Kippenvelmatch #22: Anderlecht-Manchester United 2-1

Op basis van de input van onze lezers stelde Sport/Voetbalmagazine een top 25 van kippenvelmatchen aller tijden samen. Vandaag nummer 22: Anderlecht-Manchester United van 24 oktober 2000.

‘Het is exact twintig jaar geleden en nog altijd word ik erop aangesproken.’ Als je Walter Baseggio een nostalgisch traantje wil laten wegpinken, moet je zeker over die match beginnen. Hij heeft er nog de mond van vol.

Aan de startlijn van die editie van de Champions League (2000/01) belandt Anderlecht in een stevige groep. ‘We trekken United, Dynamo Kiev, een grote club, en PSV op het toppunt van zijn kunnen. Op dat moment zegden we tegen elkaar dat het al een prestatie zou zijn om in die poule op de derde plaats te eindigen en naar de UEFA Cup verwezen te worden.’

En ja, de eerste afspraak van de Brusselaars bevestigt al meteen dat het niet van de poes zou zijn. Anderlecht wordt met 5-1 afgeslacht op Old Trafford. ‘We gingen proberen al onze matchen te winnen, maar die dag begrepen we al snel dat wij moesten passen wanneer Manchester begon te versnellen’, vervolgt Baseggio.

Daarna was er een overwinning tegen PSV, gevolgd door een nieuwe desillusie: 4-0 in Kiev.

Tennisvoetbal voor de match

De terugwedstrijd tegen de Oekraïners is een sleutelmoment in de campagne. ‘We spelen een buitengewone eerste helft en wonnen uiteindelijk met 4-2. Een week later kwam United op bezoek en we hadden vertrouwen getankt. Vraag me niet naar de speech van Aimé Anthuenis… Op grote afspraken was hij altijd honderd keer gestresseerder dan de spelers en dan zei hij niet veel.’

‘Een paar van onze jongens voelden de druk, maar niet iedereen… Er waren er die in de kleedkamer op hun stoel zaten en naar de kast staarden. Maar Olivier Doll, Alin Stoica, Bertrand Crasson en ik, we gingen naar een klein zaaltje en amuseerden ons daar met tennisvoetbal.’

Er zijn van die Europese campagnes dat een grote club als Manchester zijn B- of C-ploeg de wei in stuurt, wanneer de kwalificatie toch al binnen is. Maar dat was die avond niet het geval, alles lag nog open. Bij de Engelsen stonden een aantal cracks in de basis: Fabien Barthez, David Beckham, Paul Scholes, Ryan Giggs,…

‘Ze hebben die match zeker niet licht opgevat’, beweert Baseggio. ‘Het was gewoon de perfecte avond voor ons. Al van de eerste minuut lukte alles. Anthuenis wilde dat we hoog druk zetten en dat we hen zo verhinderden om op onze helft te komen. Want wanneer een kerel als Giggs gelanceerd was, dan was er vaak geen stoppen meer aan.’

‘Dus zetten we constant druk’, vervolgt de oud-middenvelder. ‘Fysiek en mentaal speelden we de perfecte match. Ze hebben ons alleen laten afzien in het laatste halfuur, maar om tot 2-1 terug te komen op het einde van de eerste helft hadden ze toch een cadeautje in de vorm van een penalty nodig. Ik herinner me de scheidsrechter nog, een Italiaan, met wie ik trouwens nog een babbeltje maakte voor de match.’

Open mond

Anderlecht had destijds een team van internationals. De Belgische nationale ploeg was goed vertegenwoordigd met Filip De Wilde, Bertrand Crasson, Glen De Boeck, Lorenzo Staelens, Didier Dheedene, Walter Baseggio, Yves Vanderhaeghe en Bart Goor. ‘We waren goed, maar als je dat vergeleek met United… Daar keek je niet alleen met open mond naar de elf basisspelers maar naar de hele kern van 25 spelers.’

Dankzij die overwinning behield Anderlecht uitzicht op Europese overwintering in de Champions League, terwijl er nog één match gespeeld moest worden. In het slechtste geval zou paars-wit naar de UEFA Cup gaan. Maar na een nieuwe topprestatie in Eindhoven kwalificeerden ze zich voor de tweede poulefase in de CL.

‘We gingen met 2-3 winnen in Nederland. De goal van de overwinning werd gemaakt door Souleymane Youla, die niet eens aan de aftrap stond tegen Manchester. Idem voor Aruna Dindane. Dat zegt toch iets over de rijkdom van onze kern destijds.’

In die tweede poulefase heetten de tegenstanders Lazio, Leeds en Real Madrid. Anderlecht pakte zes punten en versloeg Lazio en Real. ‘Een zot parcours dat je je vandaag niet kan voorstellen. En eerlijk gezegd begrijp ik helemaal dat onze overwinning tegen Manchester United in jullie top 25 van kippenvelmatchen staat’, besluit Baseggio.