‘Het beleid in vrouwenvoetbal is veelal beperkt of kunstmatig’

Columniste Imke Courtois heeft het deze week over het voorbije seizoen in de Super League, maar blikt ook al vooruit naar de opdrachten en taken die de verschillende clubs te wachten staan. Wie doet wat en waarom?

Paars-wit viert feest. Enkele weken geleden bereikten de troepen van Vincent Kompany het beloofde play-off 1-land, kaapte Genk een extra Europees ticket weg naar de top vier en viert Patrick Wachel samen met zijn meisjes de vierde Belgische titel op een rij alvorens hij de fakkel doorgeeft aan Johan Walem.

Anderlecht domineerde moeiteloos: het maakte evenveel doelpunten als Tottenham en Everton samen, in elf wedstrijden minder, en doelvrouw Justien Odeurs moest zich slechts vijf keer teleurgesteld omdraaien. Met nog twee speeldagen te gaan, kan de Brusselse club niet meer ingehaald worden.

De vreugde kleurt paars-wit, terwijl OH Leuven, KAA Gent en Standard vechten voor plaats twee. Club YLA staat ietwat troosteloos op de vijfde plaats, maar smeedt ongetwijfeld plannen voor volgend seizoen.

Tessa Wullaert verliest Tine De Caigny aan Hoffenheim maar krijgt Ella Van Kerkhoven in de plaats. Jarne Teulings vertrekt dan wel naar het Noorden en een onfortuinlijke Kassie Missipo integreert maandenlang de nieuwe kruisband, de hegemonie van Anderlecht zal ook volgend jaar niet in het gedrang komen.

Hoewel… Leuven heeft zijn Yellow Flames, Club Brugge gaf al een tijdje geleden hun dames een eigen – en doordacht – merk (YLA), Gent wist talent te vinden in Nederland en Charleroi trok Aline Zeler aan als coach. Wie zet welke stap en waarom?

De verhoogde zichtbaarheid dankzij de televisie-uitzendingen, in combinatie met de groeiende populariteit schudt heel wat clubs wakker. Visibiliteit vraagt om branding en op z’n minst aantrekkelijk voetbal. Aantrekkelijk voetbal vraagt om kwaliteit wat op zijn beurt gerealiseerd kan worden door alle goeie speelsters op te kopen óf door de implementatie van een goede structuur, korte- én langetermijnvisie. Wie zet welke stap en waarom?

Welwillende Walem bekleedt volgend jaar – net als voorganger Patrick Wachel – de rol van coach én van technisch directeur. Verplaatsingen vastleggen, sandwiches bestellen, trainingen afwerken, wedstrijden coachen en een visie uitschrijven. Zebra Zeler zal haar overvloed aan ervaring moeten overbrengen op een ploeg die nog maar pas op het hoogste niveau mag meespelen, terwijl Zulte Waregem, Genk en Aalst vooral speelsters naar zich toe proberen te trekken. Een paringsdans waar hopelijk niet alleen bankzitters en lokale speelsters op af stappen, maar waar ook een project als ultieme verleiding wordt gebruikt. Grote Guidi – de nieuwe coach van de Luikse vrouwen – dient de leegloop bij Standard te beperken en zal zich in een sneltempo moeten omscholen tot coach van een vrouwenploeg. Wie zet welke stap en waarom?

Het is een vraag die elk beleid binnen elke club zich elk jaar opnieuw moet stellen. Alleen… is het beleid veelal beperkt, kunstmatig of vanuit een ‘politiek’ onmogelijke positie. Het is bovendien een vraag die alleen kan worden beantwoord aan de hand van een visie. Al… is de visie soms zoek of reikt ze niet verder dan één seizoen of de A-ploeg. Bestuursleden worden gebundeld in één lichaam die in vele gevallen zeven taken tegelijkertijd moet vervullen. De echo van de stem in de lege vergaderzaal, waar er ongetwijfeld nagedacht wordt over het waarom, geldt als brainstorm. Om dan uiteindelijk weer te stranden bij de beperkte middelen. Anderlecht is kampioen, geeft het jonge talent perspectief en vormt een degelijk uithangbord voor de groeiende aandacht. Maar vergeet niet: wie zet welke stap en waarom, want elk huis zonder fundament stort in.