Franz Beckenbauer 75: ‘Welke onzin heb ik nu weer uitgekraamd?’

Frans Beckenbauer wordt vandaag, op 11 september, 75 jaar. Rond hem hangt nog altijd een aureool van onsterfelijkheid.

‘Zelfs als het hard regent en hij zegt dat het warm is, geeft iedereen hem gelijk.’ De uitspraak is van Rainer Holzschuh, de voormalige hoofdredacteur van het vakblad Kicker die als perschef van de Duitse voetbalbond jaren met Franz Beckenbauer werkte. Het zegt alles over de uitstraling van de beste Duitse voetballer aller tijden. Beckenbauer spreek je niet tegen.

Nochtans willen zijn meningen wel eens verschillen, maar er is niemand die hem op zijn gedachtekronkels wijst. Zelfs toen er rond de toekenning van het WK 2006 in Duitsland onfrisse verhalen verschenen over zijn rol, kwam hij maar heel even in de vuurlijn van de kritiek. Beckenbauer lijkt met alles weg te komen. Hij heeft een aura dat hem toelaat om vandaag iets te zeggen en morgen het tegendeel te beweren.

Als Franz Beckenbauer niet met de handrem op spreekt, is hij best een interessante man. En niet bepaald de kampioen van de zelfcontrole. De emotie van het moment bepaalt dan alles. Zeker als het minder gaat met Bayern München. Dan durft hij geregeld knuppels in het hoenderhok te gooien en soms beklaagt hij zich zijn uitspraken. ‘Dan denk ik: welke onzin heb ik nu weer uitgekraamd’, liet Beckenbauer zich ooit ontvallen. Maar ook aan zijn meest pittige uitspraken stoort niemand zich. Het is alsof je alles wat mythische figuren doen en zeggen, onder de tafel moet vegen.

Handtekening aan de poetsvrouw

Franz Beckenbauer was als voetballer een fenomeen. Een elegante voetballer met een fijne techniek, een subtiele balbehandeling en een fabuleus overzicht. De lichtvoetige manier waarop hij van achteren uit oprukte en het spel verdeelde, was indrukwekkend om te zien. Hij voedde het spel en recupereerde door zijn positiespel veel ballen. In zijn manier van voetballen zat iets arrogants, maar in werkelijkheid voelde Beckenbauer zich nooit verheven boven anderen. Hij gaf even gemakkelijk een handtekening aan een poetsvrouw als aan bondskanselier Angela Merkel.

Dertien jaar (1964-1977) speelde Beckenbauer voor Bayern München. Nadien trok hij naar de Verenigde Staten en voetbalde hij in twee periodes vijf jaar bij New York Cosmos. Tussenin kwam Franz Beckenbauer twee jaar uit voor Hamburg. In 1984 werd hij zonder de minste ervaring bondscoach. Aanvankelijk verliep dat moeizaam. Hij toetste iedere international aan zijn kunnen, hij was als het ware slachtoffer van zijn eigen genialiteit. Beckenbauer zei na een wedstrijd eens dat hij veel medelijden had met de bal. Omdat die zo slecht was behandeld. Maar in de loop van de jaren werd hij wel milder. Hij schreef dat toe aan de talrijke religieuze en mythologische boeken die hij had gelezen. Het had hem geholpen iedereen te accepteren, zei hij. In de omgang met de spelers had de cynische spot plaatsgemaakt voor verrassende humor. Voor een wedstrijd tegen Joegoslavië diepte hij op de tactische bespreking eens een briefje uit zijn broekzak en begon het … weerbericht voor de provincie Beieren voor te lezen. Dat was lachen geblazen.

Franz Beckenbauer zou zes jaar bondscoach blijven, of Teamchef zoals het in het Duitse voetbal werd genoemd. Hij was ook twee keer interim-trainer van Bayern München en vijftien jaar voorzitter van die club. Veel meer dan een strategische denker was Beckenbauer een uithangbord. Hij kent zijn wereld en wordt overal met de nodige egards behandeld. Hij wilde wel eens van vrouw veranderen en had een turbulent liefdesleven waarvan de sensatiepers smulde, maar ook dan bleef de toon zeer respectvol.

Uitstraling en palmares

Maar niet alles wat Beckenbauer aanraakte, veranderde in goud. Toen hij na zijn periode bij de Duitse nationale ploeg naar Olympique Marseille trok, werd hij op een gegeven moment weggepromoveerd omdat hij als trainer niet echt een verpletterende indruk had gemaakt. Raymond Goethals kwam in zijn plaats. Eigenlijk had de sterke man, Bernard Tapie, hem op straat moeten zetten, maar hij durfde dat niet aan: de zakenman had net daarvoor Adidas overgenomen en besefte dat hij een mal figuur zou slaan indien hij uitgerekend met de keurige Beckenbauer, een van de Adidasvertegenwoordigers, zou breken.

Zo werd Franz Beckenbauer heel zijn leven geholpen door zijn uitstraling en palmares. Hij had altijd en overal een streepje voor en boogt op een eeuwige heldenstatus. Zijn 75e verjaardag zal in Duitsland niet ongemerkt voorbijgaan. Integendeel: Franz Beckenbauer zal nog maar eens op een voetstuk worden gezet.