Voetbaltrainer Francky Dury organiseerde een geheime lezing. Met succes.
Een paar dagen voor de bekerfinale van 2017 organiseerden we bij Zulte Waregem een grote conferentie voor alle hoofd-, hulp- en jeugdtrainers van eerste klasse. Er kwam wel 400 man.
Hoofdspreker was Geir Jordet, een Noorse professor psychologie die ik had ontmoet op een ander congres.
Alle gasten hingen aan zijn lippen, maar niemand wist dat ik Jordet had gevraagd om een aparte lezing te houden voor de staf van Zulte Waregem. Hij had net een onderzoek afgerond over de psychologie bij strafschoppenreeksen. Ik vermoedde dat we zijn kennis goed zouden kunnen gebruiken.
KV Oostende was onze tegenstander in de finale. Vandaag voetballen Oostende en Zulte Waregem in 1B, destijds hoorden we bij de Belgische subtop. Met Zulte Waregem plaatsten we ons bijna elk seizoen voor play-off I en KV Oostende was onder Marc Coucke uitgegroeid tot een erg sterke ploeg.
Ik verwachtte een nipte match, die mogelijk zou eindigen op strafschoppen. En zo geschiedde. 2-2 na 90 minuten, 3-3 na verlengingen.
Een prijs winnen is altijd mooi, maar dat verhaal met Geir Jordet maakte het voor mij als trainer extra bijzonder.
Jordet had drie belangrijke tips als het op penalty’s aankwam.
Ten eerste: zowel de spelers als de staf moesten anderhalve meter dichter bij het doel staan dan de mensen van KV Oostende.
Ten tweede: we moesten schouder aan schouder staan en enthousiast juichen bij elke rake strafschop van ons of elke gemiste van tegenstander.
Ten derde: onze keeper, Sammy Bossut, moest baas blijven over het momentum. Bossut mocht duchtig zijn tijd nemen, en bijvoorbeeld extra traag zijn schoenen afkloppen. Laat de ander maar wachten. Zo kruip je in zijn hoofd.
Gevolg? Wij trappen al onze penalty’s binnen, Oostende mist er twee. Ik ben er 100 procent zeker van dat de tips van Jordet het verschil hebben gemaakt.
Een prijs winnen is altijd mooi, maar dat verhaal met Geir Jordet maakte het voor mij als trainer extra bijzonder. Mijn staf en ik hebben die match tot in de kleinste details voorbereid, we dachten na over details waar niemand mee bezig was.
We kregen het team ook mee. De spelers zien jubelen bij elke strafschopgoal, arm in arm, en dan de explosie van geluk toen Brian Hamalainen de beslissende penalty binnenschoot: ik genoot met volle teugen.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
