Een jaar geleden was Adrien Trebel nog een paria, vandaag is hij onmisbaar bij Anderlecht. Dit is het verhaal van een man wiens carrière een totaal andere wending kreeg.
In de 9e minuut van Anderlecht – Cercle Brugge is het zover: na amper vijf speeldagen heeft Adrien Trebel evenveel speeltijd vergaard als in de gehele campagne 2019/20. Drie grote evenementen hebben het meest erbarmelijke voetbalseizoen van Trebel getekend: de motie van wantrouwen van Vincent Kompany, zijn knieproblemen en de plotse stopzetting van de competitie.
Een jaar geleden werd het zwart voor de ogen van Trebel, vandaag voetbalt hij op een roze wolk. Met dank aan zijn ploegmaats. Op de eerste speeldag tegen KV Mechelen was de vertoning van paars-wit van zo’n bedenkelijk niveau dat Trebel zich in geen tijd kon opwerpen tot een onmisbare schakel op het middenveld. En intussen is hij uitgegroeid tot de man die de beslissing kan forceren met assists en doelpunten.
De voorbije tien jaar heb ik geen enkele andere speler zoveel tijd zien besteden aan wat ik de onzichtbare trainingen noem: voeding, vochtopname, blessurepreventie, fitnesstoestellen en sessies bij de kinesist.’
Zelfs Kompany is gecharmeerd en dat is op zijn minst gezegd een fameuze stunt. Toen het Brusselse icoon in de zomer van 2019 op Anderlecht neerstreek, voelde hij geen klik met Trebel. Vince stelde zich bovendien vragen over de technische kwaliteiten van de Fransman. ‘Ze zijn het niet over alles eens, verre van zelfs, maar tussen Kompany en Trebel is het respect altijd groot geweest’, zegt iemand uit de entourage van de speler. ‘Kompany is vanaf dag één duidelijk geweest. Adrien had volgens hem niet het juiste profiel om het voetbal te spelen dat hij wilde ontvouwen en hij heeft hem aangeraden om een andere club te zoeken. Dat kwam hard aan, maar hij kon de eerlijkheid van Kompany wel op prijs stellen. Kara kreeg hetzelfde discours te horen en vertrok meteen. Profvoetballers hebben doorgaans te maken met trainers die rond de pot draaien omdat ze schrik hebben om spelers te kwetsen.’
De 29-jarige Fransman klampte zich vast aan zijn eigen koppigheid en wilde vooral het ongelijk van zijn nieuwe sportieve baas bewijzen. In de periode waarin Simon Davies en Kompany elkaar aflosten als T1 stond Trebel zowaar een keer in de basis tegen Club Brugge. Peter Zulj en Albert Sambi Lokonga waren niet beschikbaar en er moest een vrijwilliger aangeduid worden om te depanneren. Anderlecht schoot die dag collectief tekort en Trebel ging mee kopje-onder. De week erop werd Trebel weer helemaal aan de kant geschoven.
Voetbalanalist Nordin Jbari nam het op voor Trebel en liet zich op de radio kritisch uit over de werkwijze van de club. ‘Wat Kompany en Anderlecht met Trebel doen, is degoutant.’
Grote werkethiek
Het was wachten op Frankie Vercauteren om de beste roodharige speler van de Jupiler Pro League in actie te zien – volgens Hein Vanhaezebrouck is Trebel zelfs de beste middenvelder in België – maar na een knieoperatie en een terugval verdween hij weer van het voorplan. ‘Hij zat in een moeilijke situatie, maar denk nu niet dat hij aan de grond zat’, zegt een persoonlijke vriend van Trebel. ‘Hij heeft mij vaak gezegd dat hij volwassen en ervaren genoeg is om te beseffen dat een carrière een opeenvolging is van opwindende en afgrijselijke momenten. Hij gaat uit van het principe dat je niet constant op topniveau kan presteren en dat inzinkingen onvermijdelijk zijn. Hij weet wat het is om de ene keer een schim te zijn van zichzelf en de andere keer in de spotlights te staan. Adrien zag het als volgt: in afwachting van een nieuwe kans moest hij het momentum grijpen om te bewijzen dat hij een plek in de basisploeg waard was.’
Jean-François Lenvain begeleidt een aantal spelers van Anderlecht en sporters uit andere disciplines en herinnert zich dat Trebel altijd in een goede afloop is blijven geloven. ‘Hij heeft sterke periodes afgewisseld met hachelijke gebeurtenissen bij twee grote clubs als Nantes en Standard. Er was dus meer nodig om hem uit balans te brengen. Van één ding is hij zich bewust: op het hoogste niveau beheers je vijftig procent van de parameters en over de vijftig andere heb je totaal geen controle. Je moet die eerste vijftig procent dus zo maximaliseren door een professionele houding aan te nemen.
