Harry Kane wil met Engeland het EK winnen: ‘Ik wil altijd de beste zijn’

Op het vorige EK verloor Engeland de finale tegen Italië na strafschoppen. Dit keer wil topspits Harry Kane zijn land wél de Europese titel bezorgen. ‘Mijn hele carrière lang hebben mensen gedacht dat ik niet goed genoeg was.’

Harry Kane (30) is spits bij de Duitse topploeg Bayern München en draagt de kapiteinsband bij het Engelse nationale elftal. Tijdens zijn eerste seizoen bij Bayern scoorde hij 36 doelpunten in de Bundesliga. Kane zegt zich ongeveer alle 400 goals uit zijn carrière te herinneren. Hoe hij scoorde, waar zijn teamgenoten en tegenstanders stonden, wat er door zijn hoofd ging. ‘Geef mij de match en het doelpunt en ik kan vertellen wat er gebeurde.’

Wat is belangrijker om een doelpunt te scoren: talent of training?

Harry Kane: Kunnen scoren is een beetje aangeboren. Je moet aanvoelen dat er zich een kans zal voordoen, en soms zie je dat sneller dan iemand anders. Ik heb alleen oog voor de bal. Ik zie de keeper nauwelijks, hooguit de kleur van zijn T-shirt vanuit mijn ooghoek. Op de een of andere manier voel ik hem wel bewegen. Tegelijk heeft scoren meer met training te maken dan met talent.

Wat is de sleutel om te scoren?

Kane: Het eerste balcontact is enorm belangrijk. Het schot op doel is louter het eindproduct. Veel spitsen missen kansen omdat hun eerste balcontact niet goed genoeg is.

Is het dan niet het schot dat bepaalt of je zult scoren?

Kane: Het draait om tijd. Als ik de bal op de perfecte plaats voor me krijg, win ik daar één seconde mee. Dat geeft me tijd om me op het schot te concentreren en een gecontroleerde trap te spelen. Het creëert opties. Ik kan naar de keeper kijken en beslissen hoe ik wil schieten.

De Duitse voetballegende Franz Beckenbauer trapte de bal als kind ontelbare keren tegen de muur van het huis. Hoe hebt u geoefend?

Kane: In Engeland hebben we plastic planken, Bounce Boards, die vaak bij voetbaltrainingen gebruikt worden. Je zet ze op het veld en schiet er tegenaan. Als tiener oefende ik ermee wanneer ik niemand kon vinden die na een training nog verder wilde doen. Eén harde trap en je bent vertrokken. Als je dat vaak genoeg oefent, word je heel snel.

Dat klinkt een beetje obsessief.

Kane: Dat was het ook. Ik had een heel goede coach bij Tottenham in de U15, Bradley Allen. Na elke training bleven we op het veld en trainden we met z’n tweeën verder. Hij was vroeger zelf ook een spits en we oefenden iedere denkbare afwerksituatie: een voorzet, afstandsschot, schot van dichtbij, kopbal. Ik was echt bezeten door die oefeningen.

U omschrijft één specifiek moment in uw leven als een sleutelmoment. Toen u acht jaar oud was, vertelde uw vader u dat FC Arsenal u niet meer nodig had. Hoe voelde u zich toen?

Kane: Ik was gekwetst. Maar ik herinner me vooral hoe goed mijn vader reageerde. Hij stelde me niet teleur, sloeg een arm om me heen en zei: ‘We proberen het opnieuw en zullen nóg harder trainen. Tot we een nieuwe club vinden.’

Waarom was uw vertrek bij Arsenal zo’n belangrijk moment?

Kane: Ik denk dat ik toen veel doorzettingsvermogen heb ontwikkeld. Dat heeft de basis gevormd voor mijn carrière. Een enorme drive. Ik wilde de mensen bij Arsenal bewijzen dat ik goed genoeg was. Ik wilde het aan mezelf bewijzen. Ik wilde het aan iedereen bewijzen. Het brandt als een vuur in mij.

Nog altijd? Na honderden wedstrijden en doelpunten als profvoetballer is het waarschijnlijk vooral het succes dat u nu drijft.

