Zondag neemt Anderlecht het op tegen Club Brugge voor een plaats in play-off 1. Sinds de laatste titel in 2017 is paars-wit afgegleden, terwijl blauw-zwart net de tegenovergestelde beweging maakte. Een vergelijking.
Mei 2017. Anderlecht wordt kampioen, voor de 34e keer in de geschiedenis. Het is de tiende titel voor Roger Vanden Stock als voorzitter. Daarmee evenaart hij het record van zijn vader Constant. De toekomst ziet er goed uit, de club wil het hier niet bij laten, zegt de voorzitter. Zijn volgende opdracht: beter doen dan pa. ‘Ik verlaat de club niet voor we opnieuw kampioen zijn’, laat Roger zich ontvallen. ‘We willen die prijs elk jaar. Een traditie van het huis.’
Alle lichten staan op groen. Youri Tielemans wordt verkocht aan AS Monaco, een transfer die meer dan 25 miljoen euro in de kas brengt. Een automatische kwalificatie voor de poulefase in de Champions League belooft min of meer eenzelfde bedrag. Er lopen geruchten over een nieuwe sponsor, die bereid is om veel geld neer te tellen om zijn boodschap te kunnen verspreiden.
Kortom, Anderlecht kan zich een folietje veroorloven. Sven Kums komt naar Brussel. Kostprijs: 6,5 miljoen euro en een contract voor vijf jaar. Tielemans mag dan wel weg zijn, er is nog voldoende schoon volk. Lukas Teodorczyk is de beste puncher van het land en René Weiler de nieuwe ster van ons kampioenschap. Niemand gaat misschien op de banken staan voor zijn manier van voetballen, maar iedereen roemt de Zwitserse coach vanwege zijn efficiëntie. Alles bolt op wieltjes: Anderlecht heeft het grootste budget van het land, 40 miljoen, dat is meer dan Club Brugge. Dat van Sporting wordt met het oog op het komende seizoen verhoogd met 5 miljoen euro. Dat van Club stagneert.
April 2021. De krachtverhoudingen tussen Anderlecht en Club Brugge liggen volledig overhoop. De Brusselaars zijn in vier jaar tijd helemaal weggezakt, terwijl de Bruggelingen hun plaats aan de top hebben overgenomen. Bijgaand vindt u een heleboel cijfers en daaruit blijkt dat Sporting slechts zelden nog beter doet dan Club. De topper van komend weekend is een duel geworden tussen een patiënt die herstellende is en een atleet op het toppunt van zijn kunnen.
Het valt op dit moment nog moeilijk te zeggen hoe de Brusselse kern er volgend seizoen gaat uitzien. Er bestaat een plan A, maar ook een plan B. Plan A is mét Europese kwalificatie. In dat geval wanhoopt Anderlecht niet om jongens die nu op huurbasis voor de ploeg voetballen te kunnen overtuigen om te blijven: Paul Mukairu, Matt Miazga, Lukas Nmecha. Diens prestaties op het EK voor beloften riskeren wel hem definitief te verwijderen van Sporting.
Plan B is een toekomst zonder Europees voetbal. In dat geval riskeert een groot aantal voetballers te vertrekken. Sommigen hebben geen zin om zich alleen op de Belgische scene te tonen, terwijl de club in dat geval ook centen nodig heeft om verder te draaien. Transfers zijn dan aan de orde.
Europees voetbal levert geld op, Anderlecht rekent op een kleine tien miljoen. Bij Club zou dat meer kunnen zijn, deelname aan de Champions League kwam vorig jaar in de buurt van de dertig miljoen en alles lijkt erop te wijzen dat zoiets ook volgend seizoen het geval zal zijn. Op de achtergrond werkt Club aan het stadiondossier en is er nog steeds een kans dat de ploeg naar de beurs trekt. Dat zijn heuse XXL-plannen, terwijl Sporting eerder op een defensieve tactiek rekent, bij gebrek aan middelen om in actie te schieten.
Het is duidelijk Neerpede dat het vel van Anderlecht moet redden. Waar zou de club staan zonder de transfersommen van de spelers die op Neerpede werden opgeleid? Youri Tielemans, Jérémy Doku, Leander Dendoncker gisteren, Albert Sambi Lokonga en Yari Verschaeren (respectievelijk 12 en 11 miljoen euro waard volgens de site Transfermarkt) morgen: Sporting moet zijn kroonjuwelen continu verkopen om te blijven bestaan. Desondanks blijft de financiële situatie meer dan problematisch. De schuld schommelt rond de 100 miljoen. De club heeft tijd nodig om zich daarvan te herstellen. Dat kan ze doen door te verkopen wie op die markt kan worden afgezet of door de salarissen in te krimpen.
Dat is in Brugge niet verplicht. Toen de clubs hun jaarrekeningen publiceerden liet Club Brugge weten winst te hebben geboekt. Die winst keerde het niet uit aan zijn aandeelhouders, maar zal worden aangewend om de verdere expansie te financieren. Op hetzelfde moment zaten de clubleiders van Anderlecht bij mekaar om het te hebben over een nieuwe kapitaalsinbreng, nodig om te blijven bestaan. Dat contrast zegt veel.
Club Brugge bereidt zich voor op een nieuwe deelname aan de Champions League, nu een tweede titel op rij wenkt. Bij Anderlecht liet de nieuwe CEO Jos Donvil zich onlangs ontvallen: ‘We zitten met een rugzak die ons afremt, ons belet om even snel te gaan als de anderen.’ Sinds die titel in mei 2017 boekte Club op financieel vlak winsten, terwijl Sporting de recordverliezen opstapelt. Bijna 70 miljoen euro de voorbije drie jaar. Het doel is om weer positieve cijfers te halen binnen een tijdspanne van eenzelfde drie seizoenen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
