Genk-doelman Maarten Vandevoordt: ‘Thibaut Courtois ga ik echt niet uit de ploeg spelen’

Voor Maarten Vandevoordt ligt het droomscenario klaar: kampioen worden met Racing Genk, overstappen naar de Bundesliga en eerste doelman worden van de nationale ploeg.

Het was een flater die een jonge doelman kan breken, maar Maarten Vandevoordt parkeerde het probleemloos in de categorie ‘gedane zaken die geen keer nemen’. Op 10 december 2019 debuteerde de toen 17-jarige Vandevoordt tegen SSC Napoli, als jongste keeper ooit in de Champions League. Drie minuten na de aftrap lag de bal in het net. Vandevoordt wilde Arkadiusz Milik uitkappen, maar de Poolse spits had zijn trucje door en werkte treiterend simpel af. Die match tegen Napoli zou niet meer goed komen, maar Vandevoordt vocht op indrukwekkende wijze terug. Tweeënhalf jaar later ligt de wereld aan zijn voeten: op zijn twintigste al meer dan honderd profmatchen gespeeld, een transfer naar de Duitse topclub RB Leipzig op zak en al het hele seizoen koploper in de Belgische competitie met Racing Genk, waar hij al sinds zijn jeugd speelt. Vrijdag verdedigt Vandevoordt het Genkse doel in de uitmatch op KV Mechelen. Bouwen de Limburgers hun voorsprong uit met het oog op de play-offs?

Er wordt in Genk nog niet over de titel gesproken, al is het geen taboe. ‘De coach benadrukt dat we het onderwerp niet hoeven te mijden: hij houdt er niet van dat zaken onbesproken blijven’, vertelt Maarten Vandevoordt. ‘Maar in de kleedkamer is het momenteel geen thema. Ik heb nog niemand iets horen zeggen over hoe de kampioenenviering eruit zou kunnen zien. Dat zal misschien wel komen, zodra de play-offs beginnen.’

De keeperstrainer van Leipzig hoor ik iedere dag. Hij vertelt hoe het team getraind heeft.

Welke tegenstander wordt de taaiste brok?

Maarten Vandevoordt: Moeilijk te zeggen, maar ik ben erg onder de indruk van Union. Vorig jaar tot het eind meegestreden voor de titel, dit jaar waarschijnlijk opnieuw. Een hecht elftal, met een stevig tactisch plan waartegen het lastig voetballen is.

Net als Union verloor Genk in de transferperiode zijn topscorer. Zuur, maar eigenlijk is het straf dat Paul Onuachu nu pas vertrekt.

Vandevoordt:(knikt)We hadden allemaal verwacht dat Paul vorige zomer zijn grote transfer zou maken. Hij scoorde meer dan 30 goals in één seizoen en won de Gouden Schoen. Zo’n speler blijft normaal niet in België. Genk zal hem missen, maar andere spelers zullen opstaan. Zijn vervanger lijkt ongeveer hetzelfde type: een grote jongen aan wie je de bal kwijt kunt en die geregeld scoort. Al mag je van Tolu Arokodare niet verwachten dat hij in een wip hetzelfde rendement haalt als Paul Onuachu.

Bryan Heynen, de kapitein van Genk, zei: ‘Vorig seizoen zag je soms dat Maarten down was na een tegenslag. Dat heeft hij niet meer.’ Die uitspraak verbaasde me. U oogde altijd al koel, alsof niks u kon raken.

Vandevoordt: Het heeft meer te maken met de omstandigheden dan met mij. Vorig seizoen was lastig en bij een ploeg die niet draait, krijgt de doelman het vanzelf moeilijk. Zelfvertrouwen en rust bezit ik van nature, maar hoe sterk je ook staat: wanneer de tegenslagen zich opstapelen, draag je dat mee. Je blijft een mens. Het was belangrijk om de bladzijde om te slaan.

Dat koele en kille hebben wel meer doelmannen. Het wordt ons aangeleerd. Onze keeperstrainer zegt: ‘Reageer nooit te fel bij een tegenslag.’ Als je bij een domme tegengoal wild tegen de paal schopt, versterkt dat je negatieve gevoelens alleen maar.

Moet een keeper perfectionistisch zijn of moet hij kunnen relativeren?

Vandevoordt: Wie tevreden is met een matige match zoekt beter een andere job. Je eist perfectie van jezelf, want één seconde concentratieverlies betekent dat de bal binnen gaat. Tegelijkertijd moet je jezelf je fouten kunnen vergeven en ze een plaats geven. Te boos zijn hindert bij het focussen op het volgende, want er komt ongetwijfeld snel weer een nieuwe redding aan. Die mix van hoge eisen en mildheid moet je leren, en het blijft altijd een moeilijk evenwicht. Want fouten doen pijn. Ik denk niet dat dat ooit overgaat.

Een doelman kan zich niet verstoppen. Je staat alleen in die goal. Ik kan goed om met die druk, ik geniet er zelfs van. Het is een van mijn sterke punten: hoe belangrijker de match, hoe scherper ik sta.

Anderlechtkeeper Hendrik Van Crombrugge maakt zich zorgen wanneer hij te veel lof krijgt in de pers. Dan verslapt de concentratie en staat de man met de hamer klaar.

Vandevoordt: Het is fijn wanneer ze je complimentjes geven, maar als het minder gaat, kantelt het snel de andere kant op. Dat heb ik al wel geleerd. Ik lees zo weinig mogelijk commentaren.

Hebt u al moeilijke periodes gekend?

Vandevoordt: Niet extreem, maar vorig seizoen zullen de kranten niet veel positiefs over mij hebben geschreven. Denk ik, want ik heb het dus niet gelezen. (lacht)

Er komt zo veel af op jonge voetballers dat je niet moet schrikken als ze gaan zweven. Mijn omgeving zit gelukkig vol rustige mensen, die beseffen: het is maar voetbal.

Twintig jaar geleden was het ondenkbaar, tegenwoordig hoor ik van veel spelers dat ze zelden een voetbalmatch bekijken.

Vandevoordt: Veel voetballers redeneren: moet ik nu na de werkuren ook nog bezig zijn met voetbal? Zo ervaar ik het zelf niet. Ik kan nog genieten van een voetbalmatch, zonder bezig te zijn met looplijnen of hoe de keeper uitkomt. Al blijf ik er ook niet voor thuis als ik toevallig iets anders te doen heb.

Manuel Neuer van Bayern München is de doelman die ik het liefst aan het werk zie. Omdat hij zo compleet is: top in zijn reddingen, maar ook in het meevoetballen.

Neuer staat boven Thibaut Courtois of Simon Mignolet?

Vandevoordt: Dat is een persoonlijke voorkeur, je moet er niks achter zoeken. Uiteraard zijn Courtois en Mignolet fenomenale keepers. Die Champions League-campagne van Courtois vorig seizoen: straffer heb ik nog niet gezien.

U groeide op in de Brandhoutstraat in Brustem, waar ook het ouderlijk huis van Simon Mignolet staat. Heeft het een rol gespeeld in uw carrière, dat er in de eigen straat zo’n rolmodel rondliep?

Vandevoordt: Mignolet bewees dat het mogelijk was voor een jongen uit Brustem om door te stoten naar de voetbaltop. Dat heeft me zeker geïnspireerd. Toen ik jong was, keek ik erg naar hem op, en dat doe ik nog altijd. We hebben weleens berichtjes gestuurd, maar ’t is niet dat ik close met hem ben, ook vanwege het leeftijdsverschil.

Uw transfer naar RB Leipzig is al een hele tijd rond. Waarom Leipzig?

Vandevoordt: Voor het sportieve plan dat ze met me hebben. Leipzig kent een traditie om jonge spelers naar de absolute top te brengen. Ze volgen mij al lang, nog van voor ik bij Genk debuteerde. We hebben meer dan een jaar gepraat voor ik tekende. Rustig, zonder druk. Er waren andere aanbiedingen, maar ik heb met geen enkele andere club gesproken. Ik voelde dat ik naar Leipzig moest.

Er is sprake van dat u deze zomer al zou vertrekken. Oorspronkelijk zou dat pas in de zomer van 2024 gebeuren. Weet u meer?

Vandevoordt: Eigenlijk niet. Hun doelman Péter Gulácsi liep een zware blessure op. Leipzig zal afwachten hoe hij daarvan herstelt. Ik heb gehoord dat in de krant stond dat ik misschien vroeger naar de Bundesliga zou trekken maar zelf weet ik daar niets van.

Blijft u liever nog een jaar bij Genk?

Vandevoordt: Ik weet niet of ik daar veel in te beslissen heb. Leipzig en Genk zullen het onderling regelen. Leipzig heeft altijd benadrukt dat ik op het juiste moment de stap moet zetten en dat het voor een jonge doelman belangrijk is dat hij ervaring opdoet. Beter spelen in Genk, dan in Duitsland op de bank zitten.

Weinigen kennen de nieuwe Belgische bondscoach, maar u wel: Domenico Tedesco was trainer van Leipzig toen u uw contract tekende.

Vandevoordt: We hebben al bij al tien minuten met elkaar gesproken. Ik kan er dus niet veel over zeggen, maar ik had wel een goed gevoel bij Tedesco. Hij leek me gedreven, vriendelijk en joviaal. Het soort trainer dat je vooruitstuwt, louter omdat je hem graag mag. Tedesco speelde geen grote rol bij mijn transfer. Zoals meestal bij doelmannen verliep die via de keeperstrainer. Hem hoor ik iedere dag. Hij vertelt hoe Leipzig getraind heeft en analyseert mijn matchen bij Genk. Ik ben intussen ook Duitse les aan het volgen. Dat loopt vlot: een Limburger die Duits leert, start met voorsprong. (lacht)

Er spelen een aantal erg goede doelmannen bij de Rode Duivels, maar ze zijn allemaal tien jaar ouder dan u. Wordt u op termijn de keeper van de nationale ploeg?

Vandevoordt: Daar heb ik altijd van gedroomd, maar op dit moment moet ik daar nog niet aan denken. Een topkeeper als Thibaut Courtois ga ik echt niet uit de ploeg spelen. Hard werken, geen stappen overslaan en over een paar seizoenen zullen we wel zien hoe de situatie dan is.