dat het in de sterren geschreven stond dat de Senegalees na zijn loopbaan als spits ergens in een technische staf zou gaan werken. Grün en Leye gaven geregeld samen commentaar op RTL bij Europese wedstrijden. ‘Van zodra hij bij ons kwam, viel het ons op hoe goed hij kon analyseren’, vertelt de voormalige Rode Duivel. ‘Hij was duidelijk geen analist die compleet onvoorbereid was. Mbaye toonde zich direct betrokken, je voelde dat hij gepassioneerd was door tactiek. Wanneer hij spelfases analyseerde, ging hij echt in detail en had hij het over zaken die triviaal konden lijken maar het voor hem niet waren. De vertraagde beelden die we tijdens de rust of na de match toonden, daar hield hij van.’
Baas van de kleedkamer
‘Bij het uittekenen van zijn carrière maakte hij vaak de juiste keuze op het juiste moment’, getuigt José Riga, die Mbaye Leye onder zijn hoede had bij Standard. ‘Alles wat hij doet, doet hij met overtuiging. Hij verliet Excel Mouscron na een sterk seizoen en liet daar alleen maar goeie herinneringen achter. Wat kun je meer verlangen?’
Puur sportief gezien was de relatie tussen Riga en Leye niet altijd eenvoudig, maar op menselijk vlak klikte het. Ze ontmoetten elkaar sindsdien nog enkele keren en dat was steeds hartelijk. Riga bevestigt dat: ‘Ja, het is altijd een plezier om hem weer te zien. Hij houdt een onvervuld gevoel over aan zijn tijd bij Standard, hij dacht dat hij daar meer zou spelen. Maar hij heeft me nooit iets kwalijk genomen. Toen ik zag dat hij analist werd op tv, was ik niet verrast. En ook nu ben ik niet verrast dat hij in een technische staf werkt. Het voetbal in al zijn aspecten heeft hem altijd geïnteresseerd. Hij heeft de kwaliteiten van een gids. Hij verliet Standard om terug te keren naar Zulte Waregem, waar ze een leider nodig hadden. Nadien, bij Eupen en Mouscron, speelde hij dezelfde rol, als baas van de kleedkamer.’
Paul Allaerts mocht dat allemaal vanop de eerst rij meemaken. ‘Hij was constant aan het analyseren. Hij is het soort voetballer dat ziet wat er gebeurt, maar ook wat er gaat gebeuren. Hij kan heel goed een wedstrijd lezen. Hij weet welke ingrepen er nodig zijn om een match te doen kantelen. Hij bezit duidelijk een bovengemiddelde voetbalintelligentie en dus heeft hij het juiste profiel om trainer te worden. Maar hij is niet meteen als T1 begonnen en dat is een ander typisch kenmerk van hem: hij wil geen stappen overslaan. Hij begreep ook vlug dat het voor een debutant in dit beroep een cadeau is om te mogen samenwerken met Michel Preud’homme.’
Georges Grün herinnert zich enkele vinnige tactische discussies met zijn collega-analist: ‘Zeker tijdens wedstrijden van een ploeg die door Pep Guardiola werd getraind, Barça of Bayern of Manchester City. Dat is het soort voetbal waar hij van houdt. Soms zei ik hem dat het er eigenlijk niet zo moeilijk uitzag, dat je gewoon aan je techniek moest werken en een goeie pass hebben. Dan zei ik: ‘Ik begrijp niet waarom de spelers in de Belgische competitie niet in staat zijn hetzelfde te doen.’ Dan antwoordde hij: ‘Niet iedereen is daartoe in staat, maar je moet wel altijd de perfectie nastreven.’ Ik hoop dat hij, op de dag dat hij T1 wordt, nog altijd zin zal hebben om zijn ploeg te laten spelen zoals die van Guardiola.’
Opvallendeanalist
‘Op de dag dat Mbaye Leye T1 wordt, zal de manier waarop hij zich uitdrukt een troef zijn’, voorspelt Paul Allaerts. ‘Altijd naturel, nooit geforceerd, zonder show. De spelers voelen dat en volgen hem. Bij Mouscron hoefde hij niet te roepen om heel de groep achter zich te krijgen. Zijn woorden en gedachtegang werden nooit in vraag gesteld. Ik zou durven te spreken van een authentieke persoonlijkheid.’
José Riga stelt hetzelfde vast: ‘Ik heb zijn capaciteit om mensen te verenigen gezien, zijn overredingskracht wanneer we samen bij Standard waren. Vandaag zie je dat ook op tv. Hij is een analist die opvalt. Van zodra hij aan een zin en een analyse begint, luister je en word je aandachtig. Je weet immers dat hij recht op het doel af gaat. Ook als speler had hij al dat zelfbewustzijn, maar hij schepte daar niet over op.’
