De Grote Analyse van de heenronde (1/3): van de Genkse machine tot de reus van Zulte
Na het WK staat opnieuw de vaderlandse competitie voor de deur. Met één statistiek per club blikken we terug op wat er in de heenronde gebeurde. Vandaag: Genk, Club Brugge, Westerlo, STVV, Charleroi en Zulte Waregem.
KRC Genk: 40,5 expected goals
Bij de autoritaire leider van de competitie valt vooral op dat het in elke wedstrijd een pak kansen creëert. Dat is te danken aan de bewegingen die de ploeg van Wouter Vrancken op het veld legt en de kwaliteit in de zestienmeter van Paul Onuachu. De Limburgers zitten na 17 speeldagen al aan 40,5 expected goals; dat zijn er zeven méér dan hun eerste achtervolger. En dat alles met een manier van voetballen die minder gefocust is op de kopkracht van de Nigeriaanse spits: er worden minder lange ballen gespeeld en het aantal voorzetten per match (10,33) is een van de laagste van de competitie.
Club Brugge : 59,2% balbezit
Hoewel blauw-zwart al drie keer op rij kampioen werd, was het niet altijd heer en meester in het klassement van het balbezit. Voor Philippe Clement was dat geen noodzaak en Alfred Schreuder stapte daar nogal snel van af. De komst van een defensieve middenvelder die de tegenaanvallen van de tegenstander meteen in de kiem smoort en van een aanvaller die zich tussen de lijnen aanbiedt om combinaties op te zetten, hebben de taak van de mannen van Carl Hoefkens vergemakkelijkt. Met Raphaël Onyedika en Ferran Jutglà blijft de bal langer in Brugse voeten.
Westerlo: 7 goals op de counter
Het goed georganiseerde Westerlo, in een zeer dynamische 4-4-2 met explosieve aanvallers (Lyle Foster heeft er al een sterk seizoen op zitten), houdt ervan om prikjes uit te delen tegen ploegen die iets te vrijpostig in de aanval trekken. De mannen van Jonas De Roeck hebben dit seizoen al zeven keer de weg naar het doel gevonden na een tegenaanval. Zijn passage bij Anderlecht is duidelijk geen inspiratiebron geweest voor een coach wiens ploeg synoniem is voor efficiënte counters, gedragen door de snelle benen van de offensieve spelers van Westerlo.
STVV: 18,4 expected goals against
Als u doelkansen wil zien, ga dan niet naar Stayen. Het goed geoliede geheel van Bernd Hollerbach laat weinig ruimte voor improvisatie. Daardoor zijn de Kanaries een van de moeilijkste ploegen in eerste klasse om uit verband te spelen. De weinige openingen die de tegenstander krijgt, worden razendsnel afgedekt. De Duitse coach past zijn middenveld ook vaak aan aan de opstelling van de tegenstander om vijandige aanvallen te fnuiken. Dat lukt, want STVV staat op het podium van de ploegen die dit seizoen de minste kansen weggaven.
Charleroi: 107 keer de bal meer dan 45 seconden in eigen rangen
Nadat de ploeg alom bekendstond als een uitgekiende counterploeg onder Felice Mazzù – na het WK terug op de bank bij de Zebra’s – sinds de terugkeer in 1A, veranderde Edward Still die stijl sinds vorig seizoen. Maar de transitie naar een dominante ploeg stokte in zijn tweede jaar. De jongste trainer in de hoogste klasse zorgde voor veel balbezit, maar voorin was het spel vaak te steriel – het ontbrak de ploeg dan ook aan een goeie spits na het vertrek van Shamar Nicholson en later ook Vakoun Bayo – en achterin te onzeker.
Charleroi had altijd de bal waardoor de middenvelders zich konden uitleven, maar daarna bleek het te lastig om dreigend te zijn voor doel. De Zebra’s moesten weinig toelaten, maar kwamen te snel onder druk te staan door de tegenaanvallen van de tegenstander – zo kreeg het 5 doelpunten tegen – en de mindere vorm van doelman Hervé Koffi hielp ook niet. Om het vertrouwen terug te winnen, grijpt de club nu terug naar een oude formule.
Zulte Waregem: 50,16 lange passes per wedstrijd
De reus Zinho Gano, die lange tijd aan de kant stond vanwege een geschil met coach Mbaye Leye, lijkt de levensader van Essevee te zijn geworden. Verdedigend is de West-Vlaamse club erg wankel en geeft het maar al te eenvoudig kansen weg. De club kiest vervolgens mar al te graag om de diepte te zoeken via zijn lange spits om zo onder de druk vandaan te komen en dreigend te zijn voorin. Een recept dat om de zoveel tijd zijn vrichten afwerpt, maar de ploeg zeker niet vooruit helpt in het klassement. Ondanks zijn ideeën, die nog geen weerklank hebben gevonden op het veld, is Leye de enige coach uit de onderste regionen van het klassement die nog steeds zijn job heeft.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier