Het EK van 1968 in Italië zal voor eeuwigd verbonden blijven met de toss in de halve finale tussen Italië en de Sovjet-Unie. Maar hoe ging dat eigenlijk in zijn werk?
De halve finale
5 juni 1968, 20u20. Een tot de nok gevuld Stadio San Paolo in Napoli houdt de adem in. Het geroep en gebrul op de tribunes is al eventjes overgegaan tot wat geroezemoes. Niemand weet wat er aan het gebeuren is. Op het veld staan nog tien reddeloze Italianen en evenveel verdwaasde Sovjets. Ook zij kijken wat verstomd naar elkaar. Ze hebben net 120 minuten het beste van zichzelf gegeven in een allesbehalve spectaculaire halve finale op het Europees Kampioenschap. 0-0 is de eindstand. Wat nu?
Het is scheidsrechter Kurt Tschenscher – onmogelijke naam, probeer maar eens uit te spreken – die enkele ogenblikken voordien de twee kapiteins naar binnen heeft geroepen. Albert Shesternyov en Giacinto Facchetti zijn hem braafjes gevolgd. Prompt haalt de West-Duitser een muntstuk boven. Tien Franse frank om precies te zijn. Vragend kijkt hij naar Facchetti. Zonder veel aarzelen zegt de Italiaanse kapitein: ‘Kop’. Tschenscher weet genoeg en gooit het muntje de lucht, vangt het weer op en legt het op de rug van z’n hand. Het is kop.
Giacinto Facchetti wrijft nog eens in z’n ogen, maar ziet wat hij moet zien en spurt weer het veld op. Roepend, tierend en brullend rent hij naar z’n ploegmaats. Ook zij weten nu wat er gebeurd is en weten met hun geluk geen blijf. Als laatste kunnen ook de fans de volledige puzzel leggen: hun nationale ploeg heeft net in eigen land de Sovjet-Unie uitgeschakeld in de halve finale van het Europees Kampioenschap en dat dankzij een simpel muntstuk. Want ja, strafschoppen, daar is te veel geluk mee gemoeid. Al zou dat snel gaan veranderen…
De finale
Tijdens de finale op 8 juni in Rome, viel er opnieuw geen beslissing. Joegoslavië nam de leiding in de 32e minuut door een doelpunt van Dzajic, maar tien minuten voor het einde maakte de Italiaan Domeghini gelijk. Ook na 120 minuten bleef de stand 1-1, maar maar de UEFA besloot om niet óók de finale via een muntstuk te laten beslissen. De wedstijd werd twee dagen later opnieuw gespeeld.
Veel van de bijna 70.000 supporters hadden dit niet verwacht. Bij de tweede finale was het Stadio Olympico in Rome slechts halfvol. Tot hun opluchting draaide de wedstrijd dit keer niet uit op een gelijkspel. Al in de 12e minuut scoorde de Italiaanse spits Riva de 1-0 en nog geen twintig minuten later zette Anastasi de Italianen op een 2-0 voorsprong. Die voorsprong gaven ze niet meer weg, waardoor Italië het EK in 1968 won.
Zin in meer straffe verhalen over het EK in de jaren 1960? Luister dan naar de eerste aflevering van Studio Henri.
Door Pieter Van Walleghem en Gert Segers
EK voetbal 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier