Het verval van Anderlecht: ‘Als het opnieuw fout loopt, is de revolutie compleet’

Na een val komt de wederopstanding. Maar dat wordt bij RSC Anderlecht geen sinecure. ‘Ik wil niet in de schoenen van Jesper Fredberg staan’, zegt de Anderlechtwatcher van La Dernière Heure.

Anderlecht heeft er een tumultueus seizoen opzitten, dat een paar weken geleden eindigde in een nachtmerrie. Paars-wit speelde tegen AZ Alkmaar een 2-0-voorsprong kwijt en zag een Europese halve finale door de vingers glippen. In de competitie verloor het op de slotspeeldag in eigen huis van KV Mechelen en greep het naast de Europe play-offs . Zo’n lage eindnotering is voor Anderlecht geleden van 1937. Daarbovenop is het zijn spelmaker Yari Verschaeren nog maanden kwijt door een kruisbandletsel.

De laatste maanden keert de harde kern van Anderlecht zich almaar feller tegen het duo Marc Coucke – Wouter Vandenhaute, respectievelijk hoofdaandeelhouder en voorzitter van de Brusselse club. Volgens Yves Taildeman van La Dernière Heure, die Anderlecht al 30 jaar volgt, staan zij samen met sportief directeur Jesper Fredberg voor een cruciale transferperiode.

Had u dit dramatische seizoenseinde als Anderlecht-expert zien aankomen? 

Yves Taildeman: Absoluut niet. In Anderlecht zijn er wel wat meer crisissen geweest, maar daar kwam de club telkens sterker uit. In de tijd van Roger Vanden Stock en Herman Van Holsbeeck werden slechte prestaties goedgemaakt met een fikse overwinning. Dat gebeurde dit seizoen niet.

Bij de start van het seizoen waren er al twijfels. Maar het kon ermee door, dankzij onder meer de Europese kwalificatie tegen Young Boys Bern. En de jonge Fábio Silva scoorde aan de lopende band. Maar vanaf oktober werd snel duidelijk dat het systeem van coach Felice Mazzu niet werkte. Bovendien werd de sfeer verpest door enkele koppige karakters, met name Silva, Wesley Hoedt en Sebastiano Esposito. Je voelde aan alles dat het fout zat. Het seizoen viel niet meer te redden. Brian Riemer probeerde er opnieuw wat schwung in te brengen, maar tevergeefs.

Naarmate de competitie op haar einde liep, richtten de supporters zich steeds meer tot Marc Coucke en Wouter Vandenhaute. Terecht?

Taildeman: Anderlecht is al vijf jaar op de sukkel. Het begon met Marc Coucke die de club kocht en mensen van Oostende meenam. Er werden toen zo veel foutieve beslissingen genomen. Couckes grootste fout was zich mengen in de transfer van Bubacarr Sanneh, in 2018. (De Gambiaanse verdediger kostte 8 miljoen euro maar bleek een miskoop.)

Vandenhaute heeft natuurlijk ook enorme fouten begaan. Eerst door Frank Vercauteren de uitgang te wijzen omdat die niet langer met Vincent Kompany door één deur kon. Hetzelfde gebeurde later met Kompany zelf, terwijl die net enorm aan het groeien was als trainer. Als je dan ziet wat er nog volgde: Felice Mazzu, de dubieuze transfers van Ishaq Abdulrazak en Nilson Angulo voor meer dan vier miljoen euro en de affaire-Jean Kindermans… Voor de supporters was de maat vol.

De nieuwe sportief directeur of ‘CEO Sports’, de Deen Jesper Fredberg, lijkt wel wat krediet te krijgen van de supporters. Hij toont dat hij niet terugdeinst voor verandering. Is hij de juiste man op de juiste plaats?

Taildeman: Het is nog te vroeg om hem te evalueren. Tijdens zijn eerste transferperiode overtuigde hij niet meteen. Zo slaagde hij er niet in Tolo Arokodare (nu KRC Genk, nvdr) en Harry Toffolo binnen te halen. Fredberg zal de komende transferperiode niet veel fouten mogen maken. Hij en Riemer zijn de volgenden tegen wie de supporters zich zullen keren. Hij toont wel dat hij wil slagen. Nu is hij bijvoorbeeld een volledige staf aan het samenstellen op maat van Brian Riemer. Die wil vooral mensen om zich heen die achter zijn beslissingen staan. Al heb ik daar wel bedenkingen bij. Het is soms goed dat een trainersstaf wat tegenstribbelt. Dat zal nu niet het geval zijn. Neem nu die nieuwe keeperstrainer, Javier Melchor. Indien ik moest kiezen tussen iemand die nog niet al te veel heeft bewezen of een Erwin Lemmens, die met spelers als Thibaut Courtois samenwerkte, dan zou ik het wel weten. Maar Melchor zal Riemer waarschijnlijk minder vaak tegenspreken.

De spelers moeten het natuurlijk nog wel afmaken op het veld. Wat zit er op dat gebied aan te komen? 

Taildeman: Jan Vertonghen blijft sowieso. Hij gaf al aan dat Anderlecht zijn laatste club is. Zeno Debast en Bart Verbruggen zijn twijfelgevallen. Voor hun ontwikkeling zou het beter zijn nog een jaartje te blijven, maar bij een goed bod kan Anderlecht niet weigeren. Ondanks de nieuwe kapitaalinjectie van Coucke en Vandenhaute is het financieel onmogelijk om sterk in te kopen. De aanpak van Union Sint-Gillis hanteren zou ideaal zijn: goedkope maar goed renderende spelers aantrekken. Grote namen zijn te duur voor Anderlecht. Ze hebben minstens twee vleugelverdedigers, twee middenvelders én een nieuwe spits nodig. De transfers moeten dus meteen voltreffers zijn. Ik zou niet in Fredbergs schoenen willen staan.

In de veronderstelling dat Fredberg enigszins slaagt: wat zijn realistische doelstellingen voor Anderlecht? 

Taildeman: Ik ben niet erg optimistisch over de toekomst. Als het opnieuw fout loopt, zal iedereen in de klappen delen en de revolutie compleet zijn. De supporters zullen blijven vragen om Vandenhautes ontslag.

Anderlecht moet ambitie tonen. Een nieuwe titel zit er niet meteen in, maar volgend seizoen moeten ze gewoon de Champions’ play-offs halen en dat Europese ticket veiligstellen. Als dat lukt, zal er op korte termijn om een titel worden gevraagd. Ook de Belgische beker kan soelaas bieden.