Bart Aerts
‘Handen zijn niet instant proper na een deal met justitie’
Door je schuld af te kopen, maak je je handen niet meteen proper, vindt hoofdredacteur Bart Aerts.
Uitgerekend op de dag dat de Rode Duivels de match van de laatste kans spelen op de Wereldbeker in Qatar raakt het nieuws bekend. ‘Het federaal parket heeft met negen clubbestuurders en één trainer in het dossier van voetbalfraude een deal gesloten’, meldt Het Laatste Nieuws. In ruil voor een schuldbekentenis en een (fikse) geldboete moeten ze niet naar de rechtbank.
Proper is dat. Maanden en maanden volhouden dat je onschuldig bent tot het tegendeel bewezen is. En nu plots – onrechtstreeks – de boodschap de wereld insturen: ja hoor, ik heb gesjoemeld, maar dat proces is niet voor mij. Het afkopen van je schuld wil eigenlijk zeggen dat je geen zin hebt om je écht te verantwoorden. Dat je gewoon wil verder gaan met leven en werk.
En zo zal onder meer Bart Verhaeghe als voorzitter van Club Brugge zijn werk gewoon kunnen verderzetten. Die geldboete zal hij wellicht amper voelen. Bedragen en namen wil het federaal parket niet noemen. Maar de woordvoerder bevestigt wel dat 10 verdachten in de zaak Propere Handen een deal hebben gesloten. Volgens Het Laatste Nieuws gaat het verder nog over Patrick Janssens (ex-algemeen directeur KRC Genk) ‘en nog heel wat grote namen uit de voetbalwereld’.
Net voor de start van de Wereldbeker was het Erwin Lemmens die als ex-keeperstrainer van de Rode Duivels de spits mocht afbijten. In ruil voor een zak geld mocht hij zijn sporttas maken en meereizen naar Qatar. De ‘ex-’ mocht hij schrappen. Als verdachte in de zaak-Propere Handen stond hij een tijdlang op non-actief, tot hij als eerste een minnelijke schikking kon regelen. ‘Lemmens met propere handen mee naar het WK’, blokletterde een krant.
Tja, onder die keeperschoenen blijven het vuile handen die je niet zomaar in onschuld kan wassen. Want wanneer je kiest voor zo’n regeling om een proces te vermijden, dan kies je er ook voor om de catharsis van een proces uit de weg te gaan. Een eindpunt is er toch niet echt, hoezeer de intussen 11 verdachten in de zaak die hun schuld hebben afgekocht dat ook zouden willen.
Moeten we de betrokkenen in deze onfrisse zaak dan levenslang met pek en veren insmeren? Uiteraard niet. Maar even stilstaan bij wat er gebeurd is, mag toch wel? Want de beschuldigingen zijn niet min. Schriftvervalsing keert steeds terug. Om zichzelf te verrijken en om in het geval van Lemmens op bedenkelijke wijze door de Voetbalbond betaald te kunnen worden. De Royal Belgian Football Association (RBFA) wil dus ook zo snel mogelijk dat het doek valt over Propere Handen.
Schriftvervalsing is een misdrijf waarvoor je een opsluiting riskeert van vijf tot vijftien jaar. Justitie lacht daar doorgaans niet mee. Er is sprake van bedrieglijk opzet om zichzelf of anderen onrechtmatig voordeel te verschaffen. Het is niet meer of niet minder dan het vervalsen van de waarheid.
Daar komen verschillende verdachten nu toch vrij gemakkelijk mee weg. Maar bronnen bij het onderzoek zijn stellig: ‘Niet alle verdachten zullen de dans ontspringen, er komt zeker nog een proces in de zaak-Propere Handen.’ Voor iedereen die een regeling wil treffen, volgt een individuele evaluatie. Wegen de beschuldigingen te zwaar dan is een deal onmogelijk. Uiteindelijk moet ook de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) beoordelen of een schikking correct is of niet. Doorgaans is dat een formaliteit.
Het blijft opvallend hoe het voetbal zich boven de rest van de maatschappij plaatst. Ja, in andere sectoren hebben verdachten ook al wel schikkingen getroffen in fraudezaken. Maar zoals advocaat Kris Luyckx het onlangs nog in Sport/Voetbalmagazine zei: ‘In andere sectoren zouden bestuurders of eigenaars die betrokken zijn in een gerechtelijk onderzoek een stap terugzetten als ze nog actief zijn. Dat gebeurt nu in het voetbal niet.’
Vanuit Qatar – waar Kris Luyckx de match Kroatië-België zal volgen vanavond – reageert de advocaat van spijtoptant Dejan Veljkovic als volgt: ‘Mijn cliënt wil niet reageren op individuele gevallen, maar is verheugd dat met deze minnelijke schikkingen is aangetoond dat hij niet alleen de verantwoordelijkheid draagt voor het corrupte systeem dat jarenlang bestaan heeft in het Belgische voetbal. Hij kon als makelaar enkel in deze illegale carrousel meedraaien door de directe betrokkenheid van clubs, bestuurders en trainers die vaak zelf ook financieel beter werden van de malafide handelingen bij transfers van spelers of het betalen van vergoedingen.’
De teller staat nu op 11 van de 56 personen en 1 vennootschap die verdacht zijn in het kader van Propere Handen. Wellicht in 2023 zullen een flink deel daarvan zich alsnog voor de rechter moeten verantwoorden voor hun aandeel.
Lees meer over Propere Handen in ons dossier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier