Hoe word je de grootste? Door eerst te kunnen incasseren en dan toe te slaan. Dat bewees Real Madrid in 2022 meer dan ooit. Houdini voor gevorderden.
En de prijs voor domste supporter van het jaar gaat naar… de man die op 4 mei 2022 een paar minuten voor affluiten doodleuk het Bernabéustadion uit wandelt samen met zijn dochtertje. De terugwedstrijd van de halve finale in de Champions League tegen Manchester City zit er bijna op en in minuut 89 staat het nog 0-1 voor de Citizens, die de heenwedstrijd gewonnen hebben met 3-2. Een uitzichtloze situatie? Een reporter houdt de man tegen en zegt dat Real zonet de 1-1 gescoord heeft en of hij er dan niet meer in gelooft? ‘Nee,’ zegt de supporter, ‘ik wilde mijn dochtertje het verdriet van de uitschakeling besparen. Maar’, begint hij plots te twijfelen, ‘natuurlijk kunnen we nog terugkeren.’ Zijn woorden zijn nog niet koud of achter hem ontploft het stadion: Rodrygo heeft zojuist de 2-1 binnen gekopt, verlengingen zijn een feit. De man springt als een bezetene in het rond en knuffelt zijn dochtertje. Daarna stormen ze samen terug de trappen van het stadion op, de vuisten gebald.
Wat was er aan de hand met die kerel? Had hij de vorige Champions Leaguematchen van zijn eigen ploeg niet gezien? Die miraculeuze comebacks tegen PSG en Chelsea? Telkens was het het graf van Real al gegraven, maar elke keer stuurde het team de grafdelvers naar huis. De meeste wedstrijden van de Koninklijke in de knock-outfase van de Champions League hadden iets weg van The Rumble in the Jungle, de legendarische boksmatch tussen George Foreman en Muhammad Ali in 1974. Ali ging daarbij in de eerste rondes gewillig in de touwen om een resem mokerslagen van Foreman te incasseren. Kenners vroegen zich niet af óf maar wanneer Ali tegen het canvas zou gaan. Maar in de achtste ronde sloeg The Greatest plots zélf toe en kreeg hij de reus uit Texas op de knieën. Het is zonder twijfel de meest opmerkelijke remontada ooit in de sportwereld.
In een interview met het Duitse ZDF in oktober verwees middenvelder Toni Kroos ook naar die moeilijke momenten: ‘Zidane zei altijd: ‘We moeten leren afzien. Als we dat moeiteloos kunnen, hebben we veel kans om te winnen.’ Op dit niveau zullen er altijd situaties zijn dat je moet aanvaarden dat je een slechtere ploeg bent dan de tegenstander. In de heenwedstrijd van de halve finale tegen Manchester City hadden we gemakkelijk met 10-1 kunnen verliezen. Maar het werd 4-3. Toen City in de terugwedstrijd 0-1 voor kwam, gaf niemand nog een cent voor ons. Maar wij zijn altijd in staat om onszelf nieuw leven in te pompen en dan volgt het stadion ook. Als je dat meer dan één keer kan doen, gaat zelfs een prestigieus team zoals dat van City denken: ze gaan het toch weer niet flikken…’
In de heenwedstrijd van de halve finale tegen Manchester City hadden we gemakkelijk met 10-1 kunnen verliezen. Maar het werd 4-3.’
TONI KROOS
De statistieken van de thuismatch tegen de Citizens spreken voor zich (zie kader). Thibaut Courtois moest op die 4de mei acht saves uit zijn handschoenen schudden, tegenover slechts twee voor Ederson. Pep Guardiola verscheen na de match voor de camera’s en vatte het als volgt samen: ‘Het gevoel dat je soms hebt in voetbal – dat je op voorsprong staat maar dat je gedomineerd wordt – dat hadden wij hier niet. Het was niet alsof we belegerd werden. En dan scoorden ze één keer. En een minuut later nog een keer. Ze hebben dat al zo vaak gedaan, dus het kon ons ook gebeuren.’
Want dat was het straffe aan Real in 2022: het haalde zijn houdini-act verschillende keren uit. Niet alleen in de Champions League, maar ook in La Liga. Het begon al op de tweede speeldag uit bij Levante, toen Karim Benzema en co twee keer op achterstand kwamen, maar toch nog een 3-3-gelijkspel uit de brand sleepten. In de 85ste minuut maakte Vinícius jr de gelijkmaker. Daarna waren er ook nog comebacks tegen Celta de Vigo, Valencia (1-2-winst met goals in de 86ste en 88ste minuut), FC Sevilla…
Het bracht Carlo Ancelotti op het idee om net voor de terugmatch van de halve finale tegen Manchester City aan de spelers een filmpje te tonen van hun acht (!) comebacks dat seizoen. Daarna zei Carletto: ‘En er ontbreekt er nog eentje.’ Het werd de meest magische van allemaal…
Zelfs in de eerste competitiematch van het seizoen 2022/23 ging Real door op zijn elan. Het kwam 1-0 achter bij UD Almería, maar stapte van het veld met een 1-2-overwinning. Het oog van de naald is een specialiteit van het huis geworden.