‘De voorbije tien jaar heb ik geen enkele andere speler zoveel tijd zien besteden aan wat ik de onzichtbare trainingen noem. Denk maar aan voeding, vochtopname, blessurepreventie, fitnesstoestellen en sessies bij de kinesist. Tijdens de laatste interlandbreak kwam hij ’s morgens op Neerpede trainen en ging hij daarna meteen door naar Antwerpen om bij Lieven Maesschalck spierversterkende oefeningen te doen voor zijn knie. Hij is de tegenpool van voetballers die denken dat ze hun vak enkel van 9 uur tot 12 uur moeten uitoefenen. Trebel is de klok rond met zijn job bezig.’
Een andere vriend maakt de vergelijking met Sambi Lokonga om de eigenschappen van Trebel te omschrijven. ‘Adrien heeft een aantal wedstrijden de plaats van Sambi Lokonga ingenomen, die als een van de grootste talenten van de club wordt beschouwd. Maar wat heb je aan een Sambi? Hij straalt inderdaad veel klasse uit, maar dat is niet voldoende om te slagen op het hoogste niveau. Je moet veel ernst aan de dag leggen en engagement tonen. Wel, Trebel bezit al die kwaliteiten.’
Trebel wist goed genoeg dat de beperkingen van het fameuze trust the process van Kompany op een bepaald moment zouden opduiken.’
Enkele figuren uit zijn kennissenkring stellen vast dat Trebel dankzij zijn werkethiek weer op het veld staat. ‘Veel spelers kwijnen weg in een soort depressie wanneer hun trainer hen geen speelgelegenheid geeft. Adrien redeneerde anders. Hij zei: ik mag niet op een inspanning kijken, want ik moet gereed zijn mocht de situatie gunstig evolueren. Hij weet dat een perfecte training of een goede match voldoende kan zijn om het standpunt van de trainer om te draaien. Als je net dan een burn-out van zes maanden moet goedmaken, zal het gegarandeerd misgaan bij een comeback.’
Loon buiten categorie
Een andere metgezel van Trebel laat uitschijnen dat de Franse box-to-box zeker was van zijn stuk. Zelfs toen hij in de tribune moest plaatsnemen. ‘Hij wist goed genoeg dat de beperkingen van het fameuze trust the process van Kompany op een bepaald moment zouden opduiken. Hij had een uitgesproken mening over het gebrek aan metier in de ploeg. Hij dropt te veel jongeren ineens in de ploeg. Dat gaat niet werken.’
‘Vorig seizoen telde de ploeg te weinig leiders om al het jonge geweld te omkaderen. En wie zou dit seizoen de leiding nemen na het vertrek van Nacer Chadli, Kemar Roofe en het afhaken van Kompany? Die kwestie heeft Kompany wellicht aangespoord om Adrien opnieuw in de ploeg te introduceren. Tot grote tevredenheid van Landry Dimata en Sambi Lokonga, die in hem een grote broer zien.’
‘Het siert Adrien dat hij zonder revanchegevoelens zijn plaats in de ploeg heeft ingenomen, maar hij is er wellicht fier op dat hij Kompany op andere gedachten heeft gebracht. Ik kan mij inbeelden dat Kompany er aanvankelijk van uitging dat hij geen behoefte had aan een type-Trebel. Hem opstellen was geen vereiste om het project te doen slagen. Tot de match in Mechelen was dat het uitgangspunt van Kompany. Zijn trots, zijn koppigheid en zijn ego stonden een koerswijziging in de weg. En hij wilde zichzelf niet tegenspreken. Maar door de hiaten die in Mechelen aan de oppervlakte kwamen, stond hij plots met de rug tegen de muur. En nu merkt hij dat de aanwezigheid van Trebel een positieve invloed heeft op de slaagkansen van het project.’
De dag na het debacle van Mechelen nam een B-ploeg van Anderlecht het in een oefenmatch op tegen Mechelen. Een ontketende Trebel legde in die match de basis van zijn terugkeer in het type-elftal. En dat was de zoveelste episode van een feuilleton dat al meer dan een jaar iedereen op Neerpede en in het Lotto Park in spanning houdt. In eerste instantie vroeg Anderlecht tien miljoen euro voor Trebel en inmiddels is de prijs naar nul euro gezakt…
Door Trebel gratis te laten vertrekken zou het financieel geplaagde management een kleine negen miljoen euro uitsparen. Oftewel het equivalent van de 36 maanden loon die ze hem nog moeten uitbetalen. Er was sprake van een exotische bestemming in het Midden-Oosten, maar die deal werd opgeblazen door de knieproblemen van Trebel.
Kompany merkt nu dat de aanwezigheid van Trebel een positieve invloed heeft op de slaagkansen van het project.’
