Voetballer Yves Vanderhaeghe was blij dat hij al in Manchester truitjes had gewisseld.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
We dachten dat we goed meevoetbalden, maar bij het laatste fluitsignaal stonden we 5-1 in het krijt. Het was de openingsspeeldag van de Champions League in het jaar 2000, mijn debuutseizoen bij Anderlecht. We speelden tegen Manchester United, een van de topteams in Europa. Elke keer dat zij versnelden, zat de bal in doel. Bij de terugmatch zullen zij zeker hebben gedacht: die Belgen gaan we nog eens oprollen.
Anderlecht moest het hebben van zijn goeie organisatie, loopvermogen en een stevig blok van jongens die willen werken: ikzelf, Bart Goor, Didier Dheedene, Lorenzo Staelens, Glen De Boeck en Bertrand Crasson. Onze toppers stonden vooraan: de reus Jan Koller gekoppeld aan Tomasz Radzinski, een snelheidsduivel waar iedere mandekker moeite mee had. Het vraagstuk lag op het middenveld. Met Walter Baseggio hadden we al technisch vernuft, maar als we er ook nog Alin Stoica bij zouden zetten, betekende dat dat andere jongens meer werk moesten opknappen. Onze rechterflank lag open, wat veel vrijheid betekende voor Ryan Giggs, de kapitein van United. We zijn toch, dapper, met Stoica aan de wedstrijd begonnen. Zelf moest ik Paul Scholes uit de match houden, nog een wereldtopper.
Na een kwartier scoort Radzinski uit één van zijn typische verre loopacties. Het stadion ontplofte. Plots lukte alles bij Anderlecht. David Beckham raakte geen bal. Goor liep hem voorbij alsof het een jeugdspeler was. Na een actie waarbij we United van de mat tikken, scoorde Radzinski opnieuw. Doelman Fabien Barthez deed nog een paar geweldige reddingen of de rekening was veel hoger opgelopen. Maar toen versierde United een penalty, en natuurlijk scoren ze. Op karakter hebben we hen toch kunnen bedwingen. De fans vroegen zich af of ze droomden. Een onvergetelijke avond.
In Manchester had ik truitjes gewisseld met Roy Keane. Ik herkende me in Keane: hij speelde op mijn positie en was ook een crapuul op het veld. (lacht) Maar toen ze van ons verloren, wou niemand wisselen. Uiteindelijk winnen we onze poule met Manchester, Dynamo Kiev en PSV. Later in het toernooi klopten we Lazio en Real Madrid. Als ik nu kijk welke namen wij toen opzij hebben gezet, dan kan ik het zelf amper geloven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
