Interlandvoetbal: malaise bij Oranje, het debuut van Roberto Martinez en een record voor Harry Kane

Drie vaststellingen na een weekje interlandvoetbal.

Nederland in minicrisis

‘Het was een rottige week’, liet bondscoach Ronald Koeman vallen na de confrontatie tussen Nederland en Gibraltar. Het werd ‘maar’ 3-0, wat toch wat weinig is gezien de waardeverhoudingen. Toen de Rode Duivels voor het laatst tegen Gibraltar aantraden, werd het 9-0. Bovendien kreeg Gibraltarees Liam Walker aan het begin van de tweede helft een rode kaart en mocht Oranje bijna 45 minuten tegen 10 man spelen. Toch wilde het maar niet lukken. Vooral de efficiëntie was ondermaats, want kansen waren er genoeg. De goals die uiteindelijk vielen, waren dan nog niet eens 100% procent kansen. Bij het eerste doelpunt was er een ongelukkige tussenkomst van de doelman van Gibraltar, het derde doelpunt was een afgeweken bal.

Ook vorige week vrijdag liep het mis voor onze noorderburen. Frankrijk walste over Oranje heen (4-0). Nederland had het balbezit in die wedstrijd, maar deed er te weinig mee. Het Nederlands elftal gaf bijna 200 passes meer dan de Fransen, maar zonder verticaliteit. Koeman had deze keer wel een excuus, want hij moest puzzelen met zijn opstelling nadat enkele spelers geveld waren door een virus. Symbolisch voor de Nederlandse malaise was de penaltymisser van Memphis Depay in de slotfase van de wedstrijd. Nee, Nederland heeft geen vertrouwen getankt de afgelopen week.

De Nederlandse analisten waren dan ook niet mals in hun nabeschouwing. Zo deelde ex-topspits Marco van Basten een sneer uit aan kapitein Virgil Van Dijk, die volgens hem niet genoeg leiderschap toonde op het veld.

De woorden van Koeman waren dus de juiste, Nederland heeft er een rotweek opzitten. De Nederlandse bondscoach had zijn rentree wellicht anders voorgesteld.

Martinez nog geen haar veranderd

Roberto Martinez, die onlangs opstapte als Belgisch bondscoach, mocht zijn debuut maken bij de Portugese nationale ploeg. Zijn kern was weinig verrassend, althans niet voor zij die hem kennen. Hij had een plaatsje voor Cristiano Ronaldo, die zo recordhouder wordt voor het meest aantal internationale caps (197). Ronaldo had nochtans zijn basisplek verloren op het WK in Qatar en leek stilaan op weg naar de uitgang. Maar dat was buiten Martinez gerekend, die zijn sterspeler absoluut niet kon missen voor de wedstrijden tegen Luxemburg en Liechtenstein.

Het ligt in de lijn van wat de Spanjaard deed als T1 bij de Rode Duivels. Een figuur als Ronaldo links laten liggen, past niet in zijn woordenboek. Zijn keuze bleek, los van het niveau van de tegenstanders, wel de juiste. CR7 maakte tijdens het tweeluik vier doelpunten en is zo helemaal terug bij de nationale ploeg. Of hij het nog uitzingt tot het EK van volgend jaar valt nog af te wachten, hij zal dan 39 jaar zijn. Nu Ronaldo zijn laatste jaren slijt bij Al-Nassr in Saudi-Arabië, zal Martinez toch een goed excuus moeten vinden om de spits alsnog mee te nemen.

Wat ook opvalt: opnieuw kreeg Rafael Leao amper speelgelegenheid. De kwieke winger beleeft mindere dagen bij zijn club Milan en mocht ook op het WK in Qatar nauwelijks in actie komen. Hij is nochtans een van de grote Portugese talenten en wordt al heel lang gelinkt aan clubs als Real Madrid, Liverpool en Chelsea. Het valt moeilijk in te schatten welke rol hij zal spelen onder Martinez. Leao is de coming man van de Portugezen, maar kreeg nog maar weinig kansen om dat te laten zien.

Kane stoot Rooney van de troon

Ook in Engeland sneuvelde een record. In de overwinning tegen Italië (1-2) scoorde spits Harry Kane zijn 54^ste doelpunt voor The Three Lions en nam zo de koppositie in de topschutterstand aller tijden over van Wayne Rooney. De nog steeds maar 29-jarige spits van Tottenham deed dat wel via strafschop, wat hem ongetwijfeld liet terugdenken aan zijn misser op het WK in Qatar tegen Frankrijk. Deze keer ging de bal er wel in en zo werd het in de eerste helft nog 0-2. Italië kwam opzetten na de rust, mede omdat de Engelsen plots veel slordiger gingen spelen. Toen Luke Shaw in de slotfase nog rood pakte was het even paniek in de tent, maar verder dan de aansluitingstreffer kwamen de Italianen niet.

Uiteindelijk gingen de drie punten toch naar Gareth Southgate en zijn mannen. De Engelse bondscoach kon zo voor het eerst in zijn periode als T1 winnen van Italië, bij vier vorige confrontaties lukte dat niet. De zege is mooi meegenomen, want La Squadra Azzurra is zeker de sterkste tegenstander in de kwalificatiegroep. De moeilijkste horde lijkt dus al genomen.

Ook de wedstrijd tegen Oekraïne bracht Engeland tot een goed einde. De Engelsen wonnen simpel met 2-0 onder leiding van een sensationele Bukayo Saka die met een goal en een assist de wedstrijd voor de rust al in een beslissende plooi legde. Een sterke start van de kwalificatiecampagne dus voor de Engelsen met 6 op 6, die in 2024 revanche willen nemen voor de verloren finale van het vorige EK.