Domenico Tedesco heeft zijn eerste jaar erop zitten als coach van de Rode Duivels. Hoe kijkt hij erop terug?
Toby Alderweireld. Eden Hazard. Axel Witsel. Stuk voor stuk waren het sterkhouders van de ‘gouden generatie’ die het Belgische nationale elftal naar de eerste plaats op de FIFA-wereldranglijst bracht. De gouden generatie ook die geen enkele grote trofee wist te winnen. Na de ontgoochelende Wereldbeker in Qatar, waar we er in de groepsfase al uit gingen, stapte bondscoach Roberto Martinez op.
Dat opvolger Domenico Tedesco een zware taak wachtte, mocht duidelijk zijn. En toen moesten het gehannes met doelman Thibaut Courtois en de blessure van onze grootste sterspeler nog komen. De Italiaans-Duitse coach arriveerde in het midden van de winter en had één hoofdmissie: de Rode Duivels naar het Europees Kampioenschap 2024 in Duitsland loodsen. Dat lukte. Maar het echte werk speelt zich ver van de internationale camera’s af. Met chirurgische precisie werkt Tedesco aan de verjonging van het team. Veel wordt verwacht van Dodi Lukebakio, Wout Faes, Orel Mangala en Johan Bakayoko. Voor Knack gaat de bondscoach dieper in op de facelift.
In 2022 coachte u met Leipzig 35 wedstrijden. In 2023 had u amper 10 wedstrijden de leiding over de Rode Duivels. Hoezeer is uw leven veranderd als bondscoach?
Domenico Tedesco: Toch wel behoorlijk, ja. Als je bij een club werkt ben je de hele tijd bij je spelers, wel tien uur per dag. Je krijgt de tijd om een band te ontwikkelen. Omgekeerd heb je minder tijd om elke tegenstander tot in het kleinste detail te analyseren – vooral als je in de Europacup speelt en om de drie dagen wedstrijden hebt.
Met de nationale ploeg is de tijd die je samen doorbrengt korter, maar veel intensiever. Tegelijk heb ik tussen de interlands meer tijd om de spelers berichtjes te sturen, ze op te zoeken bij hun club, naar matchen te gaan kijken. Zo behoud je het overzicht.
Het WK in Qatar was een afknapper. Wat was voor u de grootste prioriteit toen u hier aankwam?
Tedesco: We stonden voor verschillende uitdagingen. De eerste was natuurlijk de kwalificatie voor het EK in Duitsland, en dat met een team dat in volle transitie zit. Verschillende spelers waren met pensioen gegaan, sommige zouden nog vertrekken. We moesten iets opbouwen met jonge spelers, en tegelijk mochten we die kwalificatie niet missen. Stel je voor dat we wel goed gespeeld hadden maar thuis moesten blijven. Daar zou niemand blij mee zijn geweest.
Begint het team er al uit te zien zoals u het voor ogen hebt?
Tedesco: In bepaalde omstandigheden, in bepaalde periodes van wedstrijden, kwamen we er dicht bij, ja. De eerste helft tegen Duitsland was al aardig. We stonden onder druk, maar we speelden fantastisch, dapper en snel. We waren ook heel goed tegen een meer teruggetrokken tegenstander, zoals tegen Estland in Brussel. De heenmatch tegen hen was niet makkelijk, maar in de terugwedstrijd hadden we geleerd van die reis en we hebben ze niets gegund.
Vooral die twee momenten zullen me bijblijven. En dan was er nog de wedstrijd tegen Zweden. (zwijgt) Laten we zeggen dat we die eerste helft niet mogen vergeten. (De tweede werd niet gespeeld toen bekend raakte dat twee Zweedse supporters in Brussel waren vermoord, nvdr). Twintig minuten lang konden we de Zweden controleren op een manier die me beviel.
In juni raakte ons uithangbord, Kevin De Bruyne, geblesseerd. Hij werd danig gemist tijdens de kwalificatiecampagne. Onder druk kregen we de bal niet weggewerkt.
Tedesco: Zelfs tegen Duitsland, wat een goede wedstrijd voor ons was, waren we niet altijd goed in het wegwerken van de bal onder druk. Dus in juni en september was dat een van onze grote projecten. We deden het goed in Azerbeidzjan en Oostenrijk, op dat vlak.
Oostenrijk staat bekend om zijn pressing.
Tedesco: Ze zijn echt het ijkpunt qua pressing in een nationale ploeg. Die jongens leren dat al van jongs af aan.
In de Belgische jeugdopleiding ligt de nadruk veel meer op de ontwikkeling van individueel talent?
Tedesco: Precies. Er is een enorme hoeveelheid talent in dit land. Je hoeft nog maar naar het nationale U-21-team te kijken. Je had spelers zoals Maxim De Cuyper of Michel-Ange Balikwisha. Die vallen er intussen buiten, maar met de generatiewissel kwamen er vier of vijf nieuwe spelers bij die barsten van het talent. Hetzelfde zie je bij de U19’s en U18’s, met heel verschillende profielen.
Het grote publiek schreeuwt om nieuwe grote namen. Het moet lastig zijn om uit te leggen dat de beste 24 spelers van het land niet noodzakelijk de beste 24-koppige ploeg vormen.
Tedesco: (knikt) Het belangrijkste is harmonie in het team. Stel je voor dat we tien Kevin De Bruynes hadden. Dat zou moeilijk zijn, want je zou er maar twee of drie kunnen opstellen. Oké, je zou ruimte kunnen zoeken voor een vierde, maar meer niet. Dat zou betekenen dat we er zes op de bank moeten zetten. Dat zou niet goed zijn. Voetbal draait niet alleen om tactiek – dat zou te simpel zijn. Het gaat ook om harmonie, om het managen van mensen en hun karakters. Ik wil spelers zien die het team helpen, zelfs als ze op de bank zitten. Die de doelpunten vieren. Het is belangrijk dat alle ego’s opgaan in de teamgeest. Een Rode Duivel zijn moet weer iets bijzonders zijn, zowel qua kwaliteiten als qua gemoedstoestand.
Domenico Tedesco
1985: Geboren in Rossano (Italië).
1988: Ouders verhuizen naar West-Duitsland, in het district Stuttgart.
2017: Debuut als hoofdtrainer bij Aue (Duitse D2).
2018: Eindigt tweede in de Bundesliga met Schalke 04.
2019: Eerste buitenlandse avontuur met Spartak Moskou.
2022: Wint de Duitse beker met Leipzig.
2023: Wordt Belgische bondscoach en loodst de Rode Duivels naar het EK in Duitsland.
