Het perfecte parcours: wordt Antwerp FC met coach Van Bommel straks kampioen?

Antwerp heeft al een uitstekend parcours afgelegd in de Champions Play-off. Mede dankzij seizoensrevelatie Arthur Vermeeren en de ‘Italiaanse’ coach Mark van Bommel.

Mark van Bommel, met opgestroopte mouwen langs de zijlijn, lacht zijn tanden bloot. In een kolkende Bosuil heeft Antwerp net zijn Brugse rivaal verslagen. Na een rampzalig matchbegin volgde toch nog een euforisch einde.

Dat de situatie nog werd omgekeerd kwam mede door een vroegtijdige ingreep: de Nederlandse coach verving de jonge Mandela Keita op het middenveld door Calvin Stengs, een woelwater en ook offensiever ingesteld. Ook de vervangingen die de Brugse coach Rik De Mil doorvoerde, speelden een rol: bij elke wissel zakte de gemiddelde leeftijd van zijn ploeg een beetje.  

Nochtans hadden de trainers niet alles voorzien. Van Bommel geeft het al lachend toe: ‘Ik vraag me af wat hij daar deed in de grote rechthoek. Hij hoorde daar helemaal niet te zijn.’ Hij, dat is Arthur Vermeeren, verdedigende middenvelder en revelatie van dit kampioenschap. Vermeeren stond op de juiste plaats, aan de rand van het strafschopgebied, om zijn eerste goal bij de profs te maken en Antwerp op de valreep de drie punten te schenken tegen Club Brugge.  

Dat Vermeeren daar niet hoorde te zijn, komt omdat Mark van Bommel heel nauwgezet te werk gaat. ‘Soms zeg ik tegen Mark dat hij een Italiaanse coach is’, zei Mark Overmars grijnzend in Het Laatste Nieuws. ‘Iedereen moet precies op zijn plaats staan, hij is daar erg op gefocust.’

Door die aandacht voor structuur wist Antwerp sinds januari al vijftien keer de nul te houden. Sinds Vermeeren in de ploeg kwam, tijdens een bekerwedstrijd bij de buren uit Beveren, incasseerde The Great Old slechts 17 goals in 26 wedstrijden, alles competities bij elkaar. Het zijn ‘Italiaanse’ cijfers, te danken aan de inbreng van een middenvelder met Spaanse allure.  

Veel ervaring

Een belangrijke factor daarbij zijn zeker de invloeden die Van Bommel in zijn carrière heeft ondergaan. Hij maakte als middenvelder uiteenlopende stijlen mee, die hij moest leren begrijpen en waaraan hij zich natuurlijk telkens moest aanpassen. Hij werd Europacupwinnaar met het speelse Barça onder Frank Rijkaard, speelde met Bayern de finale van de Champions League onder de hoede van de zeer gestructureerde Louis van Gaal, en bracht ook nog eens anderhalf seizoen door in Italië, bij het vrij oude AC Milan dat onder de pragmatische coach Massimiliano Allegri toch nog kampioen werd.

Het was een memorabel laatste avontuur in het buitenland. ‘We hadden een ploeg die al behoorlijk op leeftijd was en wisten heel goed hoe we konden winnen wanneer we er niet in slaagden om goed te spelen’, blikte hij bij Eleven terug in het begin van het seizoen. 

Is dat avontuur een inspiratiebron voor zijn Antwerp? Onder de Nederlander geeft stamnummer 1 in elk geval de indruk een heel sluwe ploeg te zijn. Zoals een acteur die alle rollen aankan en zich makkelijk aanpast aan het scenario van de dag. Soms speelt Antwerp agressieve pressing om de opbouw van de tegenstander te hinderen, voor het terugplooit en op de counter mikt.

Maar het kan de bal ook vlot laten rondgaan door de precieze passes van Toby Alderweireld om te combineren met Vermeeren en Stengs of om direct de sterke Vincent Janssen te zoeken, die indrukwekkend is in het duel en met de rug naar het doel. Het team lijkt de luxe te hebben om naar believen zijn weg richting het vijandelijke doel te kiezen. Zeven doelpunten in drie matchen: het is tegenwoordig vooraan dat het Antwerpse bolwerk indruk maakt.  

En vooral: The Great Old straalt verbluffend veel fysieke en atletische kracht uit. Daarmee kan Antwerp zowel Union in het kleine Dudenpark versmachten als zijn andere concurrenten uitputten op de grote vlakte van de Bosuil. De race naar de titel is vermoeiend, maar dit Antwerp lijkt de longen te hebben om ze tot een goed einde te brengen.

Met een Hollands accent maar een Italiaanse look.