Kane: Het brandt nog steeds. Niet alleen door Arsenal, mijn hele carrière lang hebben mensen gedacht dat ik niet goed genoeg was. Als negentienjarige werd ik door Tottenham uitgeleend aan de tweede divisie en daar zat ik meestal op de bank. Het was de vierde uitleenbeurt in twee jaar tijd. Sommige mensen twijfelden of ik wel geschikt was voor de Premier League. Het heeft me goed gedaan, want ik moest wel alles geven. Ik werkte naar mijn kans toe. Ik wist dat als die eenmaal zou komen, ik ze met twee handen zou grijpen.

U beschreef hoe belangrijk instinct en training zijn voor een spits. Welke rol speelt het omgaan met druk en tegenslag?

Kane: Als je een kans mist, mag dat nooit je zelfvertrouwen raken. Het geloof in jezelf moet zo sterk zijn, dat je op dat moment denkt: ‘Geef mij die bal, dat ik hem in dat doel schiet!’ Dat klinkt misschien egoïstisch, maar dat is belangrijk voor een aanvaller.

Kun je dat zelfvertrouwen trainen?

Kane: Ja, door je volledig voor te bereiden op elke situatie, op elke toevalligheid.

Hoe kun je je voorbereiden op toevalligheden in het voetbal?

Kane: Ik visualiseer matchsituaties. Ik denk concreet aan de volgende match en beeld mij in welke situaties op mij af kunnen komen en welke kansen ik tegen die tegenstander kan krijgen. En dan zie ik hoe ik na een hoekschop van rechts richting doel zal koppen, waar ik zal staan, enzovoort.

Hoe moeten we ons dat voorstellen? Zit u voor het fluitsignaal stil en met gesloten ogen in de kleedkamer?

Kane: Dat hoeft niet met gesloten ogen en ook niet net voor de match. Soms zit ik uren voor de match thuis, ontspan ik mij, luister ik muziek en stel ik me de mogelijke situaties voor. Ik probeer te voorspellen wat er komt zonder te weten wat er komt.

Bereidt u zich ook op andere manieren voor op een match?

Kane: Ik geloof in routines, vroeger nog meer dan nu.

Wat voor routines?

Kane: Ik oefende acht of negen jaar lang na elke laatste training twintig strafschoppen, telkens in een andere hoek. Dat gaf me zelfvertrouwen. Zonder die strafschoppen wilde ik niet naar een match. Ondertussen weet ik dat het ook zonder zou lukken. Dat moest ik eerst gewoon aanvaarden.

Hoe gaat u om met een gemiste kans? Hoe vermijdt u dat zoiets uw zelfvertrouwen niet schaadt?

Kane: Door er elke keer een positieve draai aan te geven.

Wat is er positief aan een misser?

Kane: Op het eerste gezicht niets. Ik heb dit seizoen bij Bayern ondanks mijn doelpunten ook een paar kansen gemist. Maar elke keer als ik mis, bedenk ik mij dat ik onmogelijk twee zulke kansen zal laten schieten. Het is belangrijk om rustig te blijven. Begin niet te zweven na doelpunten, verlies de moed niet na missers.

Is er zo’n misser in uw carrière die nog altijd pijnlijk is?

Kane: De strafschop voor Engeland tijdens het wereldkampioenschap van 2022 in Qatar, in de match tegen Frankrijk. We gingen toen met een goed gevoel naar het wereldkampioenschap en geloofden dat we wereldkampioen zouden worden.

Engeland verloor toen in de kwartfinale tegen Frankrijk met 1-2. U kon wel met een strafschop de 1-1 gelijkmaker maken, maar u miste kort voor het einde de kans om opnieuw gelijk te maken met een strafschop.

Kane: Geef mij 51 strafschoppen en ik scoor er 50. Dat komt doordat ik daar goed op voorbereid ben. Voor de match denk ik altijd na over waar ik wil schieten bij een strafschop en wat ik zal doen als er een tweede volgt. Dat ik toen over het doel schoot, maakt het nog erger. Het belangrijkste is dat de keeper moet bewegen. Het is nog altijd pijnlijk en ik weet dat dat gevoel waarschijnlijk nooit zal verdwijnen.

