Sport/Voetbalmagazine brengt deze week het rootsverhaal van Frenkie de Jong en sprak daarvoor onder meer met een aantal jeugdtrainers van de Nederlander bij Willem II. Enkele anekdotes.
Robby Hendriks, jeugdtrainer bij Willem II: ‘Spelers herkennen kwaliteit het best. Als we hier bij Willem II een stagespeler krijgen, let ik altijd op hoe vaak hij wordt aangespeeld. Dat vertelt het verhaal. Nou, Frenkie werd altijd aangespeeld.’ Jos Bogers, ook jeugdtrainer bij Willem II: ‘Hij debuteerde in Oranje en wat zie ik? Al die grote jongens zochten hem meteen op. Ik dacht: wat is dit nou, joh? Alles verliep via Frenkie. In het Nederlands elftal! Zoveel vertrouwen hebben zijn medespelers dus in hem en dat is altijd zo geweest. Ik heb hem weleens de Mister van het elftal genoemd.’
‘Normaal als talenten uit de U18 meetrainen, zie je dat ze even moesten wennen’, zegt Jordens Peters, aanvoerder van Willem II. ‘Frenkie had geen enkele moeite. Nul balverlies. Er waren ook jongens die iedere bal van hun voet lieten springen. Dan keken we elkaar aan: waarom halen ze die nou weer bij de selectie? Nu vroeg iedereen zich af wie die gozer in godsnaam was.’
Robert Braber vormde samen met De Jong het hart van het middenveld van Jong Willem II. ‘Dat was smullen. Tijdens een van zijn eerste trainingen bij de selectie, haalde hij de bal op achterin en dribbelde zo vijf man voorbij. Hij zocht ze op en liet ze achter met die lichaamsschijnbewegingen van hem. Hij was gewoon ongrijpbaar. Stiekem vonden wij spelers dat wel mooi, de enige die er moeite mee had, was trainer Jurgen Streppel. “Spéél die bal nou”, gilde hij dan steeds, maar Frenk dribbelde gewoon door, haha. Als zelfs Antoine Griezmann zegt dat Frenkie zijn moeilijkste tegenstander is geweest, doordat-ie hem niet onder druk kon zetten, dan snap ik precies wat hij bedoelt.’