Goedmoedige opa
Aan de vooravond van het seizoen 2021/22 hadden nochtans weinig scenarioschrijvers dit draaiboek voorzien. Het begon al met de aanstelling van Carlo Ancelotti, die een verzuurde Zinédine Zidane kwam vervangen. Op de Italiaan kleefde het etiket van goedmoedige opa wiens carrière langzaam aan het uitdoven was. Het was al van 2017 geleden dat hij nog eens een prijs wist te pakken – de titel bij Bayern München. Bij de Rekordmeister was hij echter aan de kant geschoven omdat zijn trainingsmethodes voorbijgestreefd waren en omdat hij te soft was in de omgang met de spelers. Ancelotti leek passé maar toen Massimiliano Allegri getekend had bij Juventus en Mauricio Pochettino niet weg mocht bij PSG, kwam Florentino Pérez terecht bij de man die hem in 2014 La Décima, de tiende overwinning in de Champions League, had bezorgd. Wenkbrauwen werden gefronst: was dit de trainer die opnieuw schwung moest brengen in een kleedkamer die de voorgaande seizoenen als een citroen was uitgeknepen?
Wie er de veertien eindoverwinningen in Europacup I/Champions League van Real Madrid echter bijneemt, komt tot de vaststelling dat de beker met de grote oren vaak gewonnen werd met een rustige, bedaarde coach langs de Koninklijke zijlijn. Naast Ancelotti (2014) beantwoordden Miguel Muñoz (1960, 1966), Vicente del Bosque (2000, 2002) en Zinédine Zidane (2016, 2017, 2018) ook aan dat profiel.
In de loop van het seizoen 2021/22 gaf Ancelotti bijvoorbeeld ongegeneerd toe dat Casemiro, Modric en Kroos soms dingen doen die hij hen niet gevraagd heeft. ‘Maar de supporters kunnen op hun twee oren slapen’, zei de Italiaan laconiek. ‘Ik ga me daar niet mee moeien.’ De 63-jarige coach laat ook geen gelegenheid onbenut om te stellen dat het werk bij Real ‘gemakkelijk’ is voor hem. Soms geeft hij de indruk dat hij niets anders moet doen dan achterover leunen en genieten.
Maar dat is hem oneer aandoen. Want Carletto slaagde waar zijn voorgangers faalden. Hij gaf wél vertrouwen en kansen aan de jeugd. Vinícius junior, Rodrygo, Federico Valverde… Allemaal braken ze door onder de goedkeurende wenkbrauw van opa Carlo. En tot groot jolijt van voorzitter Florentino Pérez, want hij had hen al op jonge leeftijd voor aanzienlijke bedragen gehaald.
In de valies van Ancelotti was in de zomer van 2021 nog een andere belangrijke pion teruggekeerd naar Madrid: fysiektrainer Antonio Pintus. Bij de drie opeenvolgende overwinningen van Zidane was hij het ook al die de troepen conditioneel op scherp gezet had. Zijn belang in de winst op 28 mei 2022 tegen Liverpool mag dan ook niet onderschat worden. De 60-jarige Italiaan, die er zelf nog elke ochtend een punt van maakt om negen kilometer te gaan joggen, wordt weleens ‘de twaalfde man’ van Real genoemd. Dat de Koninklijke vaak nog laat in de wedstrijden een match wist/weet om te keren, is ongetwijfeld ook zijn verdienste.
Oude krijgers
De zomer van 2021 bracht ook geen grote namen naar Valdebebas. De zoveelste aflevering in het feuilleton rond Kylian Mbappé kende geen happy end, het leek een overgangsjaar te worden. Toch streken twee nieuwe gezichten neer in Madrid: David Alaba kwam gratis over van Bayern München en de jonge Eduardo Camavinga werd vooral beschouwd als een versterking in de breedte. Sergio Ramos en Raphaël Varane, het centrale duo dat jarenlang het fort had bewaakt, zochten andere oorden op. De eerste omdat hij weg moest, de laatste omdat hij weg wou. Een zware aderlating, werd voorspeld, maar dat viel wel mee: het nieuwe duo Alaba-Eder Militão was snel gerodeerd. Militão: nog zo’n speler die eerder door Zidane stiefmoederlijk was behandeld maar die een aai over de bol kreeg van Ancelotti.
De zo typische winnaarscultuur van Real werd bewaakt door de usual suspects: Karim Benzema, Luka Modric, Toni Kroos, Casemiro en Dani Carvajal weten als geen ander wat het betekent om te voetballen voor een club die sjaals verkoopt met daarop de simpele boodschap: ganar. Winnen. Het zijn oude krijgers die al talloze veldslagen overleefd hebben en wiens botten een benijdenswaardige veerkracht hebben. Voeg daar wat jong talent en de beste keeper ter wereld aan toe en je bent klaar om… af te zien.