Deze zomer waren er geruchten over een terugkeer naar Nantes, de club waar hij in het verleden al tien jaar had vertoefd. Mogelijk werd die piste verlaten omdat de Fransen niet kunnen tippen aan het huidige contract van Trebel. ‘Adrien heeft die enorme salarisverhoging niet gevraagd’, zegt iemand uit de entourage van Trebel. ‘Hij was zelf verrast toen hij aan die financiële voorwaarden zijn contract mocht verlengen. Zijn loon is naar Belgische normen buiten categorie. Marc Coucke wild een statement maken. Hij wilde aan de supporters tonen dat hij bereid was om een grote inspanning te leveren om de beste speler aan boord te houden.’
Geanimeerde debatten
Lenvain heeft nooit geloofd dat Trebel zou vertrekken. Niet gisteren en morgen ook niet. ‘Hij is echt gelukkig in Brussel. Zijn vrouw heeft snel werk gevonden als medisch secretaresse in een rusthuis. Ze zijn goed gesetteld in Beersel, net buiten Brussel, en het trainingscentrum is vlakbij. Hun zoon Eden is hier geboren en dat is in hun ogen geen onbelangrijk detail. Ze kunnen zich op dit moment geen leven in het Midden-Oosten voorstellen. En ik heb een vermoeden hoe de geruchten over een terugkeer naar Nantes ontstaan zijn. Toen ik twee jaar geleden met hem bij FC Nantes was, kon ik alleen maar vaststellen dat die club zijn tweede thuis was. Hij kende er iedereen nog: de dame die de was deed, de kok,… Volgens mij heeft hij vorig seizoen nooit overwogen om Anderlecht te verlaten en ik zie niet in waarom hij deze keer wel zou willen vertrekken.’
In de wandelgangen wordt er gefluisterd dat er geregeld felle discussies zijn tussen Kompany en Trebel. ‘Het zijn twee keikoppen, twee gasten met een sterk karakter die weigeren toe te geven dat ze eens ongelijk kunnen hebben! Ze debatteren regelmatig met elkaar over tactiek omdat ze alle twee gepassioneerd zijn door dat aspect van het voetbal. Maar tussen hen is er altijd wederzijds respect geweest. Het is geen toeval dat Kompany hem nooit heeft verboden om met de A-kern te trainen, zelfs al maakte hij geen enkele kans om er in het weekend bij te zijn. Kompany heeft Trebel nooit tegengewerkt in zijn job.’
De laatste clash tussen de twee mannen dateert alweer van aan het begin van de lockdown. De directie en Kompany vroegen aan de spelers om een maand salaris en een deel van hun tekenpremie op te geven. De tweede eis was voor Trebel een brug te ver. ‘Dat voorval werd verkeerd geïnterpreteerd en daarna verkeerd weergegeven in de media’, zegt een getuige. ‘Adrien vindt dat het bestuur slecht gecommuniceerd heeft en dat ze Kompany gebruikt hebben om hun doel te bereiken. Het kwam allemaal heel stuntelig over en dat zinde hem niet. Maar hij was zeker niet gekant tegen een grote financiële geste. Als ze hem gevraagd hadden om 200.000 euro te schenken aan een ziekenhuis voor de aankoop van medische apparatuur, dan had hij die som binnen de 24 uur op tafel gelegd. Zeker weten.’
‘Trebel is de wegkapitein van Souliers du Coeur’
Jean-François Lenvain is een van de spilfiguren van de operatie Souliers du Coeur. Die organisatie werd te midden van de coronacrisis gelanceerd om instellingen bij te staan die zich inzetten voor daklozen, senioren, mensen met een fysieke handicap, enzovoort. Een tachtigtal actoren uit de voetbalwereld meldden zich aan als vrijwilliger en Adrien Trebel is sinds het begin een van de meest bedrijvige activisten van de beweging.
‘Hij ging meteen akkoord om deel te nemen aan onze acties’, aldus Lenvain. ‘De miserie die hij op straat zag, deed hem terugdenken aan zijn jeugd. Hij had het toen niet makkelijk, want hij kwam zeker niet uit een welgesteld milieu!’
‘Vooral onze eerste gezamenlijke acties voor Souliers du Coeur lieten een diepe indruk op mij na. Op een dag trokken we naar het Voorplein in Sint-Gillis om er daklozen te ontmoeten en de natuurlijke manier waarmee Trebel met die mensen omging greep mij meteen aan. We zaten in volle crisis, in een klimaat waarin iedereen in paniek sloeg. En wat deed Adrien? Hij ging op de grond zitten en mengde zich tussen een aantal ontredderde daklozen die een voedselpakket kwamen halen.’
‘In feite is Adrien dé wegkapitein van het hele project. In zes weken tijd hebben we bijna 75 acties opgezet om beschermend materiaal, handgel, voedselpakketten en spelletjes uit te delen aan de allerarmsten, in woonzorgcentra en in ziekenhuizen. Adrien nam deel aan een twintigtal evenementen en daarmee was hij de speler die het meest actief was binnen de organisatie.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