Hoe gaat u daarmee om?

Kane: Ik moest eerst voor mezelf uitmaken wat er fout is gelopen. Ik was voorbereid en wist waar ik wou schieten. Dat is goed. Ik veranderde niet van gedachten op het laatste moment. Ik heb het schot gewoon niet goed uitgevoerd. Dat is pijnlijk, maar ik kan het aanvaarden.

Vooral uw foto stond de volgende dag op de Engelse voorpagina’s.

Kane: Dat heb ik allemaal niet gezien. Ik had afstand nodig na de match. Mijn vrouw en ik zijn die dag nog vanuit Qatar op reis vertrokken naar een eiland. We hebben een waterbungalow gehuurd. Ik heb mijn gsm uitgezet en enkele dagen niet bekeken. Ik heb me volledig afgezonderd en alleen tijd doorgebracht met mijn gezin. Als ik elke krantenkop had gelezen of op Instagram en Twitter was beginnen scrollen, zou ik gek geworden zijn.

U zei eens dat David Beckham uw voorbeeld is. Hij werd na het wereldkampioenschap van 1998 de zondebok van het land. Engeland verloor toen van Argentinië. Beckham kreeg een rode kaart in die wedstrijd en veel mensen waren woedend op hem. Heeft u na Qatar over dat voorval gesproken?

Kane: Nee, maar Beckham is een goed voorbeeld. Als je carrières van grote voetballers bekijkt, ontdek je bijna altijd ook grote nederlagen. Dat is gewoon de realiteit in onze sport. Hoe ze ermee omgaan, onderscheidt hen van de andere spelers. Beckham werd na 1998 een van de beste spelers ter wereld. De manier waarop hij zich herstelde na de nederlaag en kritiek, maakt van hem een prachtig voorbeeld voor jonge mensen.

U heeft ook enkele nederlagen meegemaakt. Omdat u nog geen titel hebt gewonnen, spreken sommige mensen van de ‘Harry Kane-vloek’. Wat doet dat met u?

Kane: Dat is gewoon zo als je profvoetballer bent. Fans hebben een mening. Natuurlijk had ik graag al twintig titels gewonnen. Maar ook als ik mijn carrière zonder titel zou beëindigen, zal ik tevreden terugblikken op mijn loopbaan als ik er alles aan gedaan heb om succesvol te zijn. Maar het is nog lang niet zover.

Het is ongewoon dat Bayern München het seizoen zonder titel beëindigt. Hoe verliep uw eerste jaar bij de club?

Kane: Het is in de competitie inderdaad niet zo gegaan zoals we ons hadden voorgesteld. Maar het was ook niet zo catastrofaal als vaak wordt voorgesteld. Die indruk ontstond vooral omdat Leverkusen zo’n geweldig seizoen speelde.

U hebt nog een kans op een titel tijdens het Europese kampioenschap in Duitsland..

Kane: Ik zeg niet dat we het kampioenschap zullen winnen, maar er is wel een grote kans.

Engeland heeft zo veel talentvolle spelers dat het team al vaker bij de favorieten was.

Kane: Ja, maar EK’s of WK’s winnen is nu eenmaal niet zo simpel. Dat is ook tijdens het EK van 2021 gebleken.

Toen verloren jullie de finale na strafschoppen tegen Italië.

Kane: Dichter bij de titel van Europees kampioen kun je niet komen. Ik heb het gevoel dat de ploeg dit keer extra hongerig is. We willen geschiedenis schrijven. En we kunnen dat alleen doen door de titel te winnen.

Het zou Engelands grootste overwinning zijn sinds het wereldkampioenschap van 1966. Uw eerste trofee zou dus van groot historisch belang kunnen zijn.

Kane: Het zou fantastisch zijn. Maar ik heb nog veel jaren te gaan. Ik zou overgelukkig zijn als het dit jaar zou lukken. Als dat niet het geval is, blijf ik werken. En als de kans zich weer voordoet, zal ik klaar zijn.