Geert Smets
‘Het grootste probleem van het Belgisch voetbal is het gebrek aan solidariteit’
‘Een BeNeLiga is kortetermijndenken. Je zou haast denken dat Bart Verhaeghe Club Brugge zo snel mogelijk zo groot mogelijk wil maken om het dan met zoveel mogelijk winst aan een Chinees te verkopen.’ Commercieel manager Geert Smets stoffeert de discussie over de toekomst van het Belgisch voetbal.
Een BeNeLiga zou Club Brugge dus zo’n 10 miljoen euro extra opleveren. Hun budget zou daardoor kunnen stijgen van 100 naar 110 miljoen euro. Zouden ze er daardoor meer kans maken tegen Paris Saint-Germain, dat met een budget van zo’n 660 miljoen euro werkt? Neen, zeker? Die tien procent meerwaarde die een BeNeLiga hen zou kunnen opleveren, zou het verschil niet maken. In verhouding tot wat er op internationaal niveau gebeurt, is dat niet meer dan een druppel op een hete plaat.
En zou Club Brugge in een BeNeLiga nog wel evenveel winnen als in de Jupiler Pro League? Want daar gaat het Club Brugge, Anderlecht en Standard om: winnen. Dat zagen we dit seizoen duidelijk bij Anderlecht met ’the project’ onder leiding van Vincent Kompany. Hun enige project is en blijft het winmodel: elke week winnen. Alleen dat stelt hun supporters tevreden. Maar gaat Club Brugge in een competitie met onder meer Ajax nog kunnen zeggen: ‘Wij zijn de grootste, de beste en de mooiste’? Ik vrees voor hen van niet. Gaan ze dan nog zoveel volk trekken? Want wat willen hun fans? Kampioen spelen of structureel als derde eindigen? Niet te vergeten: er komt meer volk kijken naar de eigen competitie dan naar Europese wedstrijden. Voor de fans is de eigen competitie heilig.
Maar vooral: als er acht Belgische clubs naar de BeNeLiga vertrekken, laten ze hier een kerkhof achter. Dan veeg je de rest gewoon weg. Dan is al de rest tweede klasse. Hoeveel jobs in het voetbal zouden er dan verloren gaan? Een duizendtal? En wat zou dat betekenen voor die acht steden zonder topvoetbal, voor de ontwikkeling van de jeugd, voor de commercie en voor de abonnementen op digitale tv in die regio’s?
Met een BeNeLiga slaan de topclubs in één keer het hele middenveld weg, dan ontstaat er een gigantische kloof en dan vraag ik mij af: waar gaan ze dan hun Hans Vanakens en hun Simon Mignolets halen, jongens die gekweekt werden bij middenmoters?
Dat is toch ook niet onbelangrijk? Kijk naar hoe Ajax het tegenwoordig met succes doet: ze haalden enkele jaren geleden de tien beste spelers bij middenmoters als Willem II en ADO Den Haag weg, zijn daarmee beginnen te bouwen en pakten zo de vetpotten van de Champions League. Hoe gaat Club Brugge dat doen als het geen spelers meer uit de eigen competitie kan halen?
Het grootste probleem van het Belgisch voetbal is het gebrek aan solidariteit.
Een BeNeLiga is kortetermijndenken. Je zou haast denken dat Bart Verhaeghe Club Brugge zo snel mogelijk zo groot mogelijk wil maken om het dan met zo veel mogelijk winst aan een Chinees te verkopen.
Zie wat er in het handbal is gebeurd: tien jaar BeNeLiga leverde daar nul euro extra inkomsten op. Er is zelfs nog geen gemeenschappelijke sponsor.
Er is een groot gebrek aan solidariteit in het Belgisch voetbal. Dat is het grootste probleem.
Waarom kiezen voor een kleine schaalvergroting die alles kapot maakt? Wat er moet gebeuren is juist het tegenovergestelde: de eigen competitie sterker maken. Tenslotte speelt Club Brugge kampioen omdat het in de Belgische competitie mag meedoen. Waarom niet zoals in Nederland voor de competitie gemeenschappelijke sponsors zoeken?
Waarom die egoïstische reflex van vijf clubs die zich uitroepen tot de G5? De Grote Vijf? Ik ken geen andere sector waar zoiets gebeurt. De G5, dat zijn toch de eerste vijf in de eindrangschikking elk jaar? Daar organiseer je toch elk seizoen een officiële competitie voor? Zo’n G5, dat zie ik alleen in België. Dat is toch iets raars?
Ik zie ook nergens elders een competitie zoals die 1B bij ons: met acht ploegen die minstens vier keer tegen elkaar spelen, waar er van het begin tot het einde stress is van boven tot onder en waar er geen plaats is voor de ontwikkeling van jonge spelers. Dat zie ik bijvoorbeeld niet in Kroatië, een land van maar zes miljoen inwoners dat toch vicewereldkampioen is. Ik zie dat ook niet in Scandinavië. Nergens zie ik dat. Waarom doen wij dat? Ik vraag mij af: wat is er eigenlijk fout met twee reeksen van achttien ploegen, met in de eerste alleen profploegen en in tweede een mix van profploegen en van amateurploegen?
Voetbal is een piramidespel, het grootste piramidespel dat er bestaat. Als je een stuk uit de piramide wegneemt, is de piramide kapot. Dat de top eens begint met de helft van zijn Europese centen te investeren in de eigen competitie, in het hele Belgische voetbal, van de eerste klasse tot en met de vierde provinciale! Iedereen moet er beter van worden. Niet alleen de top van de piramide, ook de basis van de piramide moet zuurstof krijgen.
Natuurlijk, de wortels van het probleem zijn de overaccentuering en de overbetaling op Europees niveau. Het verhaal van de Champions League, de budgetten die spectaculair toenemen en voor onevenwicht zorgen in de nationale competities. Het kampioenenbal is niet meer het bal van de kampioen van elke nationale competitie. Het is het bal geworden van een top twee à top drie die zich door de inkomsten van de Champions League in de eigen competitie afscheidt van de rest. De rest doet niet meer mee. Dat is de fout van de UEFA.
Wij gaan toch niet dezelfde fout maken?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